Ένα πολύ ωραίο πασχαλινό έθιμο είναι τα κάλαντα του Λαζάρου. Τα παιδιά κρατούν καλάθια στολισμένα με λουλούδια και γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας:

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια

ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

ήρθε η μάνα σου από την πόλη

σου ‘φερε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη,

γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι.

Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε,

οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε,

δώστε και σε μας να τα χαρούμε!

 Και του χρόνου!!!

Τα αυγά που μαζεύουν τα δίνουν στις μανούλες τους και τα βάφουν τη Μεγάλη Πέμπτη.

Λίγα λόγια για το Λάζαρο:

Ο Λάζαρος ήταν ένας φίλος του Χριστού. Είχε δύο αδερφές, τη Μάρθα και τη Μαρία. Έμενε σε ένα μέρος κοντά στα Ιεροσόλυμα που λεγόταν Βηθανία. Κάποια μέρα ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και οι αδερφές του ειδοποίησαν τον Ιησού. Τελικά ο Λάζαρος πέθανε και οι αδερφές του έκλαιγαν απαρηγόρητες επί τέσσερις μέρες. Όταν ήρθε ο Ιησούς από τη Γαλιλαία ζήτησε να δει το τάφο του Λαζάρου. Διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα, ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε μεγαλόφωνα: “Λάζαρε, βγες έξω”. Τότε έγινε το θαύμα. Ο Λάζαρος βγήκε τυλιγμένος με τα σάβανα…

Τιμάμε την Ανάσταση του Λαζάρου το Σάββατο που προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας.

Καζάρα Ελένη

Ειδική παιδαγωγός