Το μεγάλο ρολόι του χρόνου χτυπά αδιάκοπα. Κάπου-κάπου, χτυπά τις ημερομηνίες εκείνες που θέλει ν’ ακούσουμε πιο έντονα  το πέρασμά τους.  Σ’ αυτές ο χρόνος σταματά για λίγο, για να γυρίσουμε πίσω τη σκέψη μας και να βιώσουμε τη σημασία τους.  Ζούμε τότε τις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας μας και τιμούμε τους ήρωές μας, που τις πότισαν με το αίμα τους.

Μια τέτοια μέρα ήταν και η Πέμπτη 28 Οκτωβρίου. Μπορεί οι δύσκολες και περίεργες συνθήκες που βιώνουμε, λόγω της πανδημίας, να μη μας επέτρεψαν να παρελάσουμε, ωστόσο οι μαθητές του σχολείου μας που συνόδευαν τη σημαία είχαν την ευκαιρία να παραστούν στη δοξολογία στο ηρώο του χωριού.