μουσική
Αν ήμουν Αΐ Βασίλης
Με αφορμή το βιβλίο της Τατιάνας Ζωγράφου ¨Τι θα έκανα αν ήμουν Άγιος Βασίλης ” τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος του 8ου Δημοτικού Σχολείου
Πτολεμαΐδας ετοίμασαν το παρακάτω video
Χέρια σαν κι αυτά
και άλλα χέρια που του βάζουνε φωτιά
υπάρχουν χέρια που σαν πέσεις σε σηκώνουνε ξανά
σίγουρα θα `χεις συναντήσει δύο χέρια σαν κι αυτά
Υπάρχουν χέρια που πατάνε την σκανδάλη
και άλλα χέρια που προσφέρουν γιατρειά
υπάρχουν χέρια που χτυπάνε χέρια αλύπητα σκληρά
ίσως μια μέρα συναντήσεις δύο χέρια σαν κι αυτά
Υπάρχουν χέρια που έχουν μάθει να σου δίνουν
και άλλα χέρια που ζητάνε μοναχά
υπάρχουν χέρια που τις νύχτες σε χαϊδεύουν στοργικά
σίγουρα θα `χεις συναντήσει δύο χέρια σαν κι αυτά
Υπάρχουν χέρια που απ’ το άδικο έχουν σφίξει
έχουνε σφίξει και έχουν γίνει μια γροθιά
και μ’ άλλα χέρια έχουν σμίξει για να σβήσουν τη φωτιά
ίσως τα χέρια τα δικά μας να `ναι χέρια σαν κι αυτά
Βλέπω κι απόψε εδώ μέσα κάτι χέρια
χειροκροτάνε και μας δίνουνε χαρά
θα `θελα λίγο να σηκώσουμε τα χέρια μας ψηλά
να τραγουδήσουμε παρέα με δυο χέρια σαν κι αυτά
Όπου υπάρχει η αγάπη
Μπάλα με χίλια χρώματα
Στίχοι Κώστας Μάγος
Μπάλα με χίλια χρώματα ας είναι η αυλή μας
λογιών λογιών αρώματα ας έχει το φιλί μας
ο ένας στου άλλου την αυλή να λέμε καλημέρα
να μοιραστούμε την ζωή κι είναι η ζωή μια μέρα
κουβάρι να γινόμαστε μπλεγμένο μπερδεμένο
και να ξετυλιγόμαστε σε κόσμο αλλαγμένο
ο ένας στου άλλου την αυλή να λέμε καλημέρα
να μοιραστούμε την ζωή κι είναι η ζωή μια μέρα
ανάκατα τα χρώματα όπως και τα λουλούδια
ανάκατα στο στόμα μας όλα μας τα τραγούδια
ο ένας στου άλλου την αυλή να λέμε καλημέρα
να μοιραστούμε την ζωή κι είναι η ζωή μια μέρα
Πάμε λοιπόν
Ερμηνεία: Αποστόλης Ψυχράμης, Παιδική Χορωδία Δ. Τυπάλδου
Κοίτα καλά μέτρα ξανά ψάξε να βρεις την αλήθεια
Αν κουραστείς αν φοβηθείς ζήτα βοήθεια.
Πάμε λοιπόν σαν παιχνίδι παλιό
τρέχει η ζωή και μας παίζει κρυφτό
Θέλεις το φως, το γυρεύω κι εγώ πάμε λοιπόν.
Μην αφεθείς να κοιμηθείς στην αγκαλιά μιας οθόνης
Τέτοιο καιρό φέρνει σωρό σύννεφα σκόνης.
Πάμε λοιπόν σαν παιχνίδι παλιό τρέχει η ζωή και μας παίζει κρυφτό
Θέλεις το φως, το γυρεύω κι εγώ πάμε λοιπόν.
*
Ο βάτραχος
Μουσική: Δημήτρης Μαρκατόπουλος **
Οπτικοποίηση: Στέλλα Δενδηλιάρη **
Από το βιβλίο – cd: ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ *
Εκδόσεις: Μικρή Άρκτος **
Στα νερά της πηγής ένας βάτραχος
λυπημένος, βαρύς και ατάραχος.
Ποιος να ξέρει τι να σκεφτότανε
κι αν στον κόσμο κανείς τον νοιαζότανε!
Ποιο ραβδί μαγικό να τον άγγιξε
και ποτέ την ψυχή του δεν άνοιξε.
Το ποτάμι μπροστά του αγνάντευε.
Τι του έφερα δώρο δεν μάντευε.
Από μένα με αγάπη,
απ’ τα βάθη της καρδιάς,
πάρε τούτο το φιλάκι
κι όταν γίνεις βασιλιάς,
μην ξεχάσεις τα παιδιά
που κοιμούνται στα παγκάκια
και ξυπνάνε βατραχάκια.
Η αγάπη τον κόσμο ανάστησε
κι ένα νούφαρο πλάι του βλάστησε.
Το ποτάμι ξανά πίσω γύρισε,
στην πηγή που η άνοιξη μύρισε.
Παραμύθια κι αλήθεια μπλεχτήκανε
και τα μάγια της νύχτας λυθήκανε.
Μια ευχή στο αυτί του ψιθύρισα,
άνοιξα αγκαλιά και τον φίλησα.
Κι αν τα μάτια σου δε κλαίνε
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε,
έχουν τρόπο και μου λένε,
για τον πόνο που πονούν.
Μ’ ένα βλέμμα λυπημένο,
πρωινό συννεφιασμένο,
για την άνοιξη ρωτούν.
Με κοιτάζουν, μου μιλούνε κι απορούν,
αχ, τα μάτια σου.
Για τα όνειρα που κάνανε ρωτούν,
αχ, τα μάτια σου.
Μάτια παραπονεμένα,
μάτια που είσαστε για μένα,
θάλασσες υπομονής.
Με κλωστούλες ασημένιες,
πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
σε τραγούδι της ζωής.
Με κοιτάζουν, μου μιλούνε κι απορούν,
αχ, τα μάτια σου.
Για τα όνειρα που κάνανε ρωτούν,
αχ, τα μάτια σου!!!!!
Πόσα γράφει η αγάπη ακόμα
κι άλλα σαν βροχή στους ώμους
ήσυχα λόγια που αγγίζουν ζεσταίνουν
έρωτα, ζωή ανασταίνουν
κάποιοι που αγκαλιά πηγαίνουν
κι άλλοι που αν τ’ακούν σωπαίνουν
αχ της μοναξιάς χειροκροτήματα
Είναι τραγούδια που’χουν αφήσει
έναν ήλιο πριν τη δύση
κι άλλα που μείναν στόμα με στόμα
πόσα γράφει η αγάπη ακόμα
λόγια που καρδιές ματώνουν
κι άλλα που βαθιά λυτρώνουν
έλα να στα πω γιατί είναι κύματα
Απόψε ας γίνουμε κι οι δυο μια φωνή
μια αγάπη οι καρδιές που ανάβει πάνω στη σκηνή
απόψε ας γίνουμε όλοι ένα
για σένα για μένα μια ανάσα ζωντανή
Είναι τραγούδια που ανοίγουνε δρόμους
έλα να στα πω γιατί είναι κύματα
Της καρδιάς τα χρώματα
Μουσική-Στίχοι: Αλέξανδρος (Άλκης) Σταυράκης
αδισκογράφητο
ζωηρά λαμπερά
Ζωγραφίζω μια καρδιά που χτυπάει δυνατά
που χτυπάει δυνατά και μιλά και γελά
και τον κόσμο αγαπά.
τον κόσμο ζωγραφίζω
κόκκινο, πράσινο και θαλασσί
δίχως να βάλω γκρίζο.
ζωηρά, λαμπερά,
θα σου φτιάξω μια καρδιά που χτυπάει δυνατά,
που τον κόσμο θ’ αγαπά, θα πονά, θα βοηθά
και ποτέ δε θα λυγά.
τον κόσμο ζωγραφίζω
κόκκινο, πράσινο και θαλασσί
δίχως να βάλω γκρίζο.
Στην κοιλάδα των Τεμπών
Στίχοι και Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μες την κοιλα όπως τα λέω μες την κοιλάδα των Τεμπών
Φόβος των μηχανοδηγών
Είναι ένας γέ όπως τα λέω είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος
Που πίνει από το όπως τα λέω που πίνει απ’ το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα
Κι όποτε παι όπως τα λέω κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε όπως τα λέω πιάνει το τρένο απο τ’ αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»
Μένα μου το, όπως τα λέω, μένα μου το `πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α όπως τα λέω πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά
Πρόσφατα σχόλια