Το κείμενο, στο μεγαλύτερο μέρος του, στάλθηκε στο Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας στις 16 Ιουνίου 2014. Υπάρχουν προσθήκες που σημειώνονται με ειδική επισήμανση και παραλείψεις που σημειώνονται με (…).
…………………………………………………………………………..
Τους τελευταίους μήνες κάναμε ένα στρατηγικό λάθος: αφήσαμε, με τη ρητορική και την πρακτική μας, να περάσει στους εκπ/κούς η εντύπωση πώς αυτοαξιολόγηση και αξιολόγηση είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα.
Όμως οι δύο διαδικασίες διαφέρουν πολύ και στη θεωρητική/επιστημονική τους κάλυψη και στην πρακτική τους εφαρμογή. Άλλωστε και στο κείμενο του ΙΠΕΜ (σημείο 5) που συνοδεύει τις θέσεις της ΔΟΕ τηρείται κριτική στάση απέναντι στην αυτοαξιολόγηση αλλά όχι συνολικά αρνητική. Οι αρνητικές παράμετροι (δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων, κατηγοριοποίηση σχολείων, σχέση με αξιολόγηση, κ.ά.) θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο κριτικής και διαπραγμάτευσης αλλά δε δικαιολογούν την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε η ΔΟΕ για την ακύρωση της αυτοαξιολόγησης.
Προσπάθεια που τώρα έχει ως αποτέλεσμα την κόπωση των εκπ/κών και τη δυσκολία τους να συμμετέχουν στις συλλογικές δράσεις για την (πραγματικά αναγκαία) ακύρωση της (προτεινόμενης*) αξιολόγησης, όπως φάνηκε από την απογοητευτική συμμετοχή στην τελευταία Γενική Συνέλευση.
Με βάση τα παραπάνω καταθέτω κάποιες προτάσεις:
1. Επανεξέταση της στρατηγικής και διαχωρισμό της αυτοαξιολόγησης (που με συγκεκριμένες αλλαγές θεωρώ ότι θα μπορούσε να ήταν και αίτημα του κλάδου) από την (προτεινόμενη) αξιολόγηση. Στη λογική αυτή, η αυτοαξιολόγηση θα μπορούσε να προταθεί και σαν ο μοναδικός μηχανισμός αξιολόγησης του εκπ/κού έργου (όπως ισχύει σε κάποιες χώρες).
2. Εκστρατεία ενημέρωσης των εκπαιδευτικών για τις αρνητικότατες πρόνοιες του συστήματος αξιολόγησης (…). Η εντύπωση ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν στη διάθεσή τους τα νομοσχέδια και (θα έπρεπε να) είναι ενημερωμένοι είναι λανθασμένη.
3. Δημιουργία ομάδων εργασίας (στη ΔΟΕ ή σε κάθε σύλλογο) που θα μελετήσει τα νομοσχέδια, θα επισημάνει τις αρνητικές παραμέτρους (άλλωστε μόνο τέτοιες έχει η προτεινόμενη αξιολόγηση) και θα προετοιμάσει τις διοικητικές, παιδαγωγικές και νομικές ενέργειες εντός και εκτός σχολείων για την περίπτωση που η πολιτική ηγεσία επιμείνει στην εφαρμογή της από την επόμενη χρονιά (για να μην τρέχουμε πάλι πίσω από τις εξελίξεις…). Οι ομάδες αυτές θα πρέπει να συνεργαστούν και με νομικούς/εργατολόγους σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο.
Κλείνω με μια πρόταση που αφορά στη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της αυτοαξιολόγησης στους ιστοχώρους των σχολείων. Προτείνω να μην δημοσιοποιηθεί κανένα στοιχείο της αυτοαξιολόγησης με απόφαση των Συλλόγων Διδασκόντων αφού όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Α.Ε.Ε.:
Η διαδικασία και τα αποτελέσματα της ΑΕΕ επηρεάζονται από τις ουσιώδεις διαφορές, ανισότητες και ασυμμετρίες (κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές, γεωγραφικές, υποδομών) που υφίστανται μεταξύ των σχολικών μονάδων της χώρας , με συνέπεια η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης να αφορά και να προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες κάθε σχολικής μονάδας, ενώ τα αποτελέσματα της ΑΕΕ δεν προσφέρονται για συγκριτικού χαρακτήρα κατάταξη των διαφορετικών σχολείων της χώρας. (Πηγή: http://aee.iep.edu.gr/about/intro)
Αν λοιπόν δημοσιοποιούσαμε οποιοδήποτε στοιχείο της αυτοαξιολόγησης θα δίναμε τη δυνατότητα συγκρίσεων που είναι αντίθετες με τη βασική φιλοσοφία της. Να προσθέσω εδώ ότι έτσι και αλλιώς με πλειοψηφία των 2/3 ο Σύλλογος Διδασκόντων έχει δικαίωμα να επιλέξει ποιο μέρος των αποτελεσμάτων θα δημοσιοποιηθεί (Α.Ε.Ε., Βασικό πλαίσιο, σ.22).
*Χρησιμοποιώ τον όρο «προτεινόμενη αξιολόγηση» γιατί θεωρώ ότι υπάρχουν μορφές αξιολόγησης που εξασφαλίζουν τη δημοκρατική λογοδοσία χωρίς να αλλοιώνουν τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα. Απλώς η μορφή που πάει να εφαρμοστεί είναι ίσως το χειρότερο δείγμα παγκοσμίως.
