Για τον αγροτικό κυρίως πληθυσμό οι μεγάλες περίοδοι ανομβρίας προκαλούσαν πανικό και καταστροφή. Η Μάνα γη, χωρίς το νεράκι του θεού, όπως το λένε, γίνεται στείρα . Έτσι στην Ορεινή έχουμε το δικό μας τρόπο για να λυθεί αυτό το πρόβλημα.
Το έθιμο της «Περπερούνας» είναι ό,τι ιδανικότερο για την πρόκληση της βροχής.
Η Περπερούνα είναι ένα έθιμο που τελείται επίσης σε πολλά χωριά του Έβρου για την εξουδετέρωση της ανομβρίας. Εκτός από την εκκλησιαστική λιτανεία που κάνουν, ντύνουν ένα πολύ φτωχό ή ορφανό κορίτσι (για να το λυπάται ο θεός), με λουλούδια και χλωρά κλαδιά και το γυρίζουν στο χωριό καταβρέχοντάς το (ενώ σε ορισμένα μέρη, του ρίχνουν χρήματα σε ένα κόσκινο) και τραγουδούν. Περπερούνα έλεγαν το κοριτσάκι και το έθιμο.

Περπερούνα περπατεί,
για βροχή παρακαλεί.
Κύριε, ρίξε μια βροχή
μια βροχή καματερή.
Μπάρες μπάρες τα νερά
λίμνες λίμνες τα κρασιά .
κάθε κούτσουρο καλάθι
κάθε στάχυ και ταγάρι,
για να σκάζ’ ο αλευράς
γιατί δεν πωλεί ακριβά
και να χαίρεται ο φτωχός
μ’ όλη του τη φαμελιά.