ΕΝΟΤΗΤΑ 7, κείμενο αυτενέργειας: Πλάτων «Λάχης» 190b-d

τοῖς ὑέσιν αὐτῶν ἀρετὴ παραγενομένη ταῖς ψυχαῖς ἀμείνους ποιήσειε;

Λάχης: Πάνυ γε.

Σωκρ.: Ἆρ’ οὖν ἡμῖν τοῦτό γ’ ὑπάρχειν δεῖ, τὸ εἰδέναι ὅτι ποτ’ ἔστιν ἀρετή; εἰ γάρ που μηδ’ἀρετὴν εἰδεῖμεν τὸ παράπαν ὅτι ποτε τυγχάνει ὄν, τίν’ ἂν τρόπον τούτου σύμβουλοι γενοίμεθ’

ἂν ὁτῳοῦν, ὅπως ἂν αὐτὸ κάλλιστα κτήσαιτο;

Λάχης: Οὐδένα, ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.

Σωκρ.: Φαμὲν ἄρα, ὦ Λάχης, εἰδέναι αὐτὸ ὅτι ἔστιν.

Λάχης: Φαμὲν μέντοι.

Σωκρ.: Οὐκοῦν ὅ γε ἴσμεν, κἂν εἴποιμεν δήπου τί ἐστιν.

Λάχης: Πῶς γὰρ οὔ;

Σωκρ.: Μὴ τοίνυν, ὦ ἄριστε, περὶ ὅλης ἀρετῆς εὐθέως σκοπώμεθα –πλέον γὰρ ἴσως ἔργον–

ἀλλὰ μέρους τινὸς πέρι πρῶτον ἴδωμεν εἰ ἱκανῶς ἔχομεν πρὸς τὸ εἰδέναι• καὶ ἡμῖν, ὡς τὸ εἰκός,

ῥᾴων ἡ σκέψις ἔσται.

Λάχης: Ἀλλ’ οὕτω ποιῶμεν, ὦ Σώκρατες, ὡς σὺ βούλει.

–          Βεβαιότατα.

–          Άρα λοιπόν τούτο πρέπει να υπάρχει σε μας, το να γνωρίζουμε ότι τελικά υπάρχει η αρετή; Διότι, αν δεν ξέρουμε καθόλου ότι συμβαίνει να υπάρχει η αρετή,  με ποιόν τρόπο θα μπορούσαμε να γίνουμε σύμβουλοι γι’ αυτό σε οποιονδήποτε, πώς δηλαδή θα μπορούσε αυτό με τον πιο ωραίο τρόπο να το αποκτήσει ;

–          Κανέναν, μου φαίνεται, Σωκράτη

–          Ισχυριζόμαστε συνεπώς, Λάχη, ότι γνωρίζουμε ότι υπάρχει αυτό.

–          Το ισχυριζόμαστε βέβαια.

–          Λοιπόν αυτό που γνωρίζουμε, θα μπορούμε βεβαίως να πούμε τι είναι.

–          Πώς όχι ;

–          Μη λοιπόν, ευγενέστατε,  εξετάσουμε αμέσως ολόκληρη την αρετή – ίσως είναι περισσότερη η εργασία – αλλά ας δούμε για κάποιο μέρος της πρώτα αν μπορούμε να το γνωρίσουμε και για μας, όπως είναι λογικό, θα είναι η έρευνα πιο εύκολη.

–          Έτσι ας κάνουμε, Σωκράτη, όπως θέλεις.

Οὔκουν = λοιπόν όχι ;

Ούκοῦν =λοιπόν; , επομένως.

Παρακαλέω-ῶ =προσκαλώ, παρακαλώ, παρακινώ, προτρέπω, παρηγορώ

Παραγίγνομαι =παρευρίσκομαι, έρχομαι κοντά σε κάποιον επέρχομαι, παρουσιάζομαι, καταφθάνω.

Πάνυ=πάρα πολύ, βεβαιότατα, ασφαλώς.

Παράπαν= παντελώς, καθόλου.

ὁστισοῦν  = ο οποιοσδήποτε.

Δήπου = βεβαίως, αναμφίβολα, όπως νομίζω.

Ποτέ =επί τέλους

Πᾶς (αντων) =  όλος, ολόκληρος, έκαστος (για ένα από πολλά πρόσωπα),  με αριθμό ακριβώς (πάντες εννέα)

ἔργον =εργασία, πράξη, το αποτέλεσμα εργασίας / ἔργον ἐστί + γεν προσώπου = είναι έργο , καθήκον κάποιου  /ἔργον ἐστί + γεν πραγμ. =υπάρχει ανάγκη για κάτι./ ἔργα παρέχω τινί = προκαλώ προβλήματα, ενόχληση /ἔργον ποιούμαι = κάνω τη δουλειά μου.