Ηχολόγιο – echologium – ɯnıƃoloɥɔǝ – οιγόλοχΗ

Ηχητικό ιστολόγιο του Δημήτρη Σαρρή, Εκπαιδευτικού (ΠΕ 16), ΒΑ Οικονομίας, ΒΑ, ΜΑ Πολιτισμού

Άρθρα με ετικέτα γλώσσα

Ετυμολογικά black out…

Έχω ενός είδους δυσλεξία, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς…
Ακούγοντας μια συγκεκριμένη λέξη την καταλαβαίνω με άλλη ετυμολογία και φυσικά άλλη ορθογραφία. Λόγω του αντικειμένου της εργασία μου – υποθέτω – σχεδόν ποτέ δεν ακούω “ο”, παρά μόνο “ω” στις λέξεις
“ωδός”, “ωδικώς”, “ωδεύω”, “πάρωδος” κ.λπ. ενώ λες και το κάνει σκόπιμα το μυαλό μου ακούει:
“εποδός”, χωροδός”, “τραγοδία”, “παροδία” κλπ.
Επίσης και το καλώδιο, συχνά μου μοιάζει μια “καλή ωδή”…
Για να μη μιλήσω για την “προφανή” σύγχυση του “ερωτώ, ερωτείς, ερωτεί”…
Στην “Πολίτικη κουζίνα” ο πρωταγωνιστής κληρονομεί από τον παππού του την ιδιότητα να ακούει μέσα στις λέξεις τις “άλλες” λέξεις: τον “αστρονόμο” μέσα στον “γαστρονόμο”, την “τροφή” μέσα στη “στροφή”. Ένα δυνατό νοητικό παιχνίδι ετυμολογιών και συνθέσεων…

Μια φορά η σκέψη ήταν πιο ακραία, όταν άκουσα:
“Φωνοικώ”
Τιι σημαίνει; μα είναι πολύ προφανές… φωνάζω στο σπίτι που κατοικώ, κάνω φασαρία στο ίδιο μου το σπίτι…
Μια άλλη φορά το άκουσα “Φωνικώ”, δηλαδή δια της δυνατής φωνής νικώ, υπερισχύω, ενώ μια άλλη φορά
“Φωνεικώ” κάτι σαν εκφράζω εικασίες δια της φωνής… Ξέρω, τραβηγμένο…
Προχθές ακούγωντας μια διαφήμιση έπιασα τη λέξη:
“επηχηρηματικότητα”, που μου φάνηκε κάτι “επί” του να είναι κανείς “ηχηρός”…

Σήμερα όμως που ξεκίνησα να γράφω το παρόν έγινε το πιο παράξενο!
Σκέφτηκα ότι θα γράψω μια “συμμείωση” και μάλιστα το βρήκα πολύ λογικό να γράφεται έτσι…
Συγκεντρωμένες “μειώσεις” αφαιρετικές σκέψεις: συν-μειώσεις.
Τόσο λογικό το βρίσκω ακόμη και τώρα που γράφω το παρόν που goolgαρα τη λέξη με αυτή την ορθογραφία και είδα ότι δεν ήμουν ο πρώτος που το σκέφτηκε έτσι….
Επίσης πολύ συχνά ακούω για τον καιρό “μετωπικές νεφώσεις” και για ότι είναι “οι δυσεις των οκτώ…” ενώ στο (Πάντειο) Πανεπιστήμιο λέμε “παντειοοτρόπως” και στη Θεσσαλονίκη πίνουμε ρακόμελο στο “καφεναι”… Η αναγκαιότητα της ορθογραφίας επανέρχεται με έναν καινούργιο μεταμοντερινό επικοινωνιακά τρόπο, και πάει λέγοντας…

Όλο αυτό μου φαίνεται ένα μαγοικό παιχνείδι με το οποίο απολαμβάνω (υποθέτω) τη γλώσσα μου και θυμάμαι γλυκά και με ευχαριστία την καλή μας φυλόλογο που με είχε βάλει να γράψω 100 φωρές τη λέξη “μήνυμα”! Ή μήπως ήταν… “μύνημα”;

© (ή copywrite?) 2009

παιχνίδια με τις λέξεις και τον ήχο

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ήχος και εικόνα δεν είναι δύο αντιδιαμετρικά τοποθετημένα πράγματα. Ωστόσο πολλές φορές μιλάμε για τον “πολιτισμό της εικόνας” που διαβιούμε, και τον αντιδιαστέλλουμε με την προφορικότητα του παρελθόντος. Σίγουρα δεν είναι έστι, γιατί ακόμη και ο παραδοσιακός ιστορικός διαχωρισμός της εποχής της γραφής και της προγενέστερής της, παύει να ισχύει. Οι άνθρωποι ανέκαθεν έγραφαν… αλλά αυτό είναι για άλλη σελίδα. Παρακάτω αναπτύσσω ένα “παιχνίδι” μοιράζοντας τις λέξεις αυτές της εικόνας και του ήχου. Διαβάστε και (πιστεύω ότι τα κατάφερα και) θα καταλάβετε:

ΣΑΦΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ
ανεικονικός – ανηχοϊκός (μ.δ.) {άηχο αν το ανεικονικό=αόρατο? Βουβό (βουβός κινηματογράφος)?}
αντανάκλαση – ηχώ
άφαντο – ανήκουστο
βλέπω – ακούω
εικόνα – ήχος
όραση – ακοή
οπτικό – ηχητικό
οφθαλμοφανές – ωτακουστό (μ.δ.)
πρωτοφανές – πρωτάκουστο

ΕΛΛΕΙΠΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ – εδώ τι γίνεται;
αόρατο – (μη ακουστό)
εικονίζω –
προφανές – -?-προάκουσμα; προακουσθέν; προακουστό;
διαφανές – -?-
φωταψία – – ?-
– ? – αντηχώ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ – εδώ οι χρήσεις μας πρόλαβαν. Υπάρχουν ήδη κάποιες έννοιες διαμορφωμένες…
εικονογραφία – ηχογραφία
εικονογράφηση – ηχογράφηση
εικονομετρία (μ.δ.) – ηχομετρία
εικονοσκόπιο (camera) – ηχοσκόπιο (μ.δ.)
εικονικό – ηχοϊκό (μ.δ.)

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ – σαφές παιχνίδι με το άκουσμα και την ορθογραφία
αντιστ-ηχίζω
αντιστ-ηχίες

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΟΡΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΟΥΣΗΣ – εδώ οι χρήσεις μας έχουν προλάβει αλλά τι όμορφα θα ήταν να είχαμε άλλες χρήσεις… τις οποίες τις φαντάζεστε…
από-κρουση: η αναπήδηση της μπαγκέτας;
κρουσιακός: αυτός που έχει σχέση με την κρούση;
κρουστικός/η/ο: αυτός που προέρχεται από τα κρουστά;
κρούσμα: άλλη λέξη για το χτύπημα στο κρουστό μουσικό όργανο;
παρά-κρουση: χτύπημα που δημιουργήθηκε παράπλευρα;
συν-κρουση: πολλοί κρουστοί παίζουν μαζί;

Το ασώματο γέλιο, το νοερό…

“Λιώνω πάνω στο κομπιούτερ, πεθαίνω”, μου γράφεις από την άλλη πλευρά, και φαντάζομαι ότι όντως ξεκαρδίζεσαι από τα γέλια γιατί έχει αποσυντονιστεί ο ρυθμός του chat…
Μέσα σ’ όλα αυτά εισπράττω και ένα: “aaaaaaaaxaxaxaxaxaxaxaxaxax”…Υπάρχει η αναγκαιότητα να μεταφερθεί το γέλιο στο chat… είναι στους κώδικές του…

Δεν ξέρω αν το τελευταίο “x”πρέπει να το προφέρω αλλά έχω συνδέσει τα γέλια του chat που τελειώνουν σε “x” ή “χ” με ξέφρενο γέλιο, τόσο που όταν ακούω “αχ” μου φαίνεται γλυκό γελάκι δυσλεξίας και όχι αναστεναγμός…

Το γέλιο είναι μέσο θεραπείας και οι γελιοθεραπευτές συστήνουν γκρουπ θεραπείας γέλιου για να τονοθούν οι μύες, να ισορροπήσει το κυκλοφορικό, να εκκριθούν ντοπαμίνες ευεξίας. Και τώρα που γελάμε μέσα στη σιωπή, νοερά, στο chat και τα comments τι γίνεται; χάνεται η ευεξία;

Τον τελευταίο καιρό – οι φίλοι μου το έχουν προσέξει – διανθίζω τον φεισμπουκικό μου λόγο με γέλια… Έχει άραγε επηρρεάσει την ψυχολυγεία ® “μου” και “μας” αυτό;
Μια γενικότερη ευφορία υπό την επίδραση της γελίας (ε, όχι γελοίας) διάθεσης; Πείραμα….

Στο ασώματο γέλιο του κυβερνοχώρου το γέλιο φέρνει υγεία; Δεν ξέρω, το ψάχνω (εξ’ ού και η πειραματική συμμείωση) αλλά είναι σίγουρα επικοινωνία:
χα: κάτι σαν το “στην έφερα” αλλά με αγαπητική διάθεση…
χαχα: μετρημένο γέλιο, έχουμε ακόμη τον έλεγχο…
χαχαχ: το γέλιο φεύγει λίγο εκτός ορίων…
χαχαχαχ: πολύ γέλιο, με καρδιά…
ααααααααχαχαχαχαχαχα: μου ‘φυγε πλέον η καρδιά, ξεκαρδίζομαι!

Όμως και το φωνήεν matters:
χιχι: είναι άλλο από το
χεχε: και συνηθίζονται αυτά τα δύο, ενώ το
χοχο: ανήκει αποκλειστικά στον κόκκινο Άγιο Βασίλη. Επίσης δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει το
χουχου: ίσως ουχουχουου…

Ένας φίλος φίλου – στο fb πάντα – γελούσε xaxoxaoxoaxoaxoaox και ένας άλλος xa00xa ή κάπως έτσι… πέσαν και μηδενικά δηλαδή… ας με συγχωρέσουν που κάνω copy-paste στα γέλια τους…

Η γενεαλογία του γέλιου έχει παπούδες και γιαγιάδες από την Αγγλία (Humor), την Πλάκα (πλάκα), την Επίδαυρο (κωμικό και τραγικό), και έναν “μεγάλο έλληνα”, από αυτούς στο τοπ τεν ενός καναλιού (Ειρωνία). Τώρα το γέλιο έγινε (και) νοερό, άηχο (εκτός αν “λιώνεις στο pc”…), έγινε emoticon
😀
(η Google έχει ολόκληρο εργαστηριακό project για τα καινούργια αυτά ιδεογράμματα:
( http://mail.google.com/support/bin/answer.py?hl=en&answer=34056 ) ).

Και βέβαια διαζώσεται το παραδοσιακό lol που θυμίζει κειμενικό περιβάλλον και αρχαία chat…
lol, lol lol, και με φευγάτη καρδιά looooooool.
Το γέλιο έγινε άηχο (όχι σιωπηλό, χωρίς κίνηση) αλλά μάλλον παραμένει πάντα θεραπευτικό…

© 2009 χιχι…