Η επιστροφή στο νηπιαγωγείο και τα μικρόβια

0

Συγγραφέας: ΔΕΛΛΙΟΥ ΕΥΘΑΛΙΑ | Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | , στις 27-05-2020

Καλημέρα παιδάκια μου καλά!

Επιστρέφουμε στο νηπιαγωγείο όπως θα μάθατε και όπως σας είπα στην τηλεδιάσκεψη εχθές. Για τον λόγο αυτό και επειδή η καθημερινότητά μας θα αλλάξει λίγο όσο αφορά τους κανόνες υγιεινής θα πρέπει να ενημερωθούμε για κάποια πράγματα.

Δείτε και διαβάστε  το παρακάτω βιντεάκι και συζητήστε το με την μαμά και τον μπαμπά.

Επιστροφή στο νηπιαγωγείο

Τώρα ας διαβάσουμε αυτή την ιστορία της Νίκη Σκουτέρη  από μια εξαίρετη συλλογική δουλεία:

Ο Τρανούλης, ο Τρανός ο Κορωνοϊός

Πάνω στον πλανήτη Γη γεννήθηκε ένα μικροσκοπικό ιο-τερατάκι που

η μαμά του κι ο μπαμπάς του το καμάρωναν πολύ. Ήταν ζωηρούλης, ζαβολιάρης, κλαψιάρης κι απαιτητικός. Όλο φαγητό ζήταγε από τους γονείς του, διότι πείναγε συνεχώς και βόλτες έξω από το σπίτι επιθυμούσε. Το κλάμα του και οι φωνές του ήταν απερίγραπτα.

«Δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα πια. Θέλω βόλτα πολύ μακριά. Νιώθω δυνατός εγώ, κοιτάξτε τα άκρα μου τα γερά, δε με σταματάει τίποτα πια» έλεγε ο Τρανούλης.

«Θα χαθείς παιδί μου», του φώναζε η μαμά του.

«Χαζός δεν είμαι εγώ, θέλω να κάνω τον γύρο της γης και πάλι εδώ

στην Κίνα να ξανά έρθω. Αφήστε με καλοί μου γονείς» έλεγε το ιοτερατάκι κλαίγοντας κάθε φορά γοερά για να το λυπηθούν η μαμά κι ο μπαμπάς του.

Έτσι, οι γονείς του ένα πρωινό του έδωσαν για δώρο γενεθλίων μία κο-

ρώνα. Τον βάφτισαν κιόλας, τον είπαν Κορωνοϊό Τρανούλη Τρανό. Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού ο μικρός ιός ο Τρανούλης ο Κορωνοϊός, αποχαιρέτησε αποφασιστικά μαμά και μπαμπά και χάθηκε στη στροφή του δρόμου.

Πω πω τι έβλεπε από ψηλά, σπίτια και παιδιά, νέους και γέρους όλους

μια ζωγραφιά. Άρχισε τις ζαβολιές, πήγε στα παιδιά και τα τσίμπαγε στην μύτη και στα μάτια, χωνόταν στα ρουθούνια του μπαμπά, έμπαινε μέσα στο στόμα του παππού και της γιαγιάς που γέλαγαν με τα παιδιά. Είδε μάλιστα ότι ήταν πολύ ωραία να τους αγκαλιάζει κι όλους. Έκανε πολλές ζαβολιές και πέρναγε καλά. Μα όσο ο Κορωνοϊός ο Τρανούλης πείραζε τον κόσμο συνέβη κάτι τραγικό και φοβερό. Τα παιδάκια εμφάνισαν πυρετό, οι μαμάδες και οι μπαμπάδες έβηχαν συνεχώς ενώ οι γιαγιάδες και οι παππούδες μέσα στα νοσοκομεία βρέθηκαν και οι γιατροί να τρέχουν από εδώ κι από εκεί έξω φρενών.

Και τότε συνέβη και κάτι μαγικό. Όσο αρρώσταιναν οι άνθρωποι τόσο

μεγάλωνε η κορώνα του Τρανούλη και γινόταν κάθε φορά όλο και πιο δυνατός. Βαρέθηκε την Κίνα, ταξίδεψε στην Ιταλία και η χαρά του ήταν απερίγραπτη όταν είδε τον εαυτό του να φιγουράρει σε εφημερίδες και στην τηλεόραση. Όλοι μίλαγαν γι’ αυτόν, μα τι εξωφρενικό, συμβούλευαν τον κόσμο να κρυφτεί από αυτόν.

Πείσμωσε ο Τρανούλης, ήθελε να προλάβει να παίξει και να γελάσει με

τα καμώματά του κι έτσι στρώθηκε σε παιχνίδι τρελό με την Ιταλία και την Ισπανία, την Αγγλία, την Αμερική και την Γερμανία. Είχε γίνει τώρα πολύ-πολύ δυνατός και πιο ξακουστός κι από Τρανούλης έγινε Τρανός. Από το πολύ παιχνίδι είχε φουσκώσει ακόμα περισσότερο η κοιλιά του αλλά κάτω δεν το έβαζε. Ήδη τον φοβόντουσαν και είχανε κρυφτεί, πείναγε κιόλας,πόσο να έμενε εκεί; Το κακό είχε ήδη συμβεί, αρρώστησαν πάρα πολλοί.

Αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ελλάδα με τα πολλά νησιά της και τα όμορφα βουνά της. Μυστήριο πράγμα όμως, όλοι είχαν εξαφανιστεί. Γύρναγε από εδώ, γύρναγε από εκεί. Του έλειπαν τα παιδάκια, που είχανε κρυφτεί; Κουρασμένος από τα πολλά κιλά του και το βάρος της κορώνας του, διότι κι αυτή είχε μεγαλώσει, κάθισε για να ξεκουραστεί, να σκεφθεί και να οργανωθεί. Ας έστηνε λίγο αυτί, ας άφηνε τα μάτια του ανοιχτά να δει τι είχε συμβεί. Κι αυτό έκανε.

Είδε τους ανθρώπους να φοράνε μάσκες, γάντια μπλέ μωβ κι άσπρα

και τα παιδάκια με σαπούνια κι αντισηπτικά . Πώς να έπαιζε μαζί τους πια;

Βρήκε κάποιους και τους γαργάλησε στη μύτη, αρρώστησαν αμέσως και τα παιδιά κρύφθηκαν ακόμα περισσότερο. Οι μέρες πέρναγαν κι όσο κι αν τους πείραζε την μύτη τους δεν έφθανε, τα χέρια τους δεν έπιανε, τα αυτιά τους δεν τα προλάβαινε και τα μάτια τους τον κοίταζαν τόσο τρομαγμένα που έτρεχαν αμέσως με αντισηπτικό, σαπούνι και οινόπνευμα, πλενόντουσαν και απολυμαινόντουσαν από πάνω μέχρι κάτω. Δύσκολα τα ελληνόπουλα και οι γονείς τους αλλά και οι γιαγιάδες και οι παππούληδες πολλοί δυνατοί.

Κι όχι μόνο αυτό! Στις εφημερίδες τώρα πια και στα περιοδικά, στην

τηλεόραση και στις παρέες όλοι κορόιδευαν τον Κορωνοϊό τον Τρανό που δεν μπορούσε να τους κάνει κακό. Βγήκανε μάλιστα κι όλα τα παιδιά στα μπαλκόνια τους, τον κοίταζαν και γέλαγαν μαζί του. Διότι είχε χάσει κιλά, τα χέρια του δεν ήταν πια δυνατά, η κορώνα του πήγαινε δεξιά κι αριστερά, τα πόδια του ήταν βαριά, δεν μπορούσε να περπατήσει γρήγορα, η ανάσα του κουρασμένη κι αργή. Και το πιο φριχτό; Ούτε να πετάξει δεν μπορούσε πια. Και τα παιδιά του τραγουδούσαν φωναχτά:

“Κορωνοϊέ Κορωνοϊέ άταχτε μα και κακέ

με μας τα ελληνάκια μην τα βάζεις.

Έχουμε σαπούνι κι αντισηπτικό,

καλούς γιατρούς, γάργαρο καθαρό νερό.

Φύγε αμέσως από εδώ!

Τους παππούδες μην πειράζεις

τις γιαγιάδες μην τρομάζεις.

Έχουμε γονείς δυνατούς

έξυπνους και στοργικούς.

Φύγε από την χώρα μας

μα κι από την γη αμέσως.

Κακούς δεν θέλουμε εδώ

είμαστε καλοσυνάτοι,

Με σαπούνι και μαντήλια

καθαρό αέρα, μπόλικα φρούτα

τρεφόμαστε σωστά.

Γι’ αυτό σήκω και φύγε μακριά!”

Κι όσο τα παιδιά γέλαγαν μαζί του τόσο ο Κορωνοϊός ο Τρανός γινό-

τανε Τρανούλης και στο τέλος -ούλης. Τον συνέλαβαν μάλιστα οι γιατροί

και τον έβαλαν σε μία γυάλα να τον φυλακίσουν εκεί, να μην πειράξει ξανά κανέναν πάνω στη γη.

Και τα παιδάκια ευτυχισμένα γέμισαν πάρκα και αυλές, σχολεία και

παιδικές χαρές. Η μαμά καμάρωνε πια κι ο μπαμπάς συνέχισε τη δουλειά.

Μα το πιο ωραίο από όλα ήταν που τις Κυριακές τους περίμενε η γιαγιά

με τον παππού για καλό μεζέ στο σπίτι τους, γλυκά και πολλά παραμύθια, στοργικές αγκαλιές κι αμέτρητα φιλιά.

Κι έζησαν οι άνθρωποι ευτυχισμένοι κι ο Κορωνοιός ο Τρανός μέσα σ’

ένα βάζο μουτρωμένος και λιγνός, από Τρανός έγινε Τρανούλης μικρούλης ούλης, εντελώς μικροσκοπικούλης.__

Συζητήστε το παραμύθι.

Τί σας άρεσε;

Τί σας έκανε εντύπωση;

Με τι χαρήκατε και με τι λυπηθήκατε;

Εχθές μιλήσαμε για τον αριθμό 8. και ζήτησα από τα παιδιά να μου ζωγραφίσουν 8 μικρόβια.

Για να τα μετρήσουμε και να γράψουμε τον αριθμό. Είναι πολύ εύκολος: δύο κύκλοι ενωμένοι..

Ας παίξουμε και το παιχνίδι..

Ακούστε και αυτό το υπέροχο τραγουδάκι, (ας κάνουμε και εξάσκηση και στα αγγλικά) Προσπαθήστε να το μάθετε είναι εύκολο!

 

Καλή προετοιμασία για την επιστροφή μας στο νηπιαγωγείο και …προσοχή στα μικρόβια!!!!

Ας μάθουμε να τα διώχνουμε μακριά!

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση