Ας μιλήσουμε για αυτά που φοβόμαστε όλοι. Για τους γονείς, είναι ένα καυτό θέμα.
Αναρωτιέστε: «Πρέπει να αφήσω τα παιδιά μου να συμμετάσχουν στα social media;
Πότε? Είναι ασφαλές? Τι συμβαίνει αν βλέπουν κάτι που δεν πρέπει;
Τι γίνεται αν εθιστούν;
Ποιους κανόνες πρέπει να ορίσω;»
Οι αβεβαιότητες συνεχίζονται και συνεχίζονται.
Αυτό συμβαίνει επειδή είστε η πρώτη γενιά ψηφιακών γονέων που πρέπει να το καταλάβουν. Δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.
Τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης και οι ηλεκτρονικές σχέσεις ήρθαν για να μείνουν.
Εάν κάνετε τη δουλειά σας σωστά, τα παιδιά θα φύγουν μία μέρα από τη φροντίδα σας και θα πάρουν αποφάσεις από μόνα τους.
Και κατά πάσα πιθανότητα, μία από αυτές τις αποφάσεις θα είναι «Θα χρησιμοποιήσω τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης».
Έτσι, έχετε τώρα μια ευθύνη. Εναπόκειται σε εσάς να διδάξετε στα παιδιά σας τις υγιείς συνήθειες των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, ενώ βρίσκονται στη φροντίδα σας.
Ακριβώς όπως πρέπει να τους αφήσετε να καταλάβουν τον ρόλο των χρημάτων, ώστε να μεγαλώσουν και να είναι ικανά να διαχειρίζονται ως ενήλικες τα οικονομικά τους, έτσι πρέπει να τα αφήσετε να γνωρίσουν τα κοινωνικά μέσα, ώστε να μεγαλώσουν για να είναι ψηφιακά υπεύθυνοι χρήστες.
Τώρα το πρώτο βήμα για να διδάξετε τα παιδιά σας, είναι να εξετάσετε τις δικές σας συνήθειες και να αποφασίσετε αν δείχνετε το καλό παράδειγμα. Δεν μπορεί να σας βλέπουν συνεχώς να σκρολάρετε στο Instagram και να περιμένετε μια διαφορετική συμπεριφορά από αυτά ;
Τι διδάσκω λοιπόν τα παιδιά μου σχετικά με τα κοινωνικά μέσα ;
Εφαρμόστε προληπτικά αυτά τα όρια στα παιδιά σας με την ελπίδα ότι θα αναπτύξουν υγιείς συνήθειες.
- Περιορίζω τα κανάλια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ κάθε πλατφόρμα κοινωνικών μέσων. Πρέπει να βρω εκείνα που είναι οι “πραγματικοί” φίλοι μου και να ασχοληθώ μόνο με αυτά. Για μένα, αυτό είναι το Facebook, το Instagram, το Pinterest και το Periscope.
- Αντιδρώ όταν κάποιος αλληλεπιδρά μαζί μου. Αν μου κάνουν, “like” ή “comment” ανταποκρίνομαι. Αν με επισημάνουν σε μια ανάρτηση ή μια φωτογραφία, σχολιάζω. Είναι το ίδιο σαν να μου είπε κάποιος στο δρόμο “Γεια!”. Θα έλεγα “Γεια” πίσω … κοινή ευγένεια που θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην ηλεκτρονική αλληλεπίδραση.
- Δημοσιεύω μόνο θετικά πράγματα. ” Αν δεν μπορείς να πεις κάτι ωραίο … μην πεις τίποτα “.
- Ζητώ άδεια πριν δημοσιεύσω κάτι για κάποιον άλλο. Δεν μοιράζομαι ιστορίες για τα παιδιά μου χωρίς να ζητήσω την άδειά τους.
- Δεν μιλάω μόνο για μένα – δεν είμαι το κέντρο του κόσμου. Μοιράζομαι τα επιτεύγματα μου για να ενθαρρύνω και να εμπνεύσω τους άλλους. Μοιράζομαι χαριτωμένες ιστορίες επειδή φέρνουν χαρά και στους άλλους. Είναι μέσο κοινωνικής δικτύωσης και όχι μέσο αυτοπροβολής.
- Χρησιμοποιώ με διακριτικότητα την τοποθεσία μου στις αναρτήσεις, είτε με λέξεις είτε με εικόνες. Δεν είναι ότι ζω στον φόβο, αλλά θέλω να δώσω ένα παράδειγμα σύνεσης. Είναι θέμα ασφάλειας.
- Δεν αποδέχομαι όλα τα αιτήματα φιλίας. Δέχομαι μόνο αιτήματα από άτομα που έχω αλληλεπιδράσει πρόσωπο με πρόσωπο (ή φωνή-φωνή) κατά το παρελθόν έτος. Ή παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου σε κάποιο σημείο. Επίσης, δεν είμαι φίλος / ακολουθώ κάποιον, αν δεν είναι αμοιβαίοι φίλοι με κάποιον από την οικογένειά μου.
- Απενεργοποιώ τις ειδοποιήσεις εάν ένας “φίλος” είναι spammy ή δημοσιεύει πράγματα που δεν μου αρέσει να βλέπω. Δεν διαγράφω απαραίτητα το άτομο, αλλά περιορίζω τις δημοσιεύσεις της αρχικής σελίδας.
- Δεν προσεγγίζω κάποιον που δημοσιεύει ακατάλληλα πράγματα. Κριτής μου είναι το μότο “Θα ήθελα τα παιδιά μου να το δουν αυτό;” Όχι; Αντίο, delete.
Ποιες είναι οι συνήθειες των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης; Είναι εκείνες που θα θέλετε να μιμηθούν τα παιδιά σας;
