Παιδάκια μου, φέτος η μέρα αυτή μας βρίσκει στα σπιτάκια μας, παρέα με την οικογένειά μας! Δε θέλω, όμως, να χάσουμε την ευκαιρία να δούμε, να προβληματιστούμε και να μάθουμε κάποια πράγματα για αυτά τα υπέροχα και γεμάτα συναισθήματα πλάσματα που υπάρχουν δίπλα μας. Με αφορμή, λοιπόν, τη χθεσινή παγκόσμια ημέρα, θα ήθελα να δούμε παρέα ένα βιντεάκι για αυτό το άκρως ευαίσθητο θέμα. Ένα άτομα με αυτισμό έχει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, ανεξαρτησίας και αυτονομίας, καθώς και το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την απασχόληση σε ισότιμη βάση με τους άλλους.

ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ  

Θα προσθέσω από κάτω αποσπάσματα από τα λόγια μιας μητέρας ενός παιδιού με αυτισμό. (πηγή: κείμενο του Γιώργη Πατεριμού)

Αγάπη… Μόνο αυτό το συναίσθημα θα έπρεπε να νιώθει κανείς για ένα παιδί. Πρωτίστως αγάπη.. Και μετά όλα τα άλλα. Γιατί την αγάπη την ακολουθούν και όλα τα άλλα.

Και εσύ, καρδιά μου, είσαι διαφορετικός! Υπέροχα διαφορετικός! Μπορείς και αναγνωρίζεις όλες τις μουσικές. Τραγουδάς ξεχωριστά, με μια υπέροχη μελωδική φωνούλα.

Θυμάσαι τα πάντα… Αγγίζεις τα πάντα, απαλά, διερευνητικά, λες και έχουν ψυχή… Όλες σου οι απαντήσεις και οι απορίες είναι απόλυτα λογικές & κυριολεκτικές… Γιατί μέσα στο μυαλουδάκι σου, υπάρχουν κουτάκια και τα πάντα είναι μέσα σε αυτά. Τακτοποιημένα και στοιχισμένα, για να μπορείς να τα βρίσκεις εύκολα. Να μην μπερδεύεσαι και αγχώνεσαι και τρομάζεις…

Η αγκαλιά σου είναι ζεστή, γεμάτη, αθώα. Η αγκαλιά σου ξεχειλίζει αγάπη… Αρκεί κάποιος να την δεχθεί… Πως όμως θα τα δει αυτά κάποιος, μέσα σε τόσα παιδιά; Πως θα καταφέρεις να ξετυλίξεις αυτήν την υπέροχη διαφορετικότητα σου, σε ένα πλήθος παιδιών που φωνάζει, που τρέχει, που μαθαίνει γρηγορότερα από εσένα;

Θέλεις χρόνο αγάπη μου, πιο πολύ χρόνο από τα άλλα παιδάκια… Θα στον δώσουν άραγε μάτια μου; Θα παίξουν μαζί σου; Θα μπορέσουν να καταλάβουν γιατί επαναλαμβάνεις διαρκώς τις ίδιες λέξεις; Θα έχουν την υπομονή να αντέξουν τα ξεσπάσματα σου; Ότι φοβάσαι;

Για το παιδί της καρδιάς μου, τον γιο μου…