Το Καλοκαίρι έφτασε και ετοιμαζόμαστε για καλοκαιρινές βουτιές. Αφού μιλήσαμε για τους θησαυρούς του βυθού, ταξιδέψαμε στο βυθό με το Λάκη το Μονοκεράκι, παρέα γνωρίσαμε τα ψάρια του βυθού και παίξαμε με τα παιχνίδια του. Στη συνέχεια κλείσαμε τα μάτια, βάλαμε μάσκα και βατραχοπέδιλα και κάναμε τη δική μας βουτιά. Τι κρύβει λοιπόν ο δικός μου βυθός. Ο βυθός μέσα απο τα μάτια των παιδιών γεμάτος με φύκια, κοράλλια, αχινούς, χταπόδια, χελώνες, πολύχρωμα ψάρια, σπηλιές και γοργόνες.

Αρχικά τα παιδιά ζωγράφισαν τα ψάρια του βυθού με όποιο τρόπο και υλικό ήθελαν. Τα παιδιά επέλεξαν, κηρομπογιά, μαρκαδόρους και κολάς. Στη συνέχεια με μπλέ κηρομπογιά κάναμε το μπλέ της θάλασσας. Έπειτα τοποθετήσαμε μια διαφάνεια επάνω στη ζωγραφιά μας και ένα περίγραμμα για να κάνουμε τη ζωγραφιά μας κάδρο. Το κάθε παιδί έγραψε όπως μπορούσε τον τίτλο για το κάδρο του.

Τέλος δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο αλώνισμα του σιταριού καθώς το σχολείο μας βρίσκετε σε αγροτική περιοχή. Το σιτάρι λοιπόν μας χαρίζει το αλεύρι που μας κάνει το γλυκό ψωμί. Κάναμε με τα παιδιά ενα μικρό ταξίδι στο παρελθόν όπου δεν υπήρχαν όλα τα συγχρονα μέσα για την επεξεργασία του σιταριού, αναφερθήκαμε στους ανεμόμυλους, στο όπως ήταν φτιαγμένοι, πώς λειτουργούσαν, σε ποιά μέρη τους βρίσκουμε και γιατί. Παρακολουθήσαμε σχετικά βιντεάκια και προσπαθήσαμε να κάνουμε αλεύρι όπως παλιά, περιστρέφοντας αντίστροφα τις πέτρες. Στη συνέχεια με ρολά κουζίνας και χαρτόνι δημιουργήσαμε τους δικούς μας ανεμόμυλούς. Το κάθε παιδί στόλισε τα παινιά του ανεμόμυλού του με ότι αυτό ήθελε και ζωγράφισε όπως μπορούσε τον “πέτρινο” ανεμόμυλό του.

Πως δουλεύουν οι Ανεμόμυλοι.

Ο Ανεμόμυλος των Ξωτικών.