Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε! Πολλά έχουν αλλάξει! Κάποια από αυτά που έγιναν τότε φαντάζουν σε μας τους νεώτερους  αδύνατα! Υπερβολές! Κάτι που πλησιάζει στη σφαίρα της φαντασίας!

Κι όμως αν και τα χρόνια που πέρασαν είναι πολλά, δεν είναι τόσα πολλά, ώστα να μην υπάρχουν ακόμη αυτόπτες μάρτυρες!  Είναι χρέος μας να τους βρίσκουμε όσο είναι ακόμη στη ζωή και να τους ρωτάμε, να μαθαίνουμε από πρώτο  χέρι και να συνειδητοποιούμε όσο  μικροί σε ηλικία κι αν είμαστε, πως ο πόλεμος δεν έχει κερδισμένους και χαμένους! Έχει μόνο χαμένους! Γιατί όλοι μας χάσαμε αγαπημένους. Και οι δυο πλευρές! Και δεν θέλουμε ποτέ μα ποτέ πια να ζήσει η Ελλάδα μας κάτι παρόμοιο!

Οι μαθητές της Ε τάξης με τη Δασκάλα τους Χριστίνα Μίαρη,  μετά από σχετική συνεννόηση με την κοινωνική λειτουργό του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων κυρία Εύα Λιναρδάκη, επισκέφτηκαν το ΚΗΦΗ και άκουσαν τους ηλικιωμένους παππούδες που γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο! Έζησαν ως μικρά παιδιά τη φρίκη του πολέμου και οι μνήμες είναι ανεξίτηλες!

Εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από όλα όσα  άκουσαν που γύρισαν στο σχολείο γεμάτοι από ιστορίες και στοιχεία που είχαν συλλέξει !