πηγή: nostimonimar.gr
Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη, διότι σήμερα επισκέφτηκα κι εγώ, μία κοινή θνητή, το άντρο του Χριστουγεννιάτικου Πνεύματος, το λίκνο της εορταστικής διάθεσης, το κολαστήριο της ανέμελης και στοργικής αγάπης στον πλησίον διά της ανταλλαγής δώρων, το The Athens Mall.
Περιπαθή χειροπιασμένα ζευγάρια, χαρωποί μπαμπάδες με τα τέκνα, στοργικές θείες με τα ανίψια, γιαγιάδες με τα εγγόνια, περήφανοι δάσκαλοι με τους μαθητάδες τους, φιληνάδες καρδιακές, όλοι οι συνδυασμοί, όλες οι ηλικίες, όλα τα πορτοφόλια, μόνο ένα πράγμα φάνταζε κοινό, κι αυτό ήταν το άδειο βλέμμα κάτω από τη μάσκα (όλοι φοράμε μία, δεκτό;). Το βλέμμα της ήττας; (αχ, έχασα την προσφορά!) Του ξεπαραδιάσματος; (κι έχω και του εξαδέλφου Λέοντα το δώρο..) Της χαμένης μέρας; Του σκορπίσματος; Της απλής και καθαρής κούρασης; Ποιος ξέρει, οι μικρές ήττες του καθενός είναι καθαρά προσωπικές.
Και τα παιδιά; Ποιος ξέρει… Θα το μάθουμε από τις διηγήσεις τους σε είκοσι χρόνια, πώς ήταν εκείνες οι εορταστικές Κυριακές στο The Athens Mall.
