ΣΤΟΧΟΙ:

• Να αναγνωρίζουν και τα κατανοούν τα βασικά συναισθήματα όπως χαρά, λύπη, θυμός, φόβος
• Να εκφράζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους
• Να αναγνωρίζουν και να αποδέχονται τα συναισθήματα των άλλων και να αποκτήσουν ενσυναίσθηση
• Να συζητάνε τις διενέξεις τους και να βρίσκουν δημιουργικούς τρόπους επίλυσης τους
• Να ελέγχουν τα αρνητικά συναισθήματα τα οποία προκαλούν συγκρούσεις
• Να αντιληφθούν τους ποικίλους τρόπους αντίδρασης των συναισθημάτων και επιλογή των κατάλληλων για την επικράτηση της φιλίας και της συνύπαρξης

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ:

• Ως αφορμή διαβάσαμε το βιβλίο «Η παλέτα των συναισθημάτων» και συζητήσαμε για τα διάφορα συναισθήματα.
• Δημιουργήσαμε πίνακα αναφοράς για τα συναισθήματα

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

• Διαβάσαμε την ιστορία «Το δέντρο που έδινε». Σχολιάσαμε τι έδωσε το δέντρο στο παιδί και τι έκανε το παιδί γι’ αυτό. Κατόπιν το δραματοποιήσαμε και το ζωγραφίσαμε.
• Καταγράψαμε τις απόψεις των νηπίων για το τι σημαίνει αγαπώ κάποιον.
• Σκεφτήκαμε τι συγκεκριμένα θα ήταν η αγάπη αν ήταν χρώμα, μουσική, φρούτο, φαγητό, μυρωδιά, λουλούδι, ζωάκι.
• Δημιουργήσαμε την ακροστιχίδα της λέξης ΑΓΑΠΗ και κάναμε ασκήσεις φωνολογικής συνειδητοποίησης με τη φωνούλα [Α].
• Μας ανέφεραν ποιο πρόσωπο αγαπούν και το ζωγράφισαν μέσα σε μια καρδιά. Μ’ αυτές τις καρδιές δημιουργήσαμε μια μεγάλη καρδιά.
• Σε φύλλο εργασίας μεταφερθήκαμε με τον Μικρό Πρίγκιπα στη χώρα των αγαπημένων ανθρώπων, ζωγραφίσαμε τα πρόσωπά τους, θυμηθήκαμε τα πρόσωπα που κι εμείς αγαπάμε και καταγράψαμε λέξεις που μας προκαλούν αγάπη.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΟ

• Συζητήσαμε για στιγμές που έχουμε φοβηθεί.
• Δόθηκαν συμβουλές από τους συμμαθητές για να νικήσουμε τους φόβους μας π.χ. αν φοβόμαστε τον σεισμό να ενημερωθούμε ώστε να μπορούμε να προφυλαχθούμε.
• Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας χωρίς να τους πούμε στους άλλους και ρίξαμε τις ζωγραφιές μας σ’ ένα πηγάδι. Στη συνέχεια κάθε νήπιο έπαιρνε μια τυχαία ζωγραφιά και προσπαθούσε να κατανοήσει ποιος φόβος απεικονίζονταν π.χ. αεροπλάνο.
• Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής που εκφράζουν φόβο και τους σχολιάσαμε .
• Ο δρόμος του φόβου. Οριοθετήσαμε στο χώρο ένα δρόμο όπου δεξιά κι αριστερά υπάρχουν τα νήπια-φόβοι, τα οποία γίνονται τρομερά κάθε φορά που προσπαθεί να περάσει κάποιο παιδί. Κατανοούμε πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσουμε τους φόβους μας.
• Τα νήπια κρατούσαν χαρτιά με ζωγραφισμένους τους φόβους τους και περπατούσαν με ρυθμό σε μια ανάλογη τρομακτική μουσική. Με την ένταση της μουσικής να δυναμώνει άρχιζαν  να τσαλακώνουν τους φόβους τους, να τους πατάνε και να τους πετάνε μέσα σ’ ένα «καζάνι», ενώ όλοι μαζί είπαμε το εξής ποίημα συνοδευμένο από τις ακόλουθες κινήσεις:
  • Φόβους ρίχνω στο τσουκάλι
  • και χορεύω γύρω γύρω
  • παίρνω ένα μακρύ κουτάλι και τους φίλους μου τριγύρω
  • ρίχνω αλάτι και πιπέρι
  • τραγουδάμε και γελάμε
  • θα τους φάω το μεσημέρι
  • τι ωραία που περνάμε!
• Δημιουργήσαμε μια ομαδική εργασία με τους φόβους μας ριγμένους σε ένα καζάνι
• Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε τις ιστορίες «Η ιστορία του κυρίου Μπου» και Τα όνειρα της Νίνας».
• Παίξαμε με τη φωνούλα [φ] του φόβου
• Σε φύλλο εργασίας μεταφερθήκαμε με τον Μικρό Πρίγκιπα στη χώρα των φοβισμένων ανθρώπων, ζωγραφίσαμε τα πρόσωπά τους, θυμηθήκαμε μια φορά που κι εμείς φοβηθήκαμε και καταγράψαμε λέξεις που μας προκαλούν φόβο.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΥΜΟ

• Ακούγοντας ήρεμη μουσική κινηθήκαμε στο χώρο και κουνήσαμε ένα πανί. Καθώς η μουσική δυνάμωνε και γινόταν έντονη, εμείς θυμώναμε και ανάλογα κουνούσαμε το πανί.
• Συζητήσαμε για τις φορές και τα πράγματα που μας θυμώνουν ενώ παρουσιάσαμε το συναίσθημα του θυμού με το πρόσωπό μας και τις κινήσεις του σώματός μας.
• Μέσα από θεατρικό παιχνίδι γίναμε μπαλόνια που όλο φουσκώναμε – φουσκώναμε ώσπου σκάσαμε. Ενώ όταν ο αέρας μας έβγαινε λίγο – λίγο ως μπαλόνια δε σκάσαμε.
• Κρατώντας ένα φουσκωμένο μπαλόνι, αφήσαμε- αδειάσαμε τον αέρα του σε μια λεκάνη με νερό και παρατηρήσαμε πως ο «θυμωμένος» αέρας δημιούργησε μπουρμπουλήθρες στο νερό.
• Σ’ ένα μπουκάλι με νερό προσθέσαμε πράσινο χρώμα, χρυσόσκονη και υγρό σαπούνι πιάτων. Τα νήπια το κούνησαν δυνατά δημιουργώντας ανεμοστρόβιλο και παρατηρήσαμε πόσο γρήγορα γυρνά αλλά κι ότι σιγά σιγά ηρεμεί.
• Φτιάξαμε το κουτί της ηρεμία και της χαλάρωσης μέσα στο οποίο τοποθετήσαμε αντικείμενα που μας ηρεμούν μετά από το θυμό, όπως μαρκαδόρους και χαρτιά για να ζωγραφίσουμε, αρκουδάκι, μαξιλάρι, CD, μπαλάκι κ.α.).
• Τοποθετήσαμε στο πάτωμα τρία στεφάνια, ένα κόκκινο, ένα κίτρινο κι ένα πράσινο. Στο κόκκινο είμαστε θυμωμένοι και αναφέρουμε το λόγο για τον οποίο αισθανόμαστε έτσι, στο κίτρινο προσπαθούμε να ηρεμήσουμε παίρνοντας βαθιές ανάσες, είτε μετρώντας αργά ως το δέκα, είτε ζωγραφίζοντας, είτε παίρνοντας αγκαλιά ένα αρκουδάκι ή ένα μαξιλαράκι, τα οποία αντικείμενα υπάρχουν τοποθετημένα στο χώρο. Αφού έχουμε ηρεμήσει είμαστε έτοιμοι να πάμε στο πράσινο στεφάνι.
• Τα νήπια κατασκεύασαν ένα ατομικό φανάρι θυμού, με τα ανάλογα χρώματα και τις ανάλογες λειτουργίες που προαναφέρθηκαν, τις οποίες αποτύπωσαν με ζωγραφική.
• Δημιουργήσαμε μια ομαδική εργασία με τη χώρα του θυμού και της ηρεμίας. Σε χαρτί του μέτρου διαχωρίζουμε τη χώρα του θυμού και τη χώρα της ηρεμίας, βάφοντας το μισό κόκκινο και το άλλο μισό γαλάζιο, αντίστοιχα. Τα νήπια έκοψαν στρογγυλά μπαλόνια στα οποία είχαν ζωγραφίσει κάτι που τα θυμώνει και έκοψαν καρδούλες μπαλόνια στα οποία είχαν ζωγραφίσει κάτι που τα ηρεμεί. Τα κόλλησαν στις αντίστοιχες χώρες.
• Διαβάσαμε κα ζωγραφίσαμε το ποίημα της Ρ. Δημουλάκη «Ο θυμός και η Ηρεμία».
• Τοποθετήσαμε στην τάξη μας δυο καρέκλες, μία με το διακριτικό μιας θυμωμένης φατσούλας και μία με το διακριτικό μιας ήρεμης. Τα νήπια στη διάρκεια της ημέρας αν αισθάνονταν θυμωμένα κάθιζαν στην αντίστοιχη καρέκλα, ενώ μόλις ηρεμούσαν άλλαζαν καρέκλα.
• Σε φύλλο εργασίας μεταφερθήκαμε με τον Μικρό Πρίγκιπα στη χώρα των θυμωμένων ανθρώπων, ζωγραφίσαμε τα πρόσωπά τους, θυμηθήκαμε μια φορά που κι εμείς θυμώσαμε και καταγράψαμε λέξεις που μας προκαλούν θυμό.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΠΗ

• Με «χαρούμενη» και «λυπημένη» μουσική, τα νήπια κινήθηκαν στο χώρο ανάλογα με τη μουσική και πήραν τις ανάλογες εκφράσεις.
• Με παντομίμα αναπαριστούν καταστάσεις και μαντέψαμε αν τους προκαλούν χαρά ή λύπη π.χ. έπεσε το παγωτό μου.
• Ζωγραφίσαμε το ποίημα «Χαρά και Λύπη» της Ρ. Δαμηλάκη.
• Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής και εκφράσαμε τα συναισθήματα των προσώπων.
• Με αφορμή τον πίνακα του Ντελόνε δημιουργήσαμε τον δικό μας πίνακα «Η χαρά της ζωής».
• Αναφέραμε τρόπους για να ξεπερνάμε τη λύπη μας.
• Σε φύλλα εργασίας μεταφερθήκαμε με τον Μικρό Πρίγκιπα στη χώρα των χαρούμενων και λυπημένων ανθρώπων, ζωγραφίσαμε τα πρόσωπά τους, θυμηθήκαμε μια φορά που κι εμείς νιώσαμε χαρά και λύπη και καταγράψαμε λέξεις που μας προκαλούν χαρά και λύπη.