Φωτογραφίες από τη γιορτή του συλλόγου γονέων στην πλατεία Κουλουρίδι.

Μια χαρακτηριστική, τυπική, κερκυραϊκή μέρα του Νοέμβρη τα παιδιά της Δ΄ τάξης αποφασίσαμε  να συναντήσουμε τις Νύμφες- αυτά τα ξωτικά πλάσματα- στο χωριό Νυμφές Κέρκυρας (παλιά ονομαζόταν  Νεραϊδοχώρι).

Ο κύριος Βαγγέλης με το μικρό λεωφορείο που κάνει τις μεταφορές των μαθητών στο σχολείο μας θα μας έπαιρνε για το μικρό μας τούτο ταξίδι.

Συνοδοί ήταν, η κυρία Αλεξάνδρα Κασφίκη δασκάλα της τάξης, ξεναγός μας η κυρία Ελένη Νοβάκου μέλος του Δ.Σ του συλλόγου γονέων γεννημένη και μεγαλωμένη στις Νυμφές και ο διευθυντής του σχολείου κύριος Ξενοφώντας Αλαμάνος.

Η διαδρομή μέχρι τις Νυμφές ήταν μαγευτική περνώντας από στενούς δρόμους που τους σκέπαζαν οι ελιές μέσα σε μια πανδαισία αποχρώσεων του πράσινου. Περάσαμε από το χωριό Δουκάδες που είχαμε την ευκαιρία να δούμε το αρχοντικό της οικογένειας Θεοτόκη.

Φτάνοντας σε μικρή απόσταση από τους καταρράκτες, για παν ενδεχόμενο φορέσαμε  όλοι μας τα αδιάβροχα που μας είχε προμηθεύσει η κυρία Αλεξάνδρα και με οδηγό την κυρία Ελένη περπατήσαμε για τους καταρράκτες.

Το τοπίο μαγευτικό και μοναδικό. Τόσο ο μικρός όσο και ο μεγάλος καταρράκτης ήταν μια ζωγραφιά. Ακούσαμε τον ήχο του γάργαρου νερού. Μας φόβισε λιγάκι ο κρότος του νερού στον μεγάλο καταρράκτη.  Το τρεχούμενο νερό στο ποταμάκι μας πρόσφερε την μελωδία του λες και τραγουδούσαν οι Νύμφες.

Φύγαμε από τους καταρράκτες για να επισκεφθούμε το ασκηταριό. Περπατήσαμε μια μικρή απόσταση κατά την διάρκεια της οποίας περιεργαστήκαμε τα φυτά της περιοχής στεκόμενοι ιδιαίτερα στις καστανιές που φάνταζαν σαν πίνακες ζωγραφικής. Από τον κύριο Φώντα ακούσαμε την ιστορία της περιοχής και τους θρύλους για το ασκηταριό.

Ανακαλύψαμε κάθε τι στα μισογκρεμισμένα κτίρια. Καθίσαμε στα πεζούλια κάτω από το μικρό υπόστεγο της εκκλησίας για το κολατσιό μας, φροντίζοντας να μην αφήσουμε το παραμικρό σκουπίδι σεβόμενοι το χώρο.

Επιστρέφοντας στην πλατεία του χωριού είχαμε τη δυνατότητα να ξεδιψάσουμε στις βρύσες  με το άφθονο νερό. Η αλήθεια ότι ζηλέψαμε όλοι εμείς που δεν έχουμε στα σπίτια μας ή στα χωριά μας πόσιμο νερό.

Το μεγάλο καφενείο μας φιλοξένησε για λίγη ώρα και μας προστάτεψε από το ψιλόβροχο που έπιασε.

Επιστρέψαμε στο σχολείο μας γεμάτοι εικόνες, χαρά και ευχαρίστηση.

Αποφασίσαμε να κάνουμε τέτοιες εκδρομές για να μάθουμε , για να ανακαλύψουμε τις κρυφές ομορφιές του τόπου μας.