Δημήτρης Ροτζιώκος

   Δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούσουμε και κάτι παράδοξο να συμβαίνει γύρω μας και που όσο και να προσπαθήσεις, δεν θα μπορέσεις να το εντάξεις μέσα στο πλαίσιο μιας οποιασδήποτε ευνομούμενης κοινωνίας.
   Το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε την προφυλάκιση του γνωστού στο πανελλήνιο ηγούμενου Εφραίμ και όπως ήταν φυσικό, κινήθηκε η διαδικασία για την σύλληψή του, προκειμένου να οδηγηθεί στις φυλακές, πάντα με βάση το σκεπτικό της απόφασης του παραπάνω Συμβουλίου.
   Τώρα, ποιος είναι ο λόγος των διαμαρτυριών και των διαβημάτων κάποιων «κέντρων» είναι δύσκολο να το εννοήσει κανείς. Δηλαδή, για να καταλάβουμε κι εμείς που δεν έχουμε νομικές γνώσεις , η δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη περίπτωση ενήργησε με κάποια αόρατη « άνωθεν » εντολή; Οι δικαστές του Συμβουλίου είχαν κάτι προηγούμενο με τον συγκεκριμένο ηγούμενο; Έπρεπε να περιμένουν (για ποιον άραγε λόγο ) να τελειώσουν οι γιορτές και να κινηθούν οι διαδικασίες; Τώρα η δικαιοσύνη έπαψε να είναι ανεξάρτητη; Μήπως όπου μας βολεύει είναι σεβαστές οι αποφάσεις της και όπου νομίζουμε ότι μας θίγουν μεροληπτεί;
   Δεν λέμε κι επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους όλοι,  ότι η δικαιοσύνη πρέπει να κινείται πέρα και πάνω από τα αξιώματα και τα πρόσωπα και ότι πρέπει να είναι τυφλή;
   Ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος θα σκεφτόταν, ίσως:
« Ένα οποιοδήποτε δικαστήριο υπάρχει περίπτωση να παραπλανηθεί. Ένα Συμβούλιο Εφετών όμως που αποτελείται από πολλούς και έμπειρους δικαστές, για να καταλήξει σε μια τέτοια απόφαση, κάτι περισσότερο θα «είδε» ( στα στοιχεία της δικογραφίας ) και θα κατάλαβε …!».
   Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, το μόνο που ίσως επιβάλλεται να μουρμουρίσουμε με απορία, αγανάκτηση και αποστροφή, είναι:
« Μα …γιατί μόνο ο Εφραίμ; »
« Δεν είναι παράλογο και προκλητικό,  ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο, να έχει έναν (!!!) και μοναδικό άνθρωπο που το σχεδίασε, το εκτέλεσε και καρπώθηκε τα όποια οφέλη; ».