Αγαπημένη μας Ιωάννα
Έφτασε εκείνη η στιγμή που ο πίνακας σβήνει για σένα… όχι γιατί σβήστηκε η μνήμη ή το έργο σου , αυτό θα μείνει ανεξίτηλο, αλλά γιατί έκλεισε ένας μεγάλος, φωτεινός κύκλος προσφοράς, γνώσης, αγκαλιάς και αγάπης.
Ήσουν πάντα κάτι περισσότερο από συνάδελφος· ήσουν συνοδοιπόρος σε έναν δρόμο γεμάτο παιδικά βλέμματα, προκλήσεις, όνειρα και καθημερινές μικρές νίκες. Με μια λέξη, ήσουν Δασκάλα με το “Δ” κεφαλαίο κι αυτό είναι τίτλος τιμής που δε χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με κόπο, ήθος και καρδιά.
Στο πέρασμά σου, άφησες ίχνη φωτός. Μαθητές που εμπνεύστηκαν, συνάδελφοι που βρήκαν στήριγμα, μια κοινότητα που ένιωσε την παρουσία σου σαν σταθερή πυξίδα. Και τώρα, ανοίγεις τα πανιά σου για άλλες θάλασσες γεμάτες δημιουργία και επιτέλους, ίσως, χρόνο για εσένα.
Σου ευχόμαστε από καρδιάς υγεία, χαρά, και κάθε όνειρο που ανέβαλλες “για αργότερα”, να πραγματοποιηθεί.
Με εκτίμηση και βαθιά συγκίνηση,
Οι συνάδελφοι σου.
Πρόσφατα σχόλια