Η Μοντεσσόρι γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1870 στο Κιαραβάλλε της Ανκόνα. Ο πατέρας της, Αλεσσάντρο Μοντεσσόρι, 33 ετών, ήταν υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών, που εργαζόταν σε ένα τοπικό εργοστάσιο καπνού. Η μητέρα της, Ρενίλντε Στοπάνι, 25 ετών, έλαβε μια αρκετά καλή παιδεία για ήταν η ανιψιά του Ιταλού γεωλόγου και παλαιοντολόγου Αντόνιο Στοπάνι. Αν και δεν είχε μέντορα, είχε μια αρκετά στενή σχέση με την μητέρα της η οποία την ενθάρρυνε πάντα. Είχε επίσης μια σχέση αγάπης με τον πατέρα της παρόλο που ο πατέρας της διαφωνούσε με την επιλογή της να συνεχίσει τις σπουδές της.
Η εισαγωγή της στην ιατρική με πολλά παράλληλα προβλήματα της εποχής της ως γυναίκας, τα δυο τελευταία έτη σπουδών, μελέτησε την παιδιατρική και την ψυχιατρική και εργάστηκε στην παιδιατρική κλινική και στην υπηρεσία έκτακτης ανάγκης ενώ παράλληλα έγινε ειδική στον τομέα της παιδιατρικής. Η Μοντεσσόρι αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης το 1896 ως διπλωματούχος γιατρός.Από το 1896 έως το 1901, η Μοντεσσόρι εργάστηκε μαζί με «φρενασθενικά» παιδιά.Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης το 1896, η Μοντεσσόρι συνέχισε την έρευνά της στην ψυχιατρική κλινική του πανεπιστημίου και το 1897 έγινε δεκτή ως εθελόντρια εκεί. Ως μέρος της δουλειάς της, επισκέφθηκε άσυλα στην Ρώμη και μελέτησε παιδιά με διανοητικά προβλήματα, παρατηρήσεις που ήταν σημαντικές για το μετέπειτα εκπαιδευτικό έργο της.Το 1900 το Εθνικό Ίδρυμα Προστασίας εγκαινίασε το Scuola Magistrale Ortofrenica («Ορθοφρενική» σχολή), ένα «ιατρο-παιδαγωγικό ινστιτούτο» για την κατάρτιση καθηγητών μέσα σε μια τάξη-εργαστήριο, πάνω στην εκπαίδευση παιδιών με διανοητικές διαταραχές.Κατά την διάρκεια της διετούς εργασίας της στο σχολείο αυτό, η Μοντεσσόρι ανέπτυξε μεθόδους και υλικό που θα εφάρμοζε αργότερα στα φυσιολογικά παιδιά.
Γρήγορα, διαπίστωσε ότι η αγάπη της για τα παιδιά υπερτερεί από όλα τα άλλα κι αφοσιώνεται σε αυτά. Διατελεί διευθύντρια της Ορθοφρενικής σχολής της Ρώμης (ίδρυμα για μη ομαλά αναπτυγμένα παιδιά) και ιδρύει δύο «Παιδικά Σπίτια» (το Μοντεσσοριανό περιβάλλον για παιδιά από δυόμισυ έως έξη χρόνων ονομάζεται «Παιδικό Σπίτι»[11]). Γυρίζει όλο τον κόσμο κηρύσσοντας ότι το καλύτερο όπλο που χρειάζονται τα παιδιά για να εξελιχθούν σε θετικά στελέχη της κοινωνίας είναι η αγάπη προς αυτά.Η επιτυχία της μεθόδου της αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. Ακόμα και παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έμπαιναν σιγά-σιγά στις κανονικές τάξεις του σχολείου, καθώς απελευθερωνόταν το πνεύμα και η ψυχή τους. Γι’ αυτό μερικοί άνθρωποι, ακόμη και επιστήμονες, συνέδεσαν το όνομά της με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Η Μαρία Μοντεσσόρι όμως ασχολήθηκε κατά βάση σε όλη τη ζωή της με όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως δείκτη νοημοσύνης ή μαθησιακής ικανότητας, και ίδρυσε σχολές σε πολλά κράτη για να εκπαιδεύεται προσωπικό στη χρησιμοποίηση του παιδαγωγικού υλικού αυτού, αλλά κυρίως στην κατανόηση της φιλοσοφίας της μεθόδου της, γιατί δίδαξε πως αυτό είναι το πρώτο θέμα για την επιτυχία.[10]
Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού είναι η πρώτη αρχή της μεθόδου, και έπειτα η ελευθερία που θα βγει από την πειθαρχία. (προσπελαστηκε: 30/5/19 https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_Μοντεσσόρι )
https://www.youtube.com/watch?v=UzmvtVAuuyI&list=LLUl6QwjhdPTpBB0Uogt1W4A&index=2&t=0s