Δεν περιλαμβάνονται στα προτεινόμενα 87 επαγγέλματα του ΣΕΒ με τη μεγαλύτερη ζήτηση στη χώρα μας ως το 2020, είναι όμως στη λίστα των 20 επαγγελμάτων του μέλλοντος «Shape of jobs to come» της ομάδας «Fast Future Research» – κατά παραγγελία του βρετανικού υπουργείου Επιχειρήσεων, Καινοτομίας και Δεξιοτήτων.
Οι αγορές ανοίγουν φτερά και στο Διάστημα δίνοντας ώθηση στο επάγγελμα του πιλότου διαστημοπλοίων που θα εκτελούν ποικίλες αποστολές, ιδιωτικές, εμπορικές, στρατιωτικές, ακόμα και πάνω σε αστεροειδείς. Οι διαστημικοί οργανισμοί έχουν αρχίσει να καλούν μαζικά υποψηφίους!Μια θέση εργασίας εξεζητημένη, που απαιτεί ψυχοσυναισθηματική σταθερότητα, διαύγεια πνεύματος, αυτοκυριαρχία, ετοιμότητα, εξαιρετική αντίληψη του χώρου και του χρόνου, πολύ καλή υγεία, είναι αυτή του διαστημικού πιλότου ή εμπορικού αστροναύτη.
Ως διαστημικός πιλότος-αστροναύτης ορίζεται όποιος θα μπορεί να διοικεί ή να πιλοτάρει ένα διαστημικό σκάφος, να συμμετέχει ως πλήρωμα σε μια αποστολή ή να οδηγεί ένα διαστημόπλοιο.
Περιζήτητοι
«Οι πιλότοι συμβατικών αεροπλάνων είναι ένα επάγγελμα όχι μόνο συνηθισμένο, αλλά και περιζήτητο. Υπολογίζεται ότι στα επόμενα 15 χρόνια θα χρειαστούν επιπλέον 450.000 πιλότοι, πολλοί εκ των οποίων στις περιοχές της Ασίας. Οι πιλότοι διαστημοπλοίων, όμως, είναι κάτι που σήμερα μοιάζει με επιστημονική φαντασία», λέει χαρακτηριστικά ο Διονύσης Σιμόπουλος, διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου: «Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια 539 συνάνθρωποί μας από 35 χώρες βρέθηκαν στο Διάστημα. Υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα οι “διαστημάνθρωποι” θα πολλαπλασιαστούν και θα φτάσουν σε μερικές χιλιάδες».
Ταλέντα
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος χρόνια τώρα αναζητά ταλέντα-υποψήφιους πιλότους-αστροναύτες, καθώς «η εξερεύνηση του Διαστήματος αποτελεί μία από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες της ανθρωπότητας στο εγγύς μέλλον».
Να θυμίσουμε ότι οι υποψηφιότητες έχουν ανοίξει και πριν από λίγα χρόνια οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος έφτασαν τις 8.413 από τα 17 κράτη-μέλη του, μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλάδα (συμμετείχε με 138 αιτήσεις υποψηφίων ανδρών και 21 γυναικών!).
Στις αρχές του 2000 οι αστροναύτες εκπαιδεύονταν αποκλειστικά από κρατικές διαστημικές υπηρεσίες (στρατιωτικές-πολιτικές). Το 2004 μπήκαν και ιδιωτικές εταιρείες κι έτσι προέκυψε και ο όρος «εμπορικός αστροναύτης». Οσοι διαβαίνουν το διαστημικό κατώφλι έχουν να περάσουν από εξαντλητική προετοιμασία.
Στις αληθινές αποστολές, αλλά και κατά την εκπαίδευση, επικρατούν συνθήκες που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή των αστροναυτών, όπως είναι η ατμοσφαιρική πίεση, οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας κ.λπ. (Θα μου πείτε, λιγότερο κινδυνεύουμε εμείς εδώ κάτω από τις αυξομειώσεις Στουρνάρα; Και δίκιο θα ‘χετε).
Απαιτούμενα προσόντα
Οι μελλοντικοί αστροναύτες-πιλότοι διαστημοπλοίων θα πρέπει, όπως και οι συνάδελφοί τους σήμερα, να έχουν εξαιρετικές φυσικές ικανότητες: χαμηλή αρτηριακή πίεση, πολύ καλή όραση και το ύψος τους (δεν γνωρίζουμε τις προδιαγραφές για τότε, αλλά σήμερα) να είναι 1,57 έως 1,90 μ. Θα πρέπει ακόμη να είναι τολμηροί και δημιουργικοί και να έχουν ιδιαίτερη επιστημονική κατάρτιση.
Δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά, αλλά οι συμμετέχοντες σε αποστολές στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό λέγεται ότι μπορεί να παίρνουν από 48.000 έως 105.000 ευρώ.
Πάντως, η ζωή των αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σήμερα (για να πάρουμε μια γεύση) είναι σκληρή: έξι με οκτώ εβδομάδες δραστηριότητας ισοδυναμούν με τρέξιμο σε μαραθώνιο. Αυτό σημαίνει μεγάλη καταπόνηση του μυοσκελετικού συστήματος. Ομάδες επιστημόνων δουλεύουν πάνω σε ειδικές διατροφικές και φαρμακευτικές θεραπείες που θα βοηθήσουν τους αστροναύτες-κοσμοναύτες να διατηρήσουν τη μυϊκή μάζα και τη δύναμή τους σε πολύ ακραίες συνθήκες, όπως είναι οι προγραμματισμένες αποστολές στον Αρη.
Τα κριτήρια για τον ορισμό μιας διαστημικής πτήσης ποικίλλουν: η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αεροναυτικής (Federation Aeronautique International) την ορίζει ως οποιαδήποτε πτήση η οποία γίνεται σε ύψος μεγαλύτερο των 100 χιλιομέτρων. Η NASA βάζει τον πήχυ σε ύψος μεγαλύτερο των 80 χιλιομέτρων. Οι διαστημικοί οργανισμοί δεν αναζητούν υπεραθλητές/τριες, αλλά άτομα με καλή φυσική κατάσταση. Οι υπεραναπτυγμένοι μύες από εντατική γυμναστική δεν είναι προσόν. Αντιθέτως, μπορεί να αποτελέσουν μειονέκτημα για τους αστροναύτες σε συνθήκες μειωμένης βαρύτητας. Οι μελλοντικοί υποψήφιοι να ξέρουν ότι οι ιατρικές και οι ψυχολογικές απαιτήσεις είναι ίδιες για άντρες και γυναίκες, εκτός από πολύ εξειδικευμένες (π.χ. ως προς το γένος) εξετάσεις.
Σκληρή προετοιμασία
Οσοι επιλέγονται για μεγάλες αποστολές, όπως εκείνη που προγραμματίζεται για το 2030 στον Αρη, πρέπει να έχουν προετοιμαστεί πολύ καλά για να λειτουργούν και ως ομάδα. Διότι μετά αρχίζουν τα πιο δύσκολα, αφού το ταξίδι για τον Κόκκινο Πλανήτη θα διαρκέσει, με παραμονή, περίπου δύο έως τρία χρόνια, καλώς εχόντων των εξελίξεων στην ευρύτερη διαστημική γειτονιά μας.
«Ποιες είναι οι δραστηριότητες και ποια τα συναισθήματά σας μέσα στο διαστημόπλοιο;», είχαν ρωτήσει οι μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου Πάτρας τον Βέλγο αστροναύτη της ESA, Frank de Winne: «Οι περισσότερες δραστηριότητες έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του διαστημικού σκάφους», είχε απαντήσει: «Κάνουμε επίσης επιστημονικά πειράματα, σωματική άσκηση και καθαριότητα. Αλλά, βεβαίως, το καλύτερο όλων είναι να κοιτάμε από το παράθυρο».
Εκτός από τα διαστημικά ταξίδια κυβερνητικών υπηρεσιών ή ιδιωτικών εταιρειών γύρω από τη Γη, στη Σελήνη ή στον Αρη, μπορεί να επιλεγείτε (όσοι πιστοί) και για μια βόλτα πάνω σε έναν αστεροειδή, επιστημονικού ή εμπορικού ενδιαφέροντος. Θα περιμένετε όμως, διότι ήδη η NASA εκπαιδεύει ομάδα αστροναυτών που προορίζονται για αποστολή περίπου πέντε εκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από τον πλανήτη μας για μια special συνάντηση με αστεροειδή που εκτιμάται ότι διαθέτει πολύτιμα μεταλλεύματα.
Το επάγγελμα του αεροπόρου του Διαστήματος, του ανθρώπου αστροναύτη ή κοσμοναύτη ασκεί μια γοητεία που ξεπερνά τα όρια των γήινων συνόρων μας. Και επειδή ο άνθρωπος δεν θα πάψει να αναζητά, ίσως κάποτε να φτάσει να συναντήσει τα σύνορα της… φαντασίας του. Μια αναζήτηση που, εκτός από τον ανταγωνισμό και την επίδειξη δύναμης των ισχυρών του πλανήτη, ίσως να εμπεριέχει στη βάση της και αυτό που είχε πει ο τέως διευθυντής της NASA, Μάικλ Γκρίφιν: Τα είδη που παραμένουν σε έναν πλανήτη δεν επιβιώνουν…
Πηγή: “Ελευθεροτυπία” ( του Φίλη Καϊτατζή _8-9-2013)
