Η σημερινή ημέρα θύμιζε πιο πολύ άνοιξη παρά χειμώνα. Ο ουρανός καταγάλανος.  Ο ήλιος λαμπερός και ζεστός ξεπρόβαλλε από νωρίς. Ένα ελαφρύ κρύο αεράκι φυσούσε κάπου κάπου για να μας θυμίσει ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα.

Τον καλό καιρό και την ανάγκη των παιδιών για χαλάρωση εκμεταλλευτήκαμε και πραγματοποιήσαμε μια όμορφη εκδρομή.

Περπατήσαμε στους δρόμους του χωριού και παρατηρήσαμε τη φύση, τα γυμνά δέντρα, τους ξεχασμένους κήπους. Οι δρόμοι του χωριού έρημοι. Αν και ήταν μια ζεστή ημέρα οι κάτοικοι προτίμησαν τη ζεστασιά της σόμπας. Οι μόνοι κάτοικοι που συναντήσαμε ήταν ένας κύριος που έκοβε ξύλα για το τζάκι και ένας άλλος που μόλις είχε σφάξει ένα πρόβατο και ετοίμαζε το κοκορέτσι.Στη διάρκεια του περιπάτου μας μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε:

• για τα δέντρα (φυλλοβόλα, αειθαλή), και τα λουλούδια, κάνοντας τη σύγκριση με το πώς ήταν η φύση το φθινόπωρο,
• για τις ασχολίες των κατοίκων αυτή την εποχή,
• για τον τρόπο θέρμανσης των σπιτιών μας.

Επιστρέφοντας στο σχολείο, την προσοχή μας τράβηξαν οι χιονισμένες βουνοκορφές που το θέαμά τους γέννησε  στο μυαλουδάκι των παιδιών τα ερώτηματα:

«Εδώ, σ’ εμάς, πότε θα χιονίσει;» «Πότε θα χιονίσει για να παίξουμε χιονοπόλεμο;», «… να φτιάξουμε και χιονάνθρωπο!!!»