Τα εταιρικά δώρα θέλουν προσοχή

Απαραίτητη η πολιτική των επιχειρήσεων, καθώς και οι κώδικες δεοντολογίας.

bussines giftΟι χριστουγεννιάτικες γιορτές με την προσφορά και την ανταλλαγή δώρων φέρνουν στην επικαιρότητα τα εταιρικά δώρα που, ενώ έχουν τη δική τους δεοντολογία, ωστόσο μπορεί να έχουν αμφίσημες ερμηνείες, ως προς την ηθική -τόσο του δότη όσο και του παραλήπτη- με κυρίαρχο διακύβευμα, βέβαια, τη φήμη της εταιρείας.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί του κώδικα δεοντολογίας, τις μέρες αυτές, «έπιασαν πάλι δουλειά» και συνιστούν στους εργαζόμενους κάθε ιεραρχικού επιπέδου «να είναι πολύ προσεκτικοί», γιατί τα όρια μεταξύ της προσφοράς ενός δώρου και της δωροδοκίας, είτε της δωροληψίας, μπορεί να γίνουν ασαφή -ακόμη και εξαιτίας πολιτισμικών διαφορών- έστω και αν στον Οργανισμό τους ισχύει κατάλληλη σχετική πολιτική που τους αποτρέπει και τους προφυλάσσει από τυχόν ανήθικη είτε παράνομη συμπεριφορά.

Καθορισμός προϋποθέσεων

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι κώδικες δεοντολογίας των εταιρειών πρέπει να καθορίζουν τις προϋποθέσεις για την αποδοχή ενός δώρου και να προσφέρουν κατευθυντήριες οδηγίες προς τους εργαζόμενους, στους οποίους συνιστούν να το δηλώνουν και να ζητούν την έγκριση από τον άμεσο προϊστάμενό τους πριν το αποδεχθούν.

Στην περίπτωση που το δώρο είναι μεγάλης οικονομικής αξίας, η εταιρεία θα πρέπει με τη σειρά της να το δωρίσει σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα, είτε με την ευκαιρία της Πρωτοχρονιάς να το βγάλει σε δημοπρασία με τον ίδιο πάντα σκοπό.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το έθιμο των εταιρικών δώρων παίζει σημαντικό ρόλο για τις εταιρικές σχέσεις και πρακτικές.

Για παράδειγμα, ένα γεύμα με τον προμηθευτή μπορεί να δημιουργήσει μια καλή σχέση. Η προσφορά ενός μολυβιού με το όνομα της εταιρείας σε έναν πελάτη μπορεί να του την θυμίσει όταν την χρειασθεί. Οταν όμως το δώρο δεν είναι απλώς το συνοδευτικό ενός «ευχαριστώ», τότε είναι σημαντικό να γνωρίζει κάποιος πότε το δώρο «δεν είναι δώρο», αλλά έχει σκοπό να ξεκινήσει κάποια ανάρμοστη συμπεριφορά». Αυτά μας γράφει η ερευνήτρια του Institute of Business Ethics (www.ibe.org.uk) κ. Τζούντιθ Εργουιν και μας τα μεταφέρει η Ethical Corporation (www.ethicalcorp.com) με επίκαιρη έκδοσή της.

Επέκταση οδηγιών

Αναφέρει επίσης ότι πρόσφατα επεκτάθηκαν οι οδηγίες της Υπηρεσίας για την Καταπολέμηση της Απάτης για να συμπεριλάβουν και την προσφορά δώρων και ψυχαγωγίας. Και μάλιστα στο κεφάλαιο που αφορά τα «νόμιμα εταιρικά έξοδα».

Το σκεπτικό είναι ότι, ενώ η προσφορά δώρων αναγνωρίζεται μεν ως ένα σημαντικό μέρος στην επιχειρηματική δραστηριότητα, ωστόσο «μερικές φορές οι δωροδοκίες μεταμφιέζονται σε νόμιμα εταιρικά έξοδα».

Σημαντικό στοιχείο επίσης είναι και ο χρόνος που προσφέρεται το δώρο.

«Αν βρισκόσαστε στο “τσακ” να κλείσετε μια συμφωνία με έναν πελάτη και χάρη στην επιτυχία αυτή θα προστεθεί ένα σημαντικό ποσόν στο ετήσιο μπόνους που θα λάβετε, τότε η εκ μέρους σας προσφορά δώρου στον πελάτη είναι κολάσιμη και τιμωρείται. Εξίσου κολάσιμη είναι η εκ μέρους σας αποδοχή ενός δώρου, ενόσω βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ενός διαγωνισμού προσφορών».

Το θέμα των εταιρικών δώρων γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο για τις πολυεθνικές εταιρείες που λειτουργούν σε χώρες με διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις, εκεί όπου η προσφορά δώρων είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των επαγγελματικών σχέσεων «όπως για παράδειγμα το να προσφέρεις “κόκκινα φακελάκια” σύμφωνα με την παράδοση της κινεζικής Πρωτοχρονιάς». Ετσι, ορισμένες εταιρείες αποφεύγουν να εφαρμόζουν μια κοινή πολιτική απαγόρευσης σε παγκόσμια κλίμακα.

Οικονομική «οροφή»

Αντιθέτως, θέτουν μία «οροφή» στην οικονομική αξία του δώρου, που είτε προσφέρεται είτε γίνεται αποδεκτό. Εφαρμόζουν επίσης και επιπρόσθετες πολιτικές σύμφωνα με τις οποίες, αφενός η «οροφή» αυτή χαμηλώνει όταν πρόκειται για δημόσιους λειτουργούς, αφετέρου απαιτείται έγκριση από τη διοίκηση, ανεξάρτητα από το όριο της οικονομικής αξίας του δώρου.

«Μια δημόσια δήλωση για “μηδενική ανοχή” δεν είναι και η πλέον πρακτική προσέγγιση εκ μέρους των εταιρειών και φέρνει σε δύσκολη θέση τους εργαζόμενους όταν πρέπει να δηλώνουν δημοσίως ότι τους απαγορεύεται η ανταλλαγή εταιρικών δώρων» σημειώνει η ειδική ερευνήτρια.

Και, αυτό που συνιστά στις εταιρείες είναι να ενημερώνουν για τη σχετική πολιτική τους τόσο τους εργαζομένους όσο και τους λοιπούς συνεργάτες τους. Να ενθαρρύνουν τους εργαζομένους να υπολογίζουν και να λαμβάνουν υπόψη τους τις ηθικές επιπτώσεις, πριν ακόμη αποδεχθούν είτε προσφέρουν το δώρο, όπως και να παρέχουν πρόσθετη υποστήριξη σε εκείνους που εργάζονται σε χώρες με διαφορετικές κουλτούρες για την ανταλλαγή δώρων.

«Με αυτό τον τρόπο θα γλιτώσετε και τις δύο πλευρές από μια δύσκολη περίπτωση. Και, πιθανώς, να σώσετε και την καλή φήμη του Οργανισμού σας».

Τρεις ερωτήσεις-κλειδιά

Επειδή με την πολιτική της μια εταιρεία δεν είναι δυνατόν να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις και προκειμένου να βοηθηθούν οι εργαζόμενοι να εφαρμόσουν αποτελεσματικά την πολιτική της για τα εταιρικά δώρα και σύμφωνα με τις ηθικές αξίες της, προτείνεται στους εργαζομένους να λαμβάνουν υπόψη τους και να απαντούν στις εξής ερωτήσεις:

– Θα ένιωθες αμήχανα αν κάποιος μάθαινε ότι δέχθηκες αυτό το δώρο;

– Πώς θα ένιωθες αν το διάβαζες στις εφημερίδες;

– Η αποδοχή αυτού του δώρου θα επηρέαζε κατά κάποιο τρόπο τις αποφάσεις σου και τη συμπεριφορά σου;

Στη συνέχεια, μέσα από ένα πραγματικό παράδειγμα, τούς εξηγείται πότε η συμπεριφορά ενός εργαζόμενου δεν είναι ηθική.

Πηγή: “Η Καθημερινή” (Άρθρο της Χριστίνας Δαμουλιανού)

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση