Μετά από αυτό λοιπόν σκεφτήκαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε. Ως σχολείο, τροφοδοτούμαστε από την κοινωνία και την ανατροφοδοτούμε.
Δουλειά μας είναι να προσθέσουμε ένα «κάτι» έτσι ώστε η κοινωνία μας να βελτιωθεί. Να αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες, όχι αυτές που δεν της αναλογούν, αλλά αυτές που έχει «αυτοεκπαιδευτεί» ν’ αρνείται. Να θεωρήσει τον εαυτό της υπεύθυνο.
Επιπλέον, ζούμε σε μια χώρα με τεράστιο μήκος ακτογραμμής. Οι παραλίες μας γεμίζουν με χιλιάδες ανθρώπους και με τη σειρά τους οι «πολιτισμένοι» άνθρωποι, εκφράζουν μ’ έναν ιδιότυπο τρόπο την ευγνωμοσύνη τους και τα ευχαριστώ τους, γεμίζοντας τις παραλίες με ό,τι θεωρούν άχρηστο….
Γι αυτά συζητώντας, περνούσαν οι ώρες, περνούσαν οι μέρες, περνούσαν οι μήνες, έφτασε το καλοκαίρι.
(περισσότερα…)