Άρθρα της κατηγορίας ‘Οι μαθητές γράφουν
Διαβάστε τα τελευταία τεύχη της εφημερίδας μας, «Τα νέα μας» : 2013-03-13
Κάντε κλικ για να τα διαβάσετε τα τελευταία τεύχη της εφημερίδας που εκδίδουν οι μαθητές της Δ΄τάξης: “Τα νέα μας”
ΤΟ «ΚΑΡΑΒΙ» ΤΗΣ ΝΟΜΗΣ : 2011-11-14
Πολύ κοντά στο χωριό Νομή περνάει ο Πηνειός ποταμός. Τα παλιά τα χρόνια για να περνάνε οι άνθρωποι απέναντι για τις αγροτικές τους ασχολίες και να πηγαίνουν, φυσικά, και στα απέναντι χωριά: Πεδινό, Σερβωτά, Μαραθέα χρησιμοποιούσαν ένα « καράβι». Ήταν στην ουσία μια ξύλινη σχεδία. Υπήρχε ένα τεντωμένο συρματόσχοινο από την μία όχθη ως την άλλη και ο «καραβοκύρης» το μόνο που έκανε για να το μετακινεί μαζί με τους επιβάτες, ήταν να πιάνεται από το σχοινί αυτό και να τραβάει. Αν το φορτίο ήταν βαρύ, βοηθούσαν και οι επιβάτες, τραβώντας κι εκείνοι. Συχνά, με το «καράβι» μετέφεραν και ζώα. Φόρτωναν πρόβατα, γαϊδούρια, άλογα, αγελάδες. Το «καράβι» ήταν ιδιοκτησία δύο οικογενειών, κατοίκων της Νομής, της οικογένειας Παπαποστόλου και της οικογένειας Τσιώλη. Και οι δύο οικογένειες είχαν χωράφια απέναντι από τον Πηνειό κι έπρεπε καθημερινά να περνάνε το ποτάμι, συχνά και με τα ζώα τους. Έτσι, παράλληλα, εξυπηρετούσαν και άλλους χωρικούς έναντι κάποιου χρηματικού ποσού (εισιτήριο).
Σήμερα τις όχθες του ποταμού ενώνει μια μεγάλη και ωραία γέφυρα. Το «καράβι» έπαψε πριν πολλά χρόνια να υπάρχει. Το 1973, θυμωμένος ο Πηνειός, το τσάκισε!
Tσιώλης Ευάγγελος
Μαθητής της Ε’ τάξης 2011-2012
Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΖΟΥΡ -ΠΑΠΠΑ : 2011-11-14
Ένας θρύλος ξακουστός στην περιοχή μας, αναφέρεται στην Αρχαία Πέλιννα και συγκεκριμένα στο βύθισμα που βρίσκεται πίσω από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που βρίσκεται πάνω στο λόφο απέναντι από το δημοτικό διαμέρισμα Πετροπόρου. Ιστορικοί αναφέρουν ότι στην περιοχή αυτή ήταν χτισμένη η Αρχαία Πέλιννα, μια πλούσια ακρόπολη που άκμασε την εποχή του Φιλλίπου του Β’, τα τείχη της οποίας μπορούμε να δούμε ακόμη και σήμερα. Στο πίσω μέρος του αρχαίου οικισμού υπάρχει ένα κυκλικό βύθισμα, γνωστό στους ντόπιους ως «Ζουρ – Παπά» ή «Βούνστμα», διαμέτρου 400 περίπου μέτρων και άλλων τόσων μέτρων βάθους. Σύμφωνα με διηγήσεις των γεροντότερων υπάρχουν πολλοί θρύλοι γύρω από τη δημιουργία αυτού του βυθού. Ένας από τους επικρατέστερους θρύλους από τον οποίο κιόλας έχει πάρει και το όνομά του, Ζουρ – παπά, (σημαίνει τρελός παπάς), αναφέρει ότι στην περιοχή εκείνη γινόταν ένας γάμος στην πλατεία του χωριού. Ένας παπάς πάντρευε τη μια του κόρη, την ομορφότερη. Όταν την είδε στον χορό, του άρεσε τόσο πολύ που άρχισε να κάνει ανήθικες σκέψεις. Ξαφνικά την πλησίασε, την άρπαξε και, την ίδια στιγμή τη φίλησε. Αυτοστιγμεί, όλο το χωριό βυθίστηκε και μόνο η εκκλησία έμεινε άθικτη στην άκρη του γκρεμού. Σίγουρα πρόκειται για θρύλο που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα όμως όποιος δει από κοντά τον βυθό, εντυπωσιάζεται κι έχει την αίσθηση ότι κάτι υπερφυσικό και ανεξήγητο συνέβη εκεί.
Βασίλης Μπαντής
Μαθητής της Ε’ τάξης