Πολλοί αξιόλογοι Έλληνες ποιητές σφράγισαν με το έργο τους τον χώρο της ποίησης. Δύο από αυτούς μάλιστα βραβεύτηκαν με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Οδυσσέας Ελύτης. Το έργο τους σφραγίστηκε από τα βιώματά τους και την ιδαίτερη ποιητική τους ματιά.
Οδυσσέας Ελύτης
Καταγόταν από την Κρήτη και τη Λέσβο. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Φιλοσοφία στο Λονδίνο. Αγάπησε και πρόβαλλε στην ποίησή του τον ελληνικό νησιωτικό χώρο. Πειραματίστηκε σε νέες ποιητικές φόρμες και έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στην ποίηση. Πήρε μέρος στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και κινδύνεψε μάλιστα να πεθάνει. Συναναστράφηκε και δέθηκε με αρκετούς καλλιτέχνες και ποιητές, ανάμεσα στους οποίους τον Νίκο Γκάτσο. Πολλά έργα του μεταφράστηκαν σε άλλες γλώσσες. Το 1979 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ποιητικές συλλογές
- Προσανατολισμοί («Πυρσός», 1939)
- Ήλιος ο Πρώτος μαζί με τις παραλλαγές πάνω σε μιαν αχτίδα ( «Γλάρος», 1943)
- Το Άξιον Εστί («Ίκαρος», 1959)
- Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό («Ίκαρος», 1960)
- Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας («Ίκαρος», 1962)
- Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας («Ίκαρος», 1971)
- Το Φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά («Ίκαρος», 1971)
- Το Μονόγραμμα («Ίκαρος», 1972)
- Τα Ρω του Έρωτα («Αστερίας», 1972)
- Τα Ετεροθαλή («Ίκαρος», 1974)
- Μαρία Νεφέλη («Ίκαρος», 1978)
- Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας («Ίκαρος», 1982)
- Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου («Ύψιλον», 1984)
- Ο μικρός ναυτίλος («Ίκαρος», 1985)
- Τα ελεγεία της Οξώπετρας («Ίκαρος», 1991)
- Δυτικά της λύπης («Ίκαρος», 1995)
- Εκ του πλησίον («Ίκαρος», 1998)