ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ / ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
-
- Μαυρίκιος
- Μαυρίκιος
-
- Ηράκλειος (απ΄τα μέλη της δυναστείας που ίδρυσε ελάχιστοι κατέθεσαν έργο αξιόλογο. Δεν θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους να κρατήσουμε στη μνήμη μας μόνο τον ιδρυτή., στα εκατό σκοτεινά χρόνια της δυναστείας του οποίου η αυτοκρατορία χάνει πολλές από τις κτήσεις της σε Ανατολή και Δύση με αποτέλεσμα την εθνολογική σύμπτυξη και την ανάδειξη της ελληνικότητας)
- Ηράκλειος (απ΄τα μέλη της δυναστείας που ίδρυσε ελάχιστοι κατέθεσαν έργο αξιόλογο. Δεν θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους να κρατήσουμε στη μνήμη μας μόνο τον ιδρυτή., στα εκατό σκοτεινά χρόνια της δυναστείας του οποίου η αυτοκρατορία χάνει πολλές από τις κτήσεις της σε Ανατολή και Δύση με αποτέλεσμα την εθνολογική σύμπτυξη και την ανάδειξη της ελληνικότητας)
-
- Λέων Γ΄ Ίσαυρος
- Κων/νος Ε’ Κοπρώνυμος
- ΕΙΡΗΝΗ η Αθηναία (στα χρόνια της βασιλείας της ηγούνται στους Άραβες ο ικανότατος χαλίφης Χαρούν αλ Ρασίντ και στη Δύση ο Καρλομάγνος, εκείνη μετέρχεται όλων των μέσων προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία)
- Λέων Γ΄ Ίσαυρος
-
- Νικηφόρος Α’ (η ταπεινωτική του ήττα και ο ατιμωτικός του θάνατος από τον Κρούμο έχουν διαχρονική ισχύ στη συλλογική εθνική μνήμη).
- Λέων Ε΄
- Μιχαήλ Β΄ (δολοφόνος του προηγουμένου και ιδιαίτερα άξεστος, ωστόσο υπήρξε ικανότατος αυτοκράτορας).
- Θεόφιλος ( σε αντίθεση με τον πατέρα του είναι καλλιεργημένος και επικοινωνιακός. Είναι γνωστή η «ιστορία της Κασσιανής». Διορατικός πολιτικός και γενναίος στρατιωτικός)
- ΘΕΟΔΩΡΑ η αγία.
- Νικηφόρος Α’ (η ταπεινωτική του ήττα και ο ατιμωτικός του θάνατος από τον Κρούμο έχουν διαχρονική ισχύ στη συλλογική εθνική μνήμη).
-
- Το βυζαντινό νόμισμα/ το δολλάριο του Μεσαίωνα, 24Κ
- Πλούσιοι – φτωχοί – ακτήμονες – ξένοι – «μετανάστες» – εισβολείς – αραβικό δινάριο(ιδιαίτερα ισχυρό)
- Φορολογία (κακώσεις – καπνικόν)
- Λογγοβάρδοι
Σύντομα κατέκτησαν τις βυζαντινές κτήσεις στην Ιταλία, ματαιώνοντας την προσπάθεια του Ιουστινιανού.
- Πέρσες
Ήταν πυρολάτρες και η σύγκρουση του Βυζαντίου μαζί τους πήρε έντονα θρησκευτικό χαρακτήρα, με αφορμή τον Τίμιο Σταυρό. Στη διάρκεια της απουσίας του αυτοκράτορα Ηρακλείου, βρήκαν την ευκαιρία οι Άβαροι να πολιορκήσουν την Βασιλεύουσα. Η σωτηρία της Πόλης την οποία υπεράσπισαν σθεναρά οι κάτοικοί της με τον Πατριάρχη Σέργιο, αποδόθηκε στην Υπέρμαχο στρατηγό Θεοτόκο (Ακάθιστος Ύμνος).
- Σλάβοι
Οι Σλάβοι μαζί με τους Αβάρους κατέβηκαν τον 6ο αι. από το Δούναβη. Τον 7ο αι. είχαν ήδη δημιουργήσει μόνιμες εγκαταστάσεις στον ελλαδικό χώρο ,γνωστές ως Σκλαβηνίες, που εντοπίζονται κυρίως στην ηπειρωτική Ελλάδακαι όχι στα νησιά ή τα παράκτια.Τον 9ο αι. έχουμε τα πρώτα κρατίδια των Σέρβων και Κροατών. Το Βυζάντιο για να τους αντιμετωπίσει ακολουθεί εποικιστική πολιτική.
- Βούλγαροι
Οι Βούλγαροι διακρίνονται στους Παλαιοβουλγάρους που είναι κατά του Βυζαντίου και τους Νεότερους Βουλγάρους οι οποίοι σε συνεργασία με τους Σλάβους είναι υπέρ του Βυζάντίου. Το Βυζάντιο (Νικηφόρος Α’) δέχθηκε ταπεινωτική ήττα από τους Βουλγάρους (Κρούμος). Οι Σλάβοι κυριαρχούν εθνολογικά, ενώ την εξουσία πήραν οι παλαιοβούλγαροι.
- Άραβες
Οι Άραβες αρχικά ήταν νομαδικός λαός. Ένας αρχηγός καραβανιών, ο Μωάμεθ, δημιουργεί θρησκεία, το Ισλάμ, ένα συνδυασμό Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού και Παγανισμού, πετυχαίνει την ένωση των αραβικών φυλών και εγκαθιδρύει θεοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης. Η Εγίρα, η μετάβαση του Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα, αποτελεί χρονολογική αρχή για τους Μουσουλμάνους, που έχουν ως ιερά βίβλο το Κοράνιο και ιερό πόλεμο τη Τζιχάντ. Μετά το θάνατο του Μωάμεθ αναλαμβάνει ο Χαλίφης (χάρτης σελ. 18).
Οι Άραβες εξαπλώθηκαν ταχύτατα γιατί οι Βυζαντινοί είχαν κουραστεί και ο Μονοφυσιτισμός είχε καλλιεργήσει ρήγμα στις ανατολικές επαρχίες. Κατέλαβαν την Αίγυπτο (σιτοβολώνας του Βυζαντίου) και την Ισπανία. Η προσπάθειά τους να καταλάβουν την Πόλη αναχαιτίστηκε με το «υγρό πυρ» (πηγή σελ. 19).
Οι επιδρομές (κούρσα) των Αράβων έπληξαν το εμπόριο, ενώ οι αραβικές κατακτήσεις έβαλαν τέρμα στην ελληνορωμαϊκή κυριαρχία.
Πρόκειται για μια κατάσταση με πολύπλοκο υπόβαθρο.
- Η παλατιανή αριστοκρατία και τα θέματα πέριξ της Βασιλεύουσας είναι υπέρ των εικόνων και θεωρητικά εκπροσωπούνται από το Θεοφάνη τον Ομολογητή και τον Ιωάννη το Δαμασκηνό. Είναι νοσταλγοί του ελληνορωμαϊκού παρελθόντος και έχουν λάβει κλασική παιδεία. Πλάι τους κινούνται οι περισσότερες γυναίκες, οι μοναχοί –αλλά και όσοι πλάι τους αποφεύγουν τη στράτευση- και ο όχλος που εύκολα χειραγωγείται (βλ. παράθεμα σελ. 22).
- Η στρατιωτική αριστοκρατία, οι ανατολικοί πληθυσμοί, οι καταπιεσμένοι από την κεντρική εξουσία, οι επηρεασμένοι από τις ανεικονικές τάσεις του Μονοφυσιτισμού και όλοι οι φτωχοί είναι κατά της λατρείας των εικόνων (βλ. σελ. 22 και παράθεμα της Ε. Γλύκατζη σελ.21). «Μαζί με το Θεό για τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους»
« Με την επικράτηση των εικονολατρών, έχουμε νίκη της ελληνικής θρησκευτικής και πολιτιστικής ιδιομορφίας πάνω στην ασιατική. Το Βυζάντιο έγινε ελληνοχριστιανική αυτοκρατορία» Ostrogorsky.
- Υποτίμηση του νομίσματος – Χρυσά κοσμήματα – Σύγχρονες «κακώσεις»
- Αντιπαλότητα των Αριστοκρατών (γης – χρήματος – πληροφορίας)
- Διαφορά κουλτούρας Ανατολής – Δύσης
- Η δημιουργία ταυτότητας (αυτοπροσδιορισμός / ετεροπροσδιορισμός)
- Εικονιστικές – Ανεικονικές τάσεις (Ομαδοσυνεργατικά & Διαθεματικά)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.