Η τέχνη της αφήγησης για τα παιδιά ανέκαθεν κατείχε εξέχουσα θέση στη ζωή τους, πόσο μάλλον για τους λιλιπούτειους μαθητές που φοιτούν στη Προσχολική βαθμίδα. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας με τα πλούσια σε είδος τεχνολογικά εργαλεία εισάγει σταδιακά νέους τρόπους δημιουργίας ιστοριών και φέρνει στην επιφάνεια τον όρο ψηφιακή αφήγηση ή “digital story telling”όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη σχολική κοινότητα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό παραδοσιακής αφήγησης αλλά εμπλουτισμένη όμως με ήχο, εικόνες που κινούνται,κινούμενα σχέδια και άλλα πολυμεσικά εργαλεία.Κύριος στόχος αυτής της μορφής μάθησης είναι να παρουσιαστεί μέσα στη τάξη κάποια ιδέα ή κοινωνικό φαινόμενο σε ολιγόλεπτο βίντεο που θα ευαισθητοποιήσει τους μαθητές.Συχνά υποβάλλονται ερωτήσεις ανοιχτού τύπου από τον διδάσκοντα προς τους μαθητές προκειμένου να εκμαιεύσουν απαντήσεις που αφορούν την ενσυναίσθηση του μαθητή όπως για παράδειγμα ερωτήσεις “τί πιστεύεις ότι θα συμβεί εάν….”,”τί νιώθεις”, “ποιο νόημα απορρέει”….

Η δραστηριότητα αυτή προσφέρει ανάπτυξη της γλώσσας,καλλιέργεια μνήμης και φαντασίας, παρέχει τη δυνατότητα σε μαθητές να γνωρίσουν διάφορα τεχνολογικά εργαλεία και να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο της τεχνολογίας εισάγοντας σταδιακά τους μαθητές σε ψηφιακές έννοιες όπως αυτός της ψηφιακής αφήγησης.

Επιμέλεια άρθρου:

Σκαρμούτσου Ειρήνη