Φτάνοντας το πρωί στο σχολείο μας ένας απρόσμενος και φοβισμένος επισκέπτης μας υποδέχτηκε. Μια μικρή κουκουβάγια είχε κρυφτεί στη άκρη του παραθύρου μας. Η περιέργεια των παιδιών τεράστια. Μα τι τύχη να δείς απο τόσο κοντά μια κουκουβάγια. Αρχικά προσπαθήσαμε να ελέγξουμε μήπως είναι τραυματισμένη και στη συνέχεια περιμέναμε μήπως ανοίξει τα φτερά της και φύγει. Στη συνέχεια αφού η μικρή μας κουκουβάγια δεν μετακινούνταν επικοινωνήσαμε με την ΑΝΙΜΑ- Σύλλογο Προστασίας Άγριων Ζώων και οι οποίοι αρχικά μας ζήτησαν να στείλουμε φωτογραφίες της κουκουβάγιας και στη συνέχεια μας παρείχαν τις απαραίτητες οδηγίες για το πώς θα φροντίσουμε τη μικρή κουκουβάγια. Τα παιδιά ενθουσιασμένα πλησίαζαν συνέχεια απο τη μέσα πλευρά του παραθύρου για να δούνε απο κοντά την κουκουβάγια.

Ετοιμάσαμε το  χαρτόκουτο, στρώσαμε ενα πανί για να μη γλιστράει η κουκουβάγια και κάναμε και τις απαραίτητες τρύπες. Με μία πετσέτα προσεκτικά πιάσαμε την κουκουβάγια και την βάλαμε μέσα στο κουτί και στη συνέχεια την τοποθετήσαμε σε ένα ήσυχο μέρος, έξω απο την τάξη μας.

Προηγουμένως όμως δεν γινόταν να μην την παρατηρήσουμε απο κοντά. Ο ενθουσιασμός των παιδιών δεν περιγράφεται.

Ο σύλλογος ΑΝΙΜΑ μας βοήθησε να επικοινωνήσουμε με την Προσκοπική Ομάδα Διάσωσης Άγριας Ζωής της Βέροιας οι οποίοι και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας να παραλάβουν και να βοηθήσουν τη μικρή μας κουκουβάγια.

Με αφορμή το μικρό μας πρωινό επισκέπτη παρατηρήσαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε την κουκουβάγια μας και μιλήσαμε για τα χαρακτηριστικά της, συζητήσαμε για το πώς πιστεύουμε οτι νιώθει, κάναμε υποθέσεις για το πώς βρέθηκε στο σχολείο μας, μιλήσαμε για το πού ζει και το τί τρώει, αναφερθήκαμε στα άγρια ζώα που χρειάζονται διάσωση και τέλος συζητήσαμε γιατί χαρακτηρίζονται ως άγρια ζώα και απο τί κινδυνεύουν.

Η Προσκοπική ομάδα διάσωσης αφού παρέλαβε και φρόντισε τη μικρή μας κουκουβάγια εντόπισε απο έρευνα τις επόμενες ημέρες τη φωλιά της στη σκεπή του σχολείου μας και την τοποθέτησε εκεί. Μας ενημέρωσαν οτι η κουκουβάγια μας δεν ήταν τραυματισμένη και οτι πρόκειται για νεοσσό που στην προσπάθειά του να ανοίξει για πρώτη φορά τα φτερά του έπεσε στην αυλή του σχολείου μας.

Αφού ενημερώσαμε τα παιδιά για την εξέλιξη της περιπέτειας της μικρής μας κουκουβάγιας της δώσαμε ανθρώπινη λαλιά και παρόλο που η φωλιά της ήταν στη σκεπή μας τα παιδιά ήθελα να την τοποθετήσουμε στη βελανιδιά της.

Εάν λοιπόν η μικρή μας κουκουβάγια μιλούσε με ανθρώπινη λαλιά τι θα έλεγε στους ανθρώπους.

ΦΟΒΑΜΑΙ ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ

Προστατέψτε τη φύση.

Μη πετάτε σκουπίδια στο δάσος.

Μη φωνάζετε δεν μπορώ τη φασαρία.

Μη χαλάτε τη φωλιά μου.

Μη κόβετε τα δέντρα.

Μη βάζετε φωτιά στο δάσος δεν θα μπορώ να ζήσω.

Μη βάζετε πολλά φώτα στο δάσος με ενοχλούν.