Δημήτρης Ροτζιώκος

   Έχουμε βαρεθεί τον τελευταίο καιρό, ν’ ακούμε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να μας μιλάει για οικονομικά μέτρα που άλλοτε τα βαφτίζουν θεσμικές αλλαγές και άλλοτε διαρθρωτικά.
   Αν σταματήσεις στο δρόμο έναν οποιοδήποτε πολίτη και τον ρωτήσεις, ξέρει πολύ καλά και είναι σε θέση να σου πει ποια απλά πράγματα έπρεπε να είχε κάνει η Κυβέρνηση και θα απορήσει γιατί μέχρι σήμερα δεν μπορεί, π.χ., να ελέγξει την αγορά των καυσίμων, με το γνωστό αποτέλεσμα, όταν το βράδυ ακριβαίνει το πετρέλαιο, το πρωί βρίσκουμε στο βενζινάδικο ανεβασμένη την τιμή του και μόλις πέφτει η διεθνής τιμή του, η μόνιμη επωδός(!) των βενζινοπωλών είναι ότι χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για να περάσει η τιμή στην αγορά.
   Η κυβέρνηση κάθεται και ανέχεται αυτόν τον εξευτελισμό που μεγαλώνει ακόμη περισσότερο από την τεράστια διαφορά τιμής από βενζινάδικο σε βενζινάδικο.
   Καλά, αυτοί οι άνθρωποι που κυβερνάνε τη χώρα περισσότερο από πέντε χρόνια, δεν έμαθαν, δεν άκουσαν ότι τα περισσότερα – κυρίως μικρά καταστήματα – έχουν σταματήσει να κόβουν στους πελάτες τους αποδείξεις με αποτέλεσμα ο Φ.Π.Α. να πάει …περίπατο; Δε θα μπορούσε ο αξιότιμος κ. υπουργός, αν ήθελε, να στείλει τους ελεγκτές του για να δουν (αυτό που σε όλους είναι γνωστό) ότι στις περισσότερες ταβέρνες, π.χ., ο λογαριασμός έρχεται σε ένα χαρτί που προηγουμένως ο σερβιτόρος είχε γράψει την παραγγελία και εννοείται πως επάνω δεν υπάρχει ούτε το όνομα του μαγαζιού ούτε του ιδιοκτήτη; Δεν άκουσαν αυτοί οι κύριοι ότι η απόδειξη παροχής υπηρεσιών είναι είδος προς εξαφάνιση; Πόσοι γιατροί, δικηγόροι αλλά και οι συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, κόβουν σήμερα τέτοιες αποδείξεις στους πελάτες τους; Ο απλός πολίτης, ζώντας μέσα σ’ αυτήν την διαμορφωμένη πραγματικότητα, έπαψε πια να ενδιαφέρεται αφού στο τέλος τέλος η πολιτεία δεν του δίνει κανένα κίνητρο για να απαιτήσει το αυτονόητο! Πόσο δύσκολο είναι τελικά να σταματήσει η πολιτεία, επιτέλους, να δέχεται ότι οι πιο πλούσιοι πολίτες είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι;
   Σε λίγο θα αρχίσουμε να κάνουμε έρανο για τους δικηγόρους και τους γιατρούς για να τους γλιτώσουμε από την …πείνα!
   Περιορίστηκα σήμερα σ’ αυτά τα λίγα που είναι σε όλους γνωστά και καθημερινά και που αν δρομολογηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση, μπορούν να επιφέρουν στο κράτος έσοδα τέτοιου ύψους που θα είχαν λύσει πολλά προβλήματα. Όμως είναι διάχυτη η εντύπωση ότι το κακώς νοούμενο πολιτικό κόστος έχει φρενάρει τα πάντα. Ο πολιτικός όμως πρέπει να έχει όραμα, αποφασιστικότητα και τόλμη, να πάρει εκείνα τα μέτρα που, μπορεί αρχικά να πονέσουν, θα έχουν όμως αποτελέσματα σημαντικά για όλους.