Ο Δημήτρης Διαμαντίδης μιλά στα “Φυλλαράκια”

«Δεν μπορώ να φανταστώ τον κόσμο χωρίς τον αθλητισμό»

Γράφουν : Δημήτρης Χατζηβρέττας (Β3), Χρήστος Χωλίδης( Γ2)

Η σχολική μας εφημερίδα κατάφερε να έρθει σε επαφή με τον Ολυμπιονίκη καλαθοσφαιριστή Δημήτρη Διαμαντίδη και του έκανε ερωτήσεις σχετικά με τα οφέλη του αθλητισμού και την καριέρα του.

Κύριε Διαμαντίδη, ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν έναν καλό αθλητή;

Θεωρώ ότι ένας καλός αθλητής οφείλει να προπονείται σκληρά και συνέχεια, να διαθέτει απόλυτη συγκέντρωση και να μην παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ποια θεωρείτε ότι  είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας σας;

Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν η κατάκτηση  του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος με την Εθνική Ομάδα το 2005.

Μπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς αθλητισμό και πώς θα ήταν ο κόσμος αυτός;

Δεν μπορώ να  φανταστώ κάτι τέτοιο, διότι θεωρώ ότι ο αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δίνει ζωή στον κόσμο.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς νιώθaτε κάθε φορά που παίζaτε μπάσκετ

Όταν έπαιζα μπάσκετ, κάθε φορά πριν από  το παιχνίδι ένιωθα ένα μικρό άγχος, αλλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού το άγχος αυτό έφευγε και προσπαθούσα να είμαι  συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω, για να μπορέσω μαζί με τους συμπαίκτες μου να οδηγήσουμε την ομάδα μας στη νίκη και κυρίως να ευχαριστηθώ το παιχνίδι .

Τι θα λέγατε σε ένα παιδί της ηλικίας μας, για να το πείσετε να ξεκινήσει τον αθλητισμό;

Θα του έλεγα αρχικά να δοκιμάσει να αθληθεί,  γιατί με τον αθλητισμό θα μπορέσει να κάνει φίλους, θα μάθει να συνεργάζεται, θα νιώθει καλύτερα σωματικά αλλά και ψυχικά και θα περνά ευχάριστα.

Eσείς σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να παίζετε μπάσκετ και τι σας έκανε να θέλετε να το συνεχίσετε;

Η πρώτη επαφή που είχα με το άθλημα αυτό ήταν στην ηλικία των 8 χρονών στην Καστοριά και η αφορμή ήταν η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Εθνική ομάδας ανδρών το 1987. Ξεκίνησα από το παιδικό και έφτασα ως και το ανδρικό. Έπειτα, πήγα στη Θεσσαλονίκη, όπου έπαιξα στον Ηρακλή.

Όταν ήσασταν μικρός είχατε κάποιον αθλητή ως πρότυπο;

Μου άρεσαν αρκετοί παίκτες, αλλά δεν είχα κάποιον συγκεκριμένο αθλητή σαν πρότυπο.

Πιστεύετε πως το ελληνικό μπάσκετ έχει μέλλον;

Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν αρκετοί ταλαντούχοι παίκτες και υπάρχει μέλλον για το μπάσκετ της Ελλάδας. Εδώ και χρόνια, παρόλο που είμαστε μια μικρή χώρα, το ελληνικό μπάσκετ έχει αποδείξει ότι έχει πολλές ικανότητες και  μεγάλη ψυχή με αποτέλεσμα να έχουμε αρκετές διακρίσεις. Οι παίκτες που αγωνίζονται αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε ένα πολύ καλό επίπεδο και θα συνεχίσουν να κάνουν τη χώρα μας περήφανη.

Ποια ομάδα πιστεύετε ότι θα νικήσει φέτος στην Euroleague;

Δεν είμαι σίγουρος για το ποια ομάδα θα κερδίσει. Πάντως, είναι φανερό ότι κάποιες ομάδες είναι σε ένα υψηλότερο επίπεδο από άλλες και έχουν περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν.

Και μια τελευταία ερώτηση. Θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε πώς νιώσατε όταν αποσυρθήκατε από το άθλημα που σας συνόδευε για μια ζωή;

Τη στιγμή που η μακροχρόνια σχέση μου με το μπάσκετ έφτασε στο τέλος της είχα ανάμεικτα συναισθήματα Από τη μία, ένιωσα μια αίσθηση χαράς και απερίγραπτης συγκίνησης, γιατί έφερα στη μνήμη μου όλες αυτές τις απίστευτες στιγμές που μοιράστηκα με τους συμπαίκτες μου και τους δυνατούς δεσμούς που ανέπτυξα με αυτούς. Από την άλλη όμως, είναι αρκετά δύσκολο και λυπητερό να αφήνεις πίσω σου τόσες όμορφες εμπειρίες, τόσους ανθρώπους και έναν απαιτητικό αλλά ευχάριστο ρυθμό ζωής και να ξεκινάς κάτι καινούριο. Η αποχώρηση μου από το άθλημα ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Στη ζωή πρέπει να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε την αλλαγή, την απώλεια και τον πόνο. Ο αθλητισμός με προετοίμασε για αυτή τη στιγμή με το να με εφοδιάσει με απαράμιλλο θάρρος, σθένος, δύναμη και αποφασιστικότητα. Όλοι μας, ούτως ή άλλως, χρειαζόμαστε μια αλλαγή, μια νέα αρχή.

Σας ευχαριστούμε πολύ που αφιερώσατε τον χρόνο σας για αυτή τη συνέντευξη και ευελπιστούμε να ξαναέρθουμε σε επαφή μαζί σας.