Τρέξε LOL-α, τρέξε

 

 

 

….είναι,

                   όπως ένα κλωνάρι μυγδαλιάς σε ποτήρι

                    στην καρδιά μου η αγάπη.

                   Πέφτει πάνω της ο ήλιος

                     και γεμίζει πουλιά.

                    Το καλύτερο αηδόνι λέει τ’ όνομά σου.

 

                                          ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

 

 

Ποιος μπορεί να αντισταθεί, ποιο βλέμμα, ποια ανάσα, ποια ανάγκη και ποια ανατολή;

Όλοι διονυσιακοί ακόλουθοι στο φωτεινό της κάλεσμα και το είναι μας αγωνίζεται να ανταγωνιστεί την ύπαρξή της.

                      Ελληνική Άνοιξη καλώς σε δεχτήκαμε.

 έφηβοι από τη Γ’ τάξη του  Γυμνασίου μας και η ταπεινή τους καθηγήτρια-ακόλουθος…..στις επάλξεις σου,

 σήμερα πρώτη μέρα της εισόδου σου, σφυρίζουμε ανέμελα σε όλους σας :

                            «ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΑΣ»

ας γιορτάσουμε μαζί, ας στολίσουμε με στίχους την απολλώνια καθημερινότητα.

Εμείς το παραδεχόμαστε , ήπιαμε πολύ Άνοιξη και Ποίηση.

ΔΕΙΤΕ :

 

 

 

 

    ΙΟΡΔΑΝΗΣ:

        Χαϊκού = έξυπνο πουλί

                         σε δάσος βαθύ

                         είναι Άνοιξη. 

 

Για να μην είσαστε βασανισμένοι σκλάβοι του χρόνου μεθύστε,

μεθύστε χωρίς διακοπή ! Με κρασί, με ποίηση, με αρετή, όπως σας αρέσει.

                                                                                              Charles Baudler

 

 

XΡΙΣΤΙΑΝΝΑ:

                       Δύσκολα είναι στην αρχή κι είσαι μοναχούλι κοριτσάκι,

                       με τα ξαδερφάκια σου τα τριαντάφυλλα

                       και με τα αδερφάκια σου τ’ αστέρια…

                       έλα να σου συστήσω ένα τριαντάφυλλο

                       να παίξετε μαζί στον κήπο….

«Πρωϊνό άστρο»                                                                Γιάννης Ρίτσος

  

ΘΟΔΩΡΗΣ:

                      Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ

                       μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

«Τείχη»                                                                    Κ.Π.Καβάφης

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Α.:

                        Πολύχρωμα λουλούδια στολίζουν την Άνοιξη

                         λουλούδια ανθίζουν πουλιά πετούν

                           η φύση γιορτάζει

                             πράσινα είναι όλα γύρω κι ανθισμένα.

 

          Χαϊκού = μέρα τ’Απρίλη

                          πράσινο λάμπος

                          γελούσε ο κάμπος

                          με το τριφύλλι…

 

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Γ. :

                         Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.

                          Όταν τ’ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.

                          Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.

                                                                                   Α. Εμπειρίκος

 

             Χαϊκού = Άνοιξη χρυσή

                              γεμάτη άνθη η γη

                              του ήλιου φως ζει

 

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Γ. :

                     Χαϊκού =Άνοιξη μπήκε

                                     ξεχασμένη η βροχή

                                     που έβλεπα χθες

                                  

                                Ώσπου στο τέλος ένιωσα

                                 κι ας πα’ να  μ’ έλεγαν τρελό

                                 πως από ένα τίποτα

                                 γίνεται ο Παράδεισος

                                                                   Ο. Ελύτης

 

 

ΝΑΝΣΥ :

              Τα τύλιγε προσεκτικά με τάξη, σε πράσινο πολύτιμο μετάξι

                από ρουμπίνια ρόδα, από μαργαριτάρια κρίνοι, από αμέθυστους μενεξέδες.

               Ως αυτός τα κρίνει, τα θέλησε, τα’ βλεπε ωραία.

                 Όχι όπως στην φύση τα είδεν ή τα σπούδασε.

 «Του μαγαζιού»                                                                           Κ.Π.Καβάφης

 

 

 

ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡ.:

                       Στιγμή σταλμένη από ένα χέρι

                        που είχα τόσο αγαπήσει

                       με πρόφταξες ίσια στη δύση

                         σαν μαύρο περιστέρι.

«Όταν μια Άνοιξη»                              Μ. Αναγνωστάκης

 

 

 

 

          Χαϊκού = κόκκινα, άσπρα

                          τριαντάφυλλα θέλω

                          είναι Άνοιξη

 

 

ΒΑΣΙΛΙΚΗ Γ.:

                        Σ’ άλλη γη, σ’ άλλο αστέρι μ’ ακούς

                         δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας

                        που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ’ ακούς.

«Το μονόγραμμα»                                                Ο. Ελύτης

 

                Χαϊκού = είναι Άνοιξη

                                τα λουλούδια ανθίζουν

                                 όλοι χαίρονται

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Ζ.:

                               Η μνήμη

                                κύριο όνομα των θλίψεων

                               ενικού αριθμού

 

 

 

 

 

 

μόνον ενικού αριθμού

 

 

 

 

 

                                και άκλιτη

                              η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

«Πληθυντικός αριθμός»                                   Κική Δημουλά

 

 

 

 

 

 

 

Χαϊκού = μπήκε Άνοιξη

 

 

 

                                   καλοκαίρι μυρίζει

                                   πόσο όμορφα!

 

 

ΣΤΕΛΙΟΣ:

 

      Χαϊκού =  Την Άνοιξη  δέντρα ανθούν

                         κι ο ήλιος λάμπει γαλανός

                        κι ο κόσμος ευδιάθετος

 

 

ΣΩΤΗΡΗΣ:

 

          Χαϊκού = πουλάκι μόνο

                           φωνάζει αν πιεστεί

                           σπάει τη σιωπή

 

 

ΑΝΩΝΥΜΟΣ :

            Χαϊκού = μια οπτασία

                             της φύσης φαντασία

                             ήλιου μαγεία  

 

 

ΕΡΜΙΟΝΗ:

                 Ο έρωτας

                 όνομα ουσιαστικόν

                 πολύ ουσιαστικόν

                 ενικού αριθμού

                 γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού

                 γένους ανυπεράσπιστου

                 πληθυντικός αριθμός

                 οι ανυπεράσπιστοι έρωτες

«Ο Πληθυντικός Αριθμός»                            Κική Δημουλά

 

               Χαϊκού = Άνοιξη ήρθε

                               γέλια, λουλούδια παντού

                               τα παιδιά παίζουν

 

 

 

ΒΑΣΙΛΗΣ :

                  Όταν μια Άνοιξη χαμογελάσει

                   θα ντυθείς μια καινούρια φορεσιά

                  και θα’ ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου

                   παλιέ μου φίλε

 

                   κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις

                   μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου

                   κι ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη,

                   πικραμένη σου μνήμη

 

                   κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας,

                   ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο

                   θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας

                    και τα όνειρά μας

 

                   κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες

                    μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο

                   από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου

                    παλιέ μου φίλε

«Όταν μια Άνοιξη»                                     Μ. Αναγνωστάκης

 

 

ΜΑΡΙΑ-ΤΕΡΕΖΑ:

                         Σου είπα ένα σωρό πράγματα

                         αλλά εκείνο που ήθελα να πω

                         και μ’ έκανε να μουτζουρώσω τόσο χαρτί,

                         δεν το’ πα.

                         είναι σκληρή η ζωή χωρίς εσένα κι άδικη

                                                                               Γ. Σεφέρης

 

 

 

ΜΑΡΙΑ Ξ. :

                Η Ιθάκη σε έδωσε το ωραίο ταξίδι,

                χωρίς αυτή δεν θα’ βγαινες στον δρόμο.

                 αλλά δεν έχει να σε δώσει πια…

                 κι αν πτωχική την βρεις , η Ιθάκη δεν σε γέλασε…

                  έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη

                  θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

«Ιθάκη»                                                                   Κ.Π.Καβάφης

 

 

 

ΙΩΑΝΝΑ-ΕΛΠΙΔΑ:

                             Πόσο εύκολα

                             γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων,

                             μ’ ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.

«Πέρασα»                                                                   Κική Δημουλά

 

 

 

ΣΟΦΙΑ ΠΟΡ.:

                   Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,

                   ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές.

                   Απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα

                   πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί

                   Να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου.

                    Να το προσφέρω σαν την εσχάτη εποχή.

«Απολογισμός της μοναξιάς»                    Ντίνος Χριστιανόπουλος

 

ΕΥΑ:

         Μια φορά στα χίλια χρόνια

        του πελάγου τα τελώνια

         μες στα σκοτεινά τα φύκια

         μες στα πράσινα χαλίκια

         το φυτεύουνε και βγαίνει

         πριν ο ήλιος ανατείλει

        το φυτεύουνε και βγαίνει

        το θαλασσινό τριφύλλι.

        Κι όποιος το’βρει δεν πεθαίνει

        μια φορά στα χίλια χρόνια

        κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια

        δε γελάνε μήτε κλαίνε

        μόνο λένε, μόνο λένε:

           – μια φορά στα χίλια χρόνια

             γίνεται η αγάπη αιώνια

              να’χεις τύχει να΄χεις τύχη

             κι η χρονιά να σου πετύχει

             κι από τ’ουρανού τα μέρη

                   την αγάπη θα σου φέρει

            το θαλασσινό τριφύλλι

            ποιος θα βρει να μου το στείλει.

          «Το θαλασσινό τριφύλλι»              Ο. Ελύτης

 

ΜΙΛΕΝΑ:

            Αν μου χάριζαν την αιωνιότητα χωρίς εσένα,

             Θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου

                                                            Τάσος Λειβαδίτης

 

      Χαϊκού = στην κόλαση για

                       να μπεις, πρέπει πρώτα

                        να ερωτευτείς

 

ΣΜΑΡΑΓΔΑ:

           

          Χαϊκού = κοιτώ τα άστρα,

                           του ουρανού τα λαμπρά

                           πάνω εκεί ψηλά

 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:

                Σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός.

                                                     Κ.Π. Καβάφης

 

             Χαϊκού = τρεις φίλοι παίζαν

                              στα ζάρια το φιλί της

                              κι άλλος το πήρε

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Φ.:

                  Κάποτε μες στα όνειρα μας ομιλούνε

                   Κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.

«Φωνές»                                                         Κ. Π. Καβάφης

 

 

        Χαϊκού = πώς να μαζέψεις

                        τα χίλια κομματάκια

                        του κάθε ανθρώπου;

 

 

 ΓΙΑΝΝΗΣ Ψ.:

                    Η φυγή δεν είναι νίκη,

                     το όνειρο είναι τεμπελιά,

                    και μόνο το έργο μπορεί

                     να χορτάσει την ψυχή και να σώσει τον κόσμο.

                                                                  Νίκος Καζαντζάκης

 

            Χαϊκού = Διπλά τα βλέπω

                             χωρίς να ξέρω γιατί

                             μάλλον έχω πιεστεί

 

                         

 

                   

 

                                                        …καλή ΘΕΑΣΗ!

Συγγραφέας: στις 22 Μαρτίου 2014 στις 14:05


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *