Επίσημη σελίδα ντοκιμαντέρ: http://www.exandasdocumentaries.com/
Ημερομηνία προβολής: 27/02/2013
Η Γκάνα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι μια ιστορία επιτυχίας! Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις του για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και αποκρατικοποιήσεις, έχει “επιτύχει τους στόχους”. Πλέον η οικονομία της χώρας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 20 ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου και είναι πρώτη στην Αφρική!
Την ίδια στιγμή, όμως, 4.000 σχολεία δεν έχουν κτίρια και οι μαθητές κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα. Στις κλινικές στα βόρεια της χώρας αντιστοιχεί ένας γιατρός για 161.000 κατοίκους! Και οι μικροκαλλιεργητές, χωρίς καμιά υποστήριξη από το κράτος, έχουν αφεθεί να λιμοκτονούν, παλεύοντας μόνοι τους στον ωκεανό της ελεύθερης αγοράς.
Ανάπτυξη… για ποιον;
“Το να είσαι ένας φτωχός άνθρωπος είναι δύσκολο, αλλά το να είσαι μια φτωχή φυλή σε έναν τόπο γεμάτο δολάρια είναι το πιο σκληρό απ’ όλα.”
W.E.B. DuBois
H οικονομία της Γκάνας καλπάζει! Στην πρωτεύουσα Άκκρα, δεκάδες γερανοί υψώνονται στον ορίζοντα, κατασκευάζοντας νέα σύγχρονα κτίρια που θα στεγάσουν γραφεία τραπεζών, πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών. Η έκρηξη στον κατασκευαστικό τομέα είναι κάτι που μπορεί να δει κανείς στις νέες καλές γειτονιές που περικυκλώνονται από φράχτες και συρματοπλέγματα, καθώς και στα εμπορικά κέντρα που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο.
Από το 2000, η Γκάνα αναπτυσσόταν με ένα ετήσιο μέσο όρο της τάξης του 5%, για να εκτοξευτεί το 2011 στο 14,4%. Με κινητήριο δύναμη τα έσοδα από το χρυσό (είναι η δεύτερη παραγωγός χρυσού στην Αφρική και πέμπτη στον κόσμο), το κακάο και πρόσφατα απ’ το πετρέλαιο, με τη βοήθεια του ΔΝΤ και με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, η Γκάνα έγινε – τουλάχιστον στους αριθμούς – μία χώρα μεσαίου εισοδήματος, η ένατη της Αφρικής που κατακτά αυτή τη θέση.
“Οι πολιτικές είναι επιτυχημένες!”, βεβαιώνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Γκάνα, Σαμίρ Τζάτζα. “Ξεκάθαρα η Γκάνα τα τελευταία χρόνια τα έχει πάει πολύ καλά, όσον αφορά στην δημιουργία ενός περιβάλλοντος με μακροοικονομική σταθερότητα, το οποίο είναι απαραίτητο για να υπάρχουν επενδύσεις, ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας”.
Πώς, όμως, βιώνει ο πληθυσμός της χώρας αυτή την ανάπτυξη;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Γκάλοπ το 2012, το 53% του πληθυσμού, περίπου 12,7 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος των τροφίμων. Μόνο το 4% δήλωσε ότι ζει άνετα με το εισόδημά του. Σχεδόν το 30% ζει ακόμα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
“Έχουμε ανάπτυξη στον γεωργικό τομέα, έχουμε ανάπτυξη στη βιομηχανία παροχής υπηρεσιών, στα νοσοκομεία και στην εκπαίδευση”, επισημαίνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Γκάνα, Σαμίρ Τζάτζα.
ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΑΞΗ
Οι βόρειες επαρχίες της Γκάνας είναι οι πιο υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Τεράστιες αφίσες με διαφημίσεις εταιριών κινητής τηλεφωνίας καλύπτουν τοίχους σπιτιών από λασπότουβλα. Οι δρόμοι είναι άσχημοι. Σε πολλές κοινότητες δεν υπάρχει πόσιμο νερό, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Άνθρωποι αναγκάζονται να ταξιδεύουν από τις κοινότητες προς τις πόλεις, ξοδεύοντας ολόκληρη τη μέρα τους, μόνο και μόνο για να φορτίσουν τα κινητά τους. Οι υποδομές αποχέτευσης είναι σπάνιες ακόμα και στις μεγάλες πόλεις, πολλαπλασιάζοντας έτσι τους κινδύνους ασθενειών και μολύνσεων.
Λίγο έξω από την Μπολγκατάνγκα, υπάρχει ένα δημοτικό σχολείο όπου μαθαίνουν γράμματα 291 παιδιά.
Κάθε δέντρο είναι και τάξη.
Δεκάδες παιδιά κάθονται σε μια σειρά παγκάκια που είναι τοποθετημένα κάτω από ένα δέντρο. Στον κορμό του είναι ακουμπισμένος ένας πίνακας. Ένας γονιός, εθελοντής δάσκαλος, προσπαθεί να διδάξει στα παιδιά την αγγλική αλφάβητο.
“Όποτε βρέχει, ακόμα και όταν υπάρχει απλώς η απειλή της βροχής, λέμε στα παιδιά να φύγουν και να πάνε στα σπίτια τους. Και όταν έρχεται ο Φεβρουάριος-Μάρτιος, δεν υπάρχει καθόλου σκιά και όλοι μαζευόμαστε στην μοναδική αίθουσα, μέσα στην οποία ιδρώνουμε πολύ”, περιγράφει η Κόμφορτ, η μοναδική δασκάλα του σχολείου. Θέλοντας να βελτιώσει κάπως την κατάσταση, με δικά της χρήματα και με τη βοήθεια των γονέων, έφτιαξε μια αίθουσα, η οποία όμως δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των 291 μαθητών της. “Ο ήλιος καίει πολύ και πρέπει να καθόμαστε κάτω από τα δέντρα. Ο αέρας πολλές φορές εκτοξεύει τον πίνακα πάνω μας και μας τραυματίζει”, περιγράφει η δεκάχρονη μαθήτρια Ζεϊνάμπ.
Οι περικοπές στον δημόσιο τομέα που ήταν μία από τις προυποθέσεις του ΔΝΤ για την σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης του 2009, έχουν πλήξει καίρια τον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης της Γκάνας. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση προκειμένου να πιάσει τους στόχους για μείωση του ελλείμματος, αποφάσισε να κόψει περίπου 31 εκατομμύρια ευρώ και από την εκπαίδευση.
Του Γιώργου Αυγερόπουλου