Λαθρεπιβάτης

Ο λαθρεπιβάτης (Schwarzfahrer) από tvxorissinora

«κατάπιε το εισιτήριό μου…»
«Ο λαθρεπιβάτης» (Schwarzfahrer), που διαρκεί 12 λεπτά,  είναι μια γερμανική ταινία μικρού μήκους του 1993, σε σκηνοθεσία Pepe Danquart. “Schwarzfahrer” στην κυριολεξία σημαίνει μάυρος επιβάτης, ωστόσο ο όρος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τον λαθρεπιβάτη, αυτόν δηλαδή που ταξιδεύει “μαύρα”.
Το 1994, κέρδισε βραβείο Όσκαρ καλύτερης μικρού μήκους ταινίας. Το θέμα της ταινίας είναι η καθημερινή ρατσιστική βία που υφίσταται ένας έγχρωμος στο τραμ.


Ένας μοτοσυκλετιστής (ο Stefan Merki), ο οποίος στην αρχή της ταινίας δεν μπορούσε να βάλει μπρος την μοτοσικλέτα του, επιβιβάζεται τελικά στο τραμ, και βλέπει έναν Mαύρο άνδρα (τον Paul Outlaw) να κάθεται δίπλα σε μια ηλικιωμένη λευκή γυναίκα (την Senta Moira). Σε όλη τη διάρκεια της 12λεπτης ταινίας, η ηλικιωμένη γυναίκα επιτίθεται ρατσιστικά στο Mαύρο άνδρα, λέγοντας ότι βρωμάνε, είναι βλάκες, εγκληματίες και φορείς του AIDS. Ο μοτοσυκλετιστής αισθάνεται άβολα, αλλά δεν τολμά να διακόψει. Ο Mαύρος άντρας παραμένει ήσυχος στο σύνολο της ταινίας, μέχρι που μπαίνει ο ελεγκτής του τραμ: όταν η ηλικιωμένη γυναίκα βγάζει το εισιτήριο της, ο Mαύρος το αρπάζει και το καταπίνει. Η ηλικιωμένη γυναίκα κατηγορεί τον Μαύρο ότι της έφαγε το εισιτήριό της, ενώ εκείνος δείχνει ψύχραιμα στον ελεγκτή την κάρτα απεριορίστων διαδρομών που έχει. Ο ελεγκτής του γνέφει ότι είναι εντάξει και ζητάει από την ηλικιωμένη γυναίκα να τον ακολουθήσει. Η ηλικιωμένη γυναίκα είναι τώρα η πραγματική λαθρεπιβάτης, ενώ τελικά δεν ελέγχθηκε ο μοτοσυκλετιστής, που ήταν πράγματι χωρίς εισιτήριο.