Πόσο αισιόδοξα σκέπτονται τα παιδιά;
Αναζητούμε την απάντηση σε ιστορίες μαθητών για α) τις ανθρώπινες φοβίες και β) την εξάρτηση από την τεχνολογία.
Μαθητές της Δ’ Δημοτικού (του σχολείου Αγίας Μαρίνας Νέας Μάκρης) γράφουν ιστορίες για το τι απέγιναν τα αφηγηματικά πρόσωπα των κεφαλαίων «Φόβος» και «Άνθρωποι με οθόνες» του βιβλίου Μετά τον Μικρό Πρίγκιπα (εκδ. Ηριδανός, 2012). Θα καταφέρουν οι ήρωες στις ιστορίες των παιδιών να κατανικήσουν κάποτε τις φοβίες τους και να «απεξαρτηθούν» από τις οθόνες, ώστε να απολαύσουν την ομορφιά γύρω τους;
α) Κεφ. «Φόβος»:1. Οι δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι, όταν έφυγαν από τον κήπο, πήγαν σ’ ένα σπίτι στην Αθήνα, σε πολυκατοικία, για να βρίσκονται μακριά από λουλούδια και έντομα. Έζησαν στην Αθήνα μέχρι που είδαν μια μεγάλη θάλασσα. Το μέρος με τη θάλασσα τους εντυπωσίασε και έτσι αποφάσισαν να μείνουν εκεί για πάντα.
2. Οι φοβισμένοι παππούδες μετά το σπίτι με τον κήπο, πήγαν να μείνουν σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Εκεί είχαν κάποιους γείτονες που αγαπούσαν τα φυτά. Μια μέρα πήγαν στους γείτονές τους για φαγητό. Όταν κάθισαν να φάνε, μύρισαν τα λουλούδια και έφυγαν τρέχοντας. Το πρωί πήραν τις βαλίτσες τους και έφυγαν μακριά, στην Κρήτη. Εκεί κάθονταν συνέχεια μόνοι. Δεν πήγαιναν βόλτες έξω ούτε για φαγητό σε κανέναν.
3. Όταν ο παππούς και η γιαγιά έφυγαν από τον κήπο, πήγαν να ζήσουν στην Αθήνα, που δεν έχει κήπους. Αλλά ο γείτονάς τους είχε πάρα πολλά φυτά ακόμα και δέντρα στην ταράτσα του σπιτιού. Όταν πήγαν ο παππούς με τη γιαγιά να του μιλήσουν για αυτό, ο γείτονας τους εξήγησε ότι απλά έπρεπε να φροντίζει τα φυτά του. Τότε αυτοί έφυγαν θυμωμένοι. Αμέσως μετά πέρασε μια ιδέα από το μυαλό του παππού. Πήρε ένα ψαλίδι και έκοβε όλα τα φυτά στην ταράτσα. Τότε μια πεταλούδα κάθισε στο χέρι του. Ο παππούς άρχισε να ουρλιάζει αλλά μετά κατάλαβε ότι η πεταλούδα δεν του έκανε κακό. Από τότε πήγαν με τη γιαγιά στην εξοχή, όπου έζησαν ευτυχισμένοι.
β) Κεφ.«Άνθρωποι με οθόνες»: 1. Το επόμενο σπίτι που πήγαν όταν άφησαν τον κήπο οι άνθρωποι με τις οθόνες, ήταν ακόμα καλύτερο από το πρώτο αλλά αυτοί και πάλι ασχολούνταν συνέχεια μόνο με την τεχνολογία. Έτσι η ζωή τους ήταν πολύ βαρετή.
2. . Όταν η οικογένεια έφυγαν από αυτό το σπίτι, πήγαν σε ένα άλλο. Και πάλι όμως ήταν τόσο απασχολημένοι με τις οθόνες τους, που ο καινούριος κήπος τους έγινε κι αυτός ένα μαύρο χάλι.
3. Τα αδέρφια πήγαν σε μια γειτονιά στην Πάτρα κι όσο έμεναν εκεί, έπαιζαν συνέχεια παιχνίδια στο κινητό. Όταν πήγαν μια εκδρομή στην Εύβοια, πάλι έπαιζαν με ένα τάμπλετ που βρήκαν μέσα στην καφετέρια. Αργότερα γύρισαν στο δωμάτιό τους και έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια στον υπολογιστή. Μετά άνοιξαν την τηλεόραση αλλά κοιμήθηκαν από την πολλή οθόνη. Έτσι ονομάστηκαν «Τα αδέρφια της οθόνης».
Συμπεράσματα: Στις ιστορίες των παιδιών οι ηλικιωμένοι ήρωες που φοβούνταν τη φύση, αφού έκαναν αρκετές προσπάθειες να την αποφύγουν, τελικά συμφιλιώθηκαν μαζί της και άρχισαν να την χαίρονται. Οι ήρωες όμως που περνούσαν όλη τη ζωή τους μπροστά στις οθόνες, δεν άλλαξαν συμπεριφορά, η εξάρτησή τους αποδείχτηκε ανίατη.
Ελένη Ηλία
