Καλώς το καρναβάλι!
Ο Νερούλης
Καλό μήνα!
Χελιδόνισμα Θράκης – Τα κάλαντα της άνοιξης
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα
Κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε
Κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη τρομερέ
Κι αν χιονίσεις, κι αν κακίσεις, πάλι Άνοιξη θ’ανθίσεις
Κι αν χιονίσεις, κι αν κακίσεις, πάλι Άνοιξη θ’ανθίσεις
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη τρομερέ
Θάλασσαν επέρασα και στεριά δεν ξέχασα
Κύματα κι αν έσχισα, έσπειρα, κονόμησα
Κύματα κι αν έσχισα, έσπειρα, κονόμησα
Θάλασσαν επέρασα και στεριά δεν ξέχασα
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα
Κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε
Κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα
Φλεβάρης των φλεβών
Φλεβάρης των φλεβών
Άλμπουμ: Καλαντάρι
Συνθέτης: Παντελής Θαλασσινός
Στιχουργός: Κατσούλης Ηλίας
Ο Αύγουστος του έκλεψε μια μέρα
την ύψωσε πανάκι σε μπρατσέρα
μια άλλη χρόνους τέσσερις χαμένη
σαν άσωτη επιστρέφει, μα δε μένει.
Φλεβάρης των φλεβών κουτσό ποτάμι
κυλάει σαν παράπονο στο τζάμι
Σαββάτο των ψυχών κρυφά δακρύζει
στα σπίτια των αρχόντων φτερουγίζει.
Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης τελεσφόρου
Χαραλάμπους και Βλασσίου, Κασσιανού και Θαλασσίου
Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυχτίου
φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι…
ο κύκλος του ΝΕΡΟΥ
«Το Ποταμάκι» ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου
Καλό μου συννεφάκι
Καλό μου συννεφάκι!
Καλό μου συννεφάκι
σταμάτα και λιγάκι !
Μη βρέχεις άλλο πια
μας έκανες παπιά !
Στη ράχη πίσω γύρε
κι αλλού να βρέξεις σύρε
σε χώρες και χωριά
που `ναι καλοκαιριά !
Ψηλά να δούμε πάλι
τον ήλιο να προβάλλει
να βγούμε στην αυλή
να παίξουμε πολύ
Καλό μου συννεφάκι
σταμάτα και λιγάκι !
Μη βρέχεις άλλο πια
μας έκανες παπιά !
Η ιδέα της χειροτεχνίας από τo blog της kinderella.
Ο γατοβουτηχτής – Ζωγραφική με χρωματιστό παγάκι
Αφορμή για τις ζωγραφιές μας, πήραμε από το παραμύθι: “Ο γατοβουτηχτής” της Σοφίας Ζαραμπούκα.
Ο κύκλος του νερού
«Το Ποταμάκι» ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου
– Από πού είσαι, ποταμάκι;
– Από εκείνο το βουνό.
– Πώς τον λέγαν τον παππού
σου;
– Σύννεφο στον ουρανό.
– Ποια ‘ναι η μάνα σου;
– Η μπόρα.
– Πώς κατέβηκες στη χώρα;
– Τα χωράφια να ποτίσω και
τους μύλους να γυρίσω.
– Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
– Βιάζομαι πολύ να φύγω, ν’
ανταμώσω το γιαλό.
Η ιδέα της αφίσας είναι από την σελίδα της Τάνιας Μάνεση.
Ομαδική εργασία, ο κύκλος του ΝΕΡΟΥ.
