Όλα τα όμορφα τελειώνουν με ένα συναπάντημα ανθρώπων και με χαμόγελα!

Έξω από την προσφυγική αυλή το Σάββατο 21 Μαΐου με την ομάδα της κυρίας Ελένης Κυραμαργιού και με τη βοήθεια του Δήμου μας μέσω της Αντιδημάρχου Παιδείας κυρίας Στέλλας Μιχάλογλου στήθηκε μια όμορφη γιορτή.

Οι συνεντεύξεις που μας έδωσαν ο παππούς της Ευσταθίας, η κυρία Ελένη Καπετανίδου και η κυρία Βασιλική Τσουκνίκα ήταν συγκλονιστικές.

Τα τσερκένια (σμυρναίικοι χαρταετοί) που έφτιαξαν τα παιδιά πέταξαν ψηλά, όπως ψηλά πέταξαν και τα λόγια και οι σκέψεις τους από το δρώμενο που παρουσίασαν στους γονείς τους. 

Λήψη αρχείου

Το ταξίδι μας στον χρόνο, στη γειτονιά, στις ρίζες μας και η πρώτη μας απόπειρα για ιστορική-βιωματική έρευνα ξεκίνησε με μια βόλτα στη γειτονιά του σχολείου μας. Περάσαμε από μέρη που είχαμε πολλές φορές δει, όμως με αυτή τη βόλτα είδαμε τον τόπο μας από μια άλλη διάσταση.

Η ξενάγηση από την κυρία Ελένη Κυραμαργιού, η καταγραφή στα μπλοκάκια μας και στις ψυχές μας όσων ακούσαμε και είδαμε ήταν ένα μάθημα διαφορετικό, έξω από τους τοίχους της τάξης μας, που μας ξύπνησε πολλά συναισθήματα.

Την Πέμπτη 19 Μαΐου στην τάξη δεν ήρθε μόνο η κυρία Ελένη Κυραμαργιού αλλά και ο συνεργάτης της κύριος Χρήστος Πανάγος. Η κυρία Ελένη μας εξήγησε πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας γενεαλογικό δέντρο και ο κύριος Χρήστος μας έμαθε πώς να φτιάξουμε ηλεκτρονικά μια ψηφιακή έκθεση με τις εργασίες μας. Στο σπίτι βοήθησαν γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες για να δημιουργήσουμε τα γενεαλογικά μας δέντρα και με την έγκριση των γονιών μας τα παρουσιάζουμε στο εκπαιδευτικό μας blog.

Μετά τον ιστορικό περίπατο στις προσφυγικές κατοικίες της γειτονιάς μας, στις 4 Μαΐου η κυρία Ελένη Κυραμαργιού μάς επισκέφτηκε στην τάξη. Μιλήσαμε για τα κειμήλια, που παίρνει μαζί του κάποιος άνθρωπος, όταν αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον τόπο που ζει. Με τη σειρά μας κάναμε καταγραφή των οικογενειακών μας κειμηλίων.

Αφού οι Πασχαλινές διακοπές τελείωσαν, ας ξεκινήσουμε από εκεί που σταματήσαμε!

Στις 8 Απριλίου πήραμε τις φωτογραφικές μας μηχανές, τα μπλοκάκια και τα καπελάκια μας και γίναμε ιστορικοί-περιηγητές αναζητώντας προσφυγικές κατοικίες κοντά στο σχολείο μας. 

Αφορμή γι΄ αυτόν τον περίπατό μας στάθηκε το θέμα του εργαστηρίου δεξιοτήτων που έχουμε αναλάβει με τίτλο: «Ένα παιδί μεγαλώνει στις προσφυγικές γειτονιές στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα», τα μαθήματα Ιστορίας που αναφέρονται στη μικρασιατική καταστροφή και η τοπική ιστορία της περιοχής μας. Συντονίστριά μας στο όλο μας εγχείρημα είχαμε την κυρία Ελένη Κυραμαργιού, ιστορικό-ερευνήτρια του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, που με πολλή χαρά κι ενθουσιασμό μάς οδήγησε με τις γνώσεις της και τις πληροφορίες που μας έδωσε στη δράση μας.

Έτσι, μάθαμε για την εγκατάσταση των μικρασιατών προσφύγων στην περιοχή μας, αλλά μάς δόθηκε και η ευκαιρία να μιλήσουμε για τις μετακινήσεις συγγενικών μας προσώπων στη σύγχρονη εποχή. Παρατηρήσαμε, φωτογραφίσαμε, αναρωτηθήκαμε, συζητήσαμε με ευγενικές κυρίες, που κατοικούν ακόμη στις προσφυγικές κατοικίες, νιώσαμε έντονα συναισθήματα, καταγράψαμε πληροφορίες και αποτυπώσαμε το αποτέλεσμα της έρευνάς μας σε κείμενα και φωτογραφίες. 

Τι είδαμε; Πώς νιώσαμε;

Η δράση μας