Όταν περιγράφω έναν άνθρωπο που μπορεί απλώς να γνωρίζω από μακριά ή και να μην τον γνωρίζω καθόλου, αναφέρω πρώτα τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά:
(ύψος, βάρος, ηλικία, μαλλιά, ρούχα, μέγεθος ματιών, σχήμα προσώπου…)
Στη συνέχεια προσπαθώ να ανακαλύψω με τη βοήθεια των εξωτερικών του χαρακτηριστικών, και να περιγράψω το χαρακτήρα του, να παρουσιάσω δηλαδή και κάποια εσωτερικά του χαρακτηριστικά όπως:
Τρόπος συμπεριφοράς, σχέσεις με τους άλλους, συναισθήματα…
Π.χ. … τα χαρακτηριστικά του είναι γλυκά, το πρόσωπό του ήρεμο, φαίνεται άνθρωπος ήσυχος, αγαπητός. Φιλικός στους άλλους…
Η χρήση κατάλληλων επιθέτων και ουσιαστικών βοηθάει στην περιγραφή ενός ανθρώπου. Μερικές φορές οι παρομοιώσεις μπορούν να κάνουν ακόμη πιο δυνατή και πιο ζωντανή την περιγραφή
Μερικά παραδείγματα με επίθετα και παρομοιώσεις που βοηθούν στην περιγραφή.:
| μύτη | Πολύ μακριά, γαμψή, χαριτωμένη, γαλλική, … | Σαν γερακιού, σαν σε αρχαίο ελληνικό άγαλμα… |
| μάτια | Μεγάλα, μικρά, εκφραστικά, λαμπερά, άχρωμα, άγρια… | Μοιάζουν με λαμπερούς βόλους, σαν ζωγραφιά… |
| φρύδια | Καμαρωτά, δασιά, τοξωτά… | Σαν γεφύρια… |
| μέτωπο | Μεγάλο , ρυτιδιασμένο, μικρό … | |
| στόμα | Μικρό, μεγάλο, αγέλαστο, χαμογελαστό … | … έβγαινε το γέλιο του σαν γάργαρο νερό… |
| Μαλλιά | Λίγο αραιά, πυκνά, κοντά, μακριά, (το χρώμα τους), σγουρά, ίσια, βαμμένα, καλοχτενισμένα, μεταξένια … | … που ανέμιζαν σαν μετάξι… Λευκά σαν βαμβάκι… |
| Πρόσωπο | Στρογγυλό, οβάλ, φωτεινό, χαριτωμένο, άγριο, νεανικό, γερασμένο, σκοτεινό… | Σαν από πίνακα ζωγραφικής, |
| Πόδια, χέρια | Μακριά, κοντά, | |
| κορμί | Χοντρό, αδύνατο, καλοσχηματισμένο, γυμνασμένο, πλαδαρό… | Σαν από χέρια γλύπτη… |