Αποκλειστικό: Μια Κουβέντα στο Παλάτι με τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό
Φανταστείτε ότι μπαίνουμε σε μια χρονομηχανή. Γυρνάμε το ρολόι 1.500 χρόνια πίσω! Βρισκόμαστε στην Κωνσταντινούπολη, στο Μεγάλο Παλάτι. Παντού υπάρχουν ψηφιδωτά και χρυσάφι. Στο βάθος, καθισμένος σε έναν θρόνο, αλλά γεμάτος χαρτιά και βιβλία, κάθεται ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Φαίνεται κουρασμένος, αλλά τα μάτια του λάμπουν από εξυπνάδα. Μας κάνει νόημα να πλησιάσουμε…
Δημοσιογράφος (Μαθητές): Βασιλιά Ιουστινιαρέ… εεε, συγγνώμη, Ιουστινιανέ…..Αυτοκράτορα! Ευχαριστούμε που μας δέχεστε. Όλοι λένε ότι είστε ο σπουδαιότερος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Αλήθεια, πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Ιουστινιανός: (Χαμογελάει) Καλώς ήρθατε, μικροί μου φίλοι από το μέλλον. Πώς νιώθω; Κυρίως… κουρασμένος! Το να διοικείς μια αυτοκρατορία που απλώνεται σε τρεις ηπείρους δεν είναι παιχνίδι. Αλλά νιώθω και περήφανος. Ήθελα να ξανακάνω τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τεράστια και ένδοξη, όπως παλιά. Και νομίζω πως τα κατάφερα αρκετά καλά, έτσι δεν είναι;
Δημοσιογράφος: Σίγουρα! Αλλά θέλω να ρωτήσω κάτι πιο προσωπικό. Στη «Στάση του Νίκα», όταν ο κόσμος φώναζε εναντίον σας και έκαιγε την Πόλη, φοβηθήκατε; Σκεφτήκατε να τα παρατήσετε;
Ιουστινιανός: (Σοβαρεύει και χαμηλώνει τη φωνή) Θα σας πω την αλήθεια, αλλά να μείνει μεταξύ μας. Έτρεμα σαν το ψάρι. Είχα ετοιμάσει τα πλοία μου για να φύγω κρυφά και να γλιτώσω. Νόμιζα ότι όλα είχαν τελειώσει. Ο φόβος, παιδιά μου, είναι ανθρώπινος, ακόμα και για τους αυτοκράτορες. Αλλά σημασία έχει ποιος τον νικάει στο τέλος: εσύ τον φόβο ή ο φόβος εσένα;
Δημοσιογράφος: Και τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη και να μείνετε; Είναι αλήθεια ότι παίρνετε συμβουλές από… μια γυναίκα; Τη Θεοδώρα;
Ιουστινιανός: (Τα μάτια του λάμπουν) Αχ, η Θεοδώρα μου! Πολλοί στην αυλή μου γκρίνιαζαν που άκουγα τη γυναίκα μου. Έλεγαν «μα είναι γυναίκα» και «δεν έχει βασιλική καταγωγή». Ανοησίες! Η Θεοδώρα ήταν ο πιο έξυπνος και θαρραλέος άνθρωπος που γνώρισα. Εκείνη τη μέρα που εγώ δείλιασα, εκείνη μου είπε: «Καλύτερα να πεθάνεις ως αυτοκράτορας, παρά να ζήσεις σαν φυγάς». Χωρίς αυτήν, ίσως να μην ήμουν εδώ σήμερα. Να θυμάστε: Η εξυπνάδα και το θάρρος δεν κοιτάνε αν είσαι άντρας ή γυναίκα.
Δημοσιογράφος: Μιλάτε με τόση αγάπη για εκείνη… Ας μιλήσουμε όμως και για το άλλο μεγάλο σας έργο. Την Αγία Σοφία. Γιατί την κάνατε τόσο μεγάλη;
Ιουστινιανός: Ήθελα να φτιάξω έναν ναό που να μην μοιάζει με τίποτε άλλο στον κόσμο. Όταν μπαίνεις μέσα και κοιτάς ψηλά τον τρούλο, θέλω να νιώθεις ότι δεν πατάει στη γη, αλλά κρέμεται με μια χρυσή αλυσίδα από τον ουρανό! Ήθελα όποιος μπαίνει μέσα, είτε είναι πλούσιος είτε φτωχός, να ξεχνάει τα προβλήματά του και να νιώθει δέος για τον Θεό. Όταν την είδα τελειωμένη, ψιθύρισα: «Νενίκηκά σε Σολομών» (Σε ξεπέρασα Σολομώντα)! Ίσως φάνηκα λίγο αλαζόνας, ε;
Δημοσιογράφος: Λίγο, ναι! Κάτι άλλο που μας λένε στο σχολείο είναι ότι γράψατε πολλούς Νόμους. Δεν είναι λίγο βαρετό αυτό; Γιατί ασχοληθήκατε τόσο πολύ;
Ιουστινιανός: Βαρετό; Καθόλου! Φανταστείτε να παίζετε ένα παιχνίδι στην αυλή και ο καθένας να έχει τους δικούς του κανόνες. Θα γινόταν φασαρία και τσακωμοί, σωστά; Αυτό γινόταν και στο κράτος μας. Υπήρχαν χιλιάδες παλιοί νόμοι που μπέρδευαν τους δικαστές. Εγώ ήθελα Τάξη και Δικαιοσύνη. Μάζεψα τους καλύτερους νομικούς και τους είπα: «Σβήστε τα περιττά, κρατήστε τα σωστά και γράψτε τα απλά». Χωρίς δίκαιους νόμους, δεν υπάρχει κράτος, υπάρχει ζούγκλα.
Δημοσιογράφος: Μια τελευταία ερώτηση από περιέργεια. Όλο δουλεύετε, χτίζετε, πολεμάτε… Πότε ξεκουράζεστε; Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Ιουστινιανός: Ελεύθερος χρόνος; Τι είναι αυτό; (Γελάει). Στο παλάτι με φωνάζουν «ο Ακοίμητος Βασιλιάς» γιατί κοιμάμαι ελάχιστα. Μου αρέσει να μελετάω βιβλία θεολογίας μέχρι αργά τη νύχτα. Και κάτι που ίσως δεν περιμένετε: δεν μου αρέσουν τα πλούσια φαγητά και τα συμπόσια. Συχνά τρώω λίγο ψωμί, λαχανικά και νερό. Η πολυτέλεια είναι για να φαίνεται ωραίο το Παλάτι στους ξένους, όχι για να καλοπερνάω εγώ. Η δουλειά του Αυτοκράτορα είναι σκληρή, παιδιά μου.
Δημοσιογράφος: Σας ευχαριστούμε πολύ, Μεγαλειότατε! Έχετε κάποιο μήνυμα για τους μαθητές του σήμερα;
Ιουστινιανός: Να έχετε μεγάλα όνειρα, ακόμα κι αν φαίνονται ακατόρθωτα, όπως η Αγία Σοφία. Και να διαλέγετε σωστούς φίλους και συμβούλους, όπως διάλεξα εγώ τη Θεοδώρα και τους στρατηγούς μου. Η ιστορία γράφεται από αυτούς που τολμούν!


