Πολύ γνώριμη από μικρή ηλικία “μα δεν μου το είχε πει ποτέ κανείς με αυτό το όνομα” ήταν η διαπίστωση ενός μαθητή της Ε΄Δημοτικού.

Εκπαιδευτική επίσκεψη στα αποστακτήρια του Βαρικού με αφορμή τον Διαγωνισμό του Δ. Αμυνταίου για το κρασί.

Το εκμεταλλευτήκαμε και γνωρίσαμε τον τρόπο παραγωγής του παραδοσιακού τσίπουρου. Οι παλαιότεροι θυμούνται πως υπήρχε αλληλοβοήθεια από τους συγχωριανούς και ξεκινούσε το “πανηγύρι”από πολύ νωρίς από την περίοδο του τρύγου, όπου όλοι πήγαιναν πρώτα στο ένα αμπέλι και μετά συνέχιζαν στου γείτονα, του παραγείτονα. Όταν ωρίμαζε το κρασί έβγαζαν τα σταφύλια και έβραζαν το τσίπουρο με γλέντια, ψησταριές και τραγούδια. Κάθε “καζάνι” ήταν μια γιορτή.

Ευχαριστούμε πολύ την παλαιότερη γενιά Ζήση Νικόλαο και Νικολαΐδη Γεώργιο για την ξενάγηση στα αποστακτήριά τους, για τις γνώσεις τους και για την κληρονομιά που αφήνουν στους νεότερους.