Στις εορτές των Χριστουγέννων το σχολείο μας συμμετείχε στο πρόγραμμα “Αστέρι της Ευχής” πραγματοποιώντας μια δωρεά με την αγορά 30 αστεριών. Σκοπός του συγκεκριμένου προγράμματος είναι να εκπληρωθούν ευχές παιδιών που πάσχουν από σοβαρές για τη ζωή τους ασθένειες.

Σε συνέχεια της δράσης αυτής το σχολείο έλαβε μέρος στον “Δημιουργικό Διαγωνισμό- Αστέρι της Ευχής 22-23”. Πρόκειται για έναν διαγωνισμό στον οποίο οι μαθητές καλούνται να ζωγραφίσουν το “Αστέρι της Ευχής” με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο και να “περάσουν” μέσω της εικαστικής τους δημιουργίας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.

Στόχος του σχολείου μέσα από τη συμμετοχή σε τέτοιες δράσεις είναι η ενεργή εμπλοκή των μαθητών σε κοινωνικές δράσεις καθώς και η ζύμωση των μαθητών σε θέματα εθελοντισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης. Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργούνται στους μαθητές θεμελιώδεις ανθρωπιστικές αρχές και αξίες, ενώ συγχρόνως αναπτύσσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη, με την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, η οποία αποτελεί θεμελιώδη παράγοντα και αδιαπραγμάτευτο εφόδιο για την ανάπτυξη υγιών διαπροσωπικών σχέσεων στην προσωπική και στην επαγγελματική σφαίρα της ζωής του κάθε ανθρώπου.

Στα πλαίσια του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με θέμα: “Το σχολείο της συμπερίληψης: η αναπηρία ως αφορμή” επιχειρήσαμε με τους μαθητές, με την αξιοποίηση διάφορων παιδαγωγικών εργαλείων, να κατανοήσουμε και να ορίσουμε την πολυδιάστατη έννοια της διαφορετικότητας.

Οι μαθητές σχημάτισαν τις παλάμες τους σε μία κόλλα χαρτί και στη συνέχεια σε κάθε δάχτυλο της πρώτης παλάμης έγραψαν κάτι που μπορούν να κάνουν και σε κάθε δάχτυλο της δεύτερης παλάμης κάτι που δεν μπορούν να κάνουν. Σκοπός της συγκεκριμένης δραστηριότητας είναι να κατανοήσουν οι μαθητές ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό όπως και οι παλάμες των χεριών τους.

Στη συνέχεια, αφού ολοκλήρωσαν την καταγραφή, παρουσίασαν τον εαυτό τους συζητώντας στο τέλος για τις ομοιότητες και τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους. Στόχος μας είναι να αναγνωρίσουν τα παιδιά ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι έχουν δυνατά σημεία και αδύνατα στοιχεία τα οποία δεν μας καθιστούν καλύτερους ή χειρότερους αλλά απλά διαφορετικούς.

Έπειτα προβλήθηκε βίντεο το οποίο παρουσίαζε έναν κόσμο στον οποίο είμαστε όλοι ίδιοι. Το συγκεκριμένο βίντεο χρησιμοποιήθηκε ως αφόρμηση για να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με το πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος μας αν όλοι οι άνθρωποι έμοιαζαν εξωτερικά, σκέφτονταν και ενεργούσαν με τον ίδιο τρόπο και το πόσο πιο συναρπαστικός και ενδιαφέρων είναι με την ποικιλομορφία και την ετερογένεια που τον διακρίνει.

Τέλος οι μαθητές ζωγράφισαν ένα δέντρο στου οποίου τα κλαδιά κόλλησαν τις παλάμες με τα θετικά τους γνωρίσματα τις οποίες παρομοιάσαμε με τα ανθισμένα, ανοιξιάτικα, πράσινα φύλλα ενώ οι παλάμες με τα αδύναμα στοιχεία τοποθετήθηκαν στο έδαφος ομοιάζοντας τες με τα κίτρινα, φθινοπωρινά φύλλα. Μέσα από αυτούς τους παραλληλισμούς θέλουμε να τονίσουμε στα παιδιά ότι πρέπει να αποκτήσουν έναν θετικό τρόπο σκέψης, εστιάζοντας και αναδεικνύοντας τα θετικά τους στοιχεία. Έτσι θα δομήσουμε συναισθηματικά υγιείς ενήλικες, ολοκληρωμένους και ισορροπημένους χαρακτήρες με αυτοπεποίθηση, υψηλή αυτοεκτίμηση και πίστη στον εαυτό τους.

Το δέντρο της Δ Ι Α Φ Ο Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Τ Η Τ Α Σ!