Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες, συνοδοιπόροι και συνεργάτες,
Καθώς ολοκληρώθηκε και η δεύτερη εβδομάδα αναστολής λειτουργίας των σχολείων της επικράτειας, η «τηλεκπαίδευση», η ιδιαίτερη και πρωτόγνωρη αυτή εξ αποστάσεως εκπαιδευτική διαδικασία συνεχίζεται απρόσκοπτα, τόσο για τους/τις μαθητές/μαθήτριες όσο και για τους/τις εκπαιδευτικούς.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας επέδειξαν ταχύτατα αντανακλαστικά και ανταποκρίθηκαν άμεσα στις απαιτήσεις της νέας πραγματικότητας. Προετοιμαστήκαμε κατάλληλα και κυρίως εγκαίρως, ώστε να μπορέσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, ακόμα και κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αυτό που τους αξίζει, το καλύτερο δυνατό, διατηρώντας «ζωντανή» και «ενεργή» την επαφή τους με το σχολείο. Ξεκίνησε ως μια «ψευδαίσθηση κανονικότητας» και μετατράπηκε σε μια νέα κανονικότητα.
Αυτή, λοιπόν, η προσπάθεια έπαιξε αδιαμφισβήτητα τον δικό της σημαντικό ρόλο εν μέσω των «πολεμικών» συνθηκών που βιώνουμε. Πέραν όλων των άλλων, πρόσφερε δύο σπουδαίες «υπηρεσίες» στα παιδιά μας. Αφ’ ενός τη συναισθηματική ανατροφοδότηση, η οποία αποτελεί μέρος της ζωής των παιδιών (και των εκπαιδευτικών βεβαίως) και διεκόπη βιαίως και αφ’ ετέρου τον προγραμματισμό στη ζωή τους, με την αίσθηση των διακοπών της παρελθούσης αναστολής λειτουργίας των σχολείων να μην υφίσταται πλέον. Μια νέα κανονικότητα, όπως προείπα, η οποία εξυπηρετεί τους σκοπούς της, χωρίς σαφέστατα να μπορεί να υποκαταστήσει τη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία.
Φίλοι γονείς και κηδεμόνες,
Έως και σήμερα, έχετε ανταποκριθεί επιτυχώς καθοδηγώντας και βοηθώντας τα παιδιά μας, προκειμένου να αισθανθούν ασφάλεια και να ανταποκριθούν σε αυτό το νέο εγχείρημα. Ο ρόλος σας, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, δεν αλλάζει. Όπως στην κανονική τάξη τα παιδιά αισθάνονται αυτόνομα και αυτάρκη, ισότιμα και ελεύθερα, έτσι και στη «νέα τάξη» οφείλετε να διαφυλάξετε αυτή την ισορροπία και να βρίσκεστε διακριτικά δίπλα στα παιδιά, στηρίζοντας και υποστηρίζοντάς τα.
Ωστόσο, η «εμπλοκή» αρκετών γονέων/κηδεμόνων στη νέα εκπαιδευτική διαδικασία, ενίοτε «υπερβαίνει τα εσκαμμένα» είτε παρακολουθώντας συστηματικά ή αποσπασματικά το μάθημα μαζί με τα παιδιά είτε «συμμετέχοντας» ως υποβολείς είτε ασκώντας πίεση στο παιδί να απαντήσει «αφού το ξέρει», αποφασίζοντας αυτοί για το παιδί και πολλά άλλα «είτε». Είναι κοινή διαπίστωση της εκπαιδευτικής κοινότητας ότι χρησιμοποιήθηκαν παρασκηνιακά, από γονείς/κηδεμόνες, οι πλέον ευφάνταστοι τρόποι «εμπλοκής»…
Οι παραπάνω και πλείστες άλλες «αταίριαστες» γονικές συμπεριφορές, έχουν ως τελικό και μοναδικό αποδέκτη το παιδί, το οποίο έτσι μαθαίνει στην έτοιμη «τροφή», στην «ποινικοποίηση» του λάθους χάριν της διατήρησης της «καλής του εικόνας», στην αδιάλειπτη υπερπροστασία και φροντίδα, στη διαρκή «επιτήρηση» και τον έλεγχο, στην άνευ όρων και ορίων «εισβολή» στον «προσωπικό του χώρο», μαθαίνει εν τέλει να αποδέχεται συμπεριφορές «κακών» προτύπων, που δεν σέβονται τους κανόνες της τάξης, μαθαίνει να λαμβάνει εν γένει τα «λάθος μηνύματα» που του μεταφέρονται από τις συμπεριφορές στο σπίτι.
Τα παιδιά «εγκλωβισμένα» (από τη μια η κυρία/ο κύριος και από την άλλη η μαμά), χάνουν το «μέτρο» είτε εις βάρος τους (γίνονται διστακτικά, φοβισμένα, ανελεύθερα) είτε «υπέρ τους» (δυστυχώς έτσι νομίζουν… το λάθος μήνυμα που λέγαμε) και δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη «νέα τάξη» και τους κανόνες της.
Αγαπητοί, φίλοι γονείς/κηδεμόνες,
Ο στόχος αυτής της νέας εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν είναι ούτε η αξιολόγηση των παιδιών ούτε η προβολή μιας ιδανικής εικόνας τους. Η συγκεκριμένη διαδικασία είναι προσωρινή και «ειδικών συνθηκών».
Ταυτόχρονα, στη νέα αυτή πραγματικότητα, εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε να επιτελέσουμε τριπλό, εξαιρετικά απαιτητικό και πρωτόγνωρο ρόλο. Είμαστε οι δάσκαλοι, οι «μαθητευόμενοι» και συνάμα οι οικοδεσπότες σε ένα ψηφιακό περιβάλλον, που απαιτεί ιδιαίτερες δεξιότητες, τις οποίες ο καθένας μας διαθέτει σε διαφορετικό βαθμό.
Σας διαβεβαιώνουμε πως παρά τα διάφορα τεχνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, καταβάλλουμε τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια υπερβαίνοντας εαυτούς και, καθώς η σχέση μας διέπεται από ανθρωπιά, αμοιβαίο σεβασμό, αμοιβαία εμπιστοσύνη και εκτίμηση, ζητούμε τη στήριξη, την κατανόηση και ενίοτε την ανοχή σας, με ψυχραιμία και υπομονή.
Όπως πάντα, έτσι και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, είμαστε όλοι μαζί, βαδίζουμε πλάι πλάι, συνοδοιπόροι σε μια προσπάθεια που έχει επίκεντρο τα παιδιά μας.
Με τη διαπίστωση ότι η συντριπτική πλειονότητα των γονέων/κηδεμόνων συντάχθηκε αποτελεσματικά σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια των εκπαιδευτικών, ευχόμαστε να λήξει σύντομα αυτή η περιπέτεια και να αποτελέσει μια ανάμνηση/μάθημα για όλους μας ότι… μαζί τα καταφέραμε!!!
Τα παιδιά μας αξίζουν τα καλύτερα και αυτά έρχονται!!!
Με αυτή τη θετική πρόβλεψη και την αισιόδοξη νότα, συνεχίζουμε αντάμα για την τρίτη εβδομάδα.
Καλή δύναμη!
Για τον Σύλλογο Διδασκόντων
H Διευθύντρια του σχολείου
