“Ο Ύμνος του Βιβλίου” του Ευγένιου Τριβιζά

Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;

Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;

Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;

Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;

Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!

Μικρό πουλί τριανταφυλλί, δεμένο με κλωστίτσα,
με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει.
Κι αν το τηράξεις μια φορά, θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις, θ’ αρχίσεις το τραγούδι.

Δύο συ και τρία γω
πράσινο πεντόβολο
μπαίνω μέσα στον μπαξέ
γεια σου κύριε μενεξέ.

Σιντριβάνι και νερό
και χαμένο μου όνειρο.
Τζίντζιρας τζιντζίρισε
το ροδάνι γύρισε.

Χοπ αν κάνω δεξιά
πέφτω πάνω στη ροδιά.
Χοπ αν κάνω αριστερά
πάνω στη βατομουριά.

Το ‘να χέρι μου κρατεί
μέλισσα θεόρατη
τ’ άλλο στον αέρα πιάνει
πεταλούδα που δαγκάνει.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε αυτή τη μέρα το 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909  και ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Στις μέρες μας αποτελεί – εκτός από ημέρα μνήμης για τις μάχες που ήδη δόθηκαν – αφορμή για να μην ξεχαστεί  ο αγώνας για βελτίωση της θέσης πολλών γυναικών στον κόσμο, που ακόμα ζουν σε τρομερά άσχημες συνθήκες.

Σι Σου Ντο ή σ’ ένα ξεχασμένο πιάνο!

Ένα ασπρόµαυρο µουσικό παραµύθι για τη διαφορετικότητα από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου.

Σι Σου Ντο (παραμύθι)

Η 6η Μαρτίου είναι ημέρα αφιερωμένη στην εξάλειψη της βίας και του εκφοβισμού ( bullying) στα σχολεία. Η επίθεση μπορεί να είναι σωματική, λεκτική ή ψυχολογική και συμπεριλαμβάνεται σε αυτή ο βανδαλισμός και ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός.

Για τα θύματα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπίσουν τον εκφοβισμό αυτό μόνοι τους και συνήθως νιώθουν μοναξιά, απελπισία και φόβο.

Η λύση – είτε είσαι θύμα ενδοσχολικής βίας  είτε παρατηρείς να συμβαίνει σε κάποιον άλλο – είναι να μιλήσεις στους γονείς σου, στο δάσκαλό σου ή σε κάποιον άλλον ενήλικα που εμπιστεύεσαι και να ζητήσεις τη βοήθειά του.