Δεξιότητες στελεχών για τήρηση κωδίκων ηθικής και συμμόρφωσης

stelexi-3-pedia-thumb

Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε η συχνότητα των σκανδάλων που καταγράφονται στο εσωτερικό περιβάλλον των επιχειρήσεων και των οργανισμών. Μαζί, όπως ήταν φυσικό, αυξήθηκε και η ανησυχία για το φαινόμενο, ενώ στο προσκήνιο ήρθε και η αναζήτηση των ευθυνών για την αποτελεσματικότητα του ρόλου των στελεχών που έχουν αναλάβει την επίβλεψη, την τήρηση και την εφαρμογή στην πράξη των κωδίκων ηθικής συμπεριφοράς και συμμόρφωσης (εφόσον βεβαίως ισχύουν μέσα στον οργανισμό).

Με δεδομένο ότι η ειδικότητα αυτή είναι κάτι το σχετικά καινούργιο, όπως και το έργο που εμπίπτει στον ρόλο των συγκεκριμένων στελεχών, το ερώτημα που προέκυψε ήταν αν τα στελέχη αυτά διαθέτουν τις κατάλληλες δεξιότητες, αλλά και αν έχουν τα «εργαλεία» που απαιτούνται, ώστε να είναι αποτελεσματικά.

Σύγχυση

Από την έρευνα που διενεργήθηκε σε αρμόδια ανώτατα στελέχη που εργάζονται σε παγκόσμιους οργανισμούς, και την οποία δημοσίευσε το Institute of Business and Ethics, προκύπτει ότι επικρατεί ακόμη κάποια σύγχυση και αμφιλογία γύρω από το θέμα (www.ibe.org). Δηλαδή, ενώ από μια πρώτη ματιά φαίνεται ότι οι κώδικες ηθικής και η συμμόρφωση λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, τα αρμόδια στελέχη, μέσα από τον ρόλο τους, ακολουθούν διαφορετικές προσεγγίσεις. Θέλουν επίσης να έχουν διαφορετικές σχέσεις με τα διοικητικά στελέχη του οργανισμού τους, αλλά και διαφορετικούς τρόπους για την προστιθέμενη αξία.

Μέσα από τις εκτενείς συνεντεύξεις που παραχώρησαν τα στελέχη αυτά και στις οποίες μίλησαν σε βάθος για το πώς προσεγγίζουν τον συγκεκριμένο ρόλο που τους έχει ανατεθεί, οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα στελέχη δραστηριοποιούνται στα εξής τρία «πεδία»: στην «Επιστασία», στη «Συνηγορία» και στην «Καινοτομία».

Εκείνοι που εστιάζουν στην «Επιστασία» βλέπουν για τον εαυτό τους έναν ρόλο εγγυητή για την εφαρμογή των εταιρικών αξιών και των κανόνων και η προσπάθειά τους είναι το Πρόγραμμα Συμμόρφωσης να έχει εμφανώς ανθρώπινο πρόσωπο. Στόχος τους ήταν οι κανονισμοί συμπεριφοράς να αντιπροσωπεύονται και να ενσωματώνονται σε παραδοσιακές δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων είναι και η παροχή μάθησης και εκπαίδευσης, η συγκέντρωση πληροφοριών που κυκλοφορούν για αρνητικές περιπτώσεις, όπως και η διερεύνηση για τυχόν κακή συμπεριφορά.

Τα στελέχη που εστίασαν τη δραστηριότητά τους στη «Συνηγορία» λειτούργησαν σε επίπεδο στρατηγικής και ανέλαβαν ενεργά το έργο οι εταιρικές αξίες και οι κανόνες να εφαρμόζονται στην πράξη. Διαπίστωσαν ότι μέσα από τον ρόλο τους μπορούν να φέρνουν στην επιφάνεια συζητήσεις γύρω από δύσκολα θέματα, ότι μπορούν να κάνουν «άβολες» ερωτήσεις, να προκαλούν τις επιχειρήσεις όταν με τις αποφάσεις τους θέτουν σε κίνδυνο την ηθική και τη φήμη τους και, επιπλέον, μπορούν να βοηθούν και τους ηγέτες τους να γίνονται περισσότερο αποτελεσματικοί στα θέματα ηθικής στην εργασία.

Τέλος, όσοι είχαν ως αποστολή τους την «Καινοτομία», ήταν εκείνοι που κατά προτεραιότητα τους απασχόλησε η αξία της αλλαγής στις επιχειρησιακές διαδικασίες – όπως είναι τα συστήματα διοίκησης προμηθειών, στα οποία ο κίνδυνος μιας νομικής και -συνακόλουθα ηθικής- αποτυχίας δεν είναι αποδεκτός. Ο ρόλος των «Καινοτόμων» αφορούσε κυρίως το να σχεδιάζουν και να δημιουργούν προγράμματα εργασίας με τα οποία -και σε σύμπραξη με τις επιχειρήσεις- να επιτυγχάνουν την αλλαγή. Η έρευνα, ωστόσο, δεν κάνει οιονδήποτε υπαινιγμό ως προ τις διαφορετικές αυτές επιλογές των αρμοδίων στελεχών, πέρα από τον εντοπισμό των τριών αυτών διαφορετικών πεδίων στα οποία ενεργοποιούνται. Επισημαίνει όμως ότι τα στελέχη αυτά συγκεντρώνουν την προσοχή και μέσα από άλλες δραστηριότητες.

Κάτι, που προϋποθέτει και απαιτεί διαφορετικές δεξιότητες και ιδιότητες εκ μέρους τους. Ειδικότερα, η αξία που προσθέτουν οι «επιστάτες» είναι το ότι αποτελούν τα μάτια και τα αυτιά του οργανισμού και ότι βοηθούν τους άλλους να πλοηγούνται με σιγουριά στις δύσκολες καταστάσεις κατά την εργασία. Συνήθως, καταλήγουν στον ρόλο αυτό ύστερα από μια μακρά περίοδο εργασίας στον οργανισμό και έτσι μπορούν να αντιληφθούν σε βάθος τόσο την κουλτούρα όσο και τους τρόπους εργασίας.

Διαβούλευση

Οι «συνήγοροι» προσθέτουν αξία επειδή «ταρακουνούν» καταστάσεις, προκαλούν και διαβουλεύονται θέματα τα οποία αλλιώς θα μπορούσε και να έχουν παραβλεφθεί. Στο πεδίο αυτό, οι τρεις στους τέσσερις ήσαν δικηγόροι οι οποίοι και δήλωσαν ότι βρίσκονταν στην καλύτερη θέση γιατί τους δίνεται η εξουσία να μιλούν για θέματα που ενέχουν κινδύνους τόσο νομικούς όσο και για τη φήμη των οργανισμών.

Οσο για τους «καινοτόμους», η αξία τους οφείλεται στο ότι βρίσκουν τρόπους να συνδέουν τις ηθικές προκλήσεις με τα τρέχοντα προβλήματα των επιχειρήσεων. Χρησιμοποιώντας τη «γλώσσα» του κινδύνου, στήνουν χειροπιαστά προγράμματα εργασίας, ενώ πετυχαίνουν και τη σύμπραξη των επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με την παρούσα μελέτη, οι «καινοτόμοι» σε αντίθεση με τους «επιστάτες» έχουν αναπτύξει την καριέρα τους μέσα από διαφορετικούς οργανισμούς, ενώ έχουν πετύχει να εισαγάγουν και την εμπειρία της αλλαγής σε διαφορετικά πλαίσια.

Πηγή: “Η Καθημερινή“, άρθρο της Χριστίνας Δαμουλιανού (26-04-2015)

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση