Το πρωί ξύπνησα πριν ο ήλιος δείξει το πρόσωπο του. Κοίταξα από το παράθυρο και ήταν όλα μουντά. Την αυγή άρχισε το αμυδρό φως του ήλιου να λάμπει. Όταν ξαφνικά είδα να γυαλίζουν κάτι σα χάντρες πάνω στα χόρτα και ήταν η δροσούλα στα φυλλαράκια που έπεφτε ο ήλιος και τα φώτιζε. Όταν έφτασε η ώρα του μεσημεριανού φαγητού ο ήλιος έλαμπε και χάθηκε η μαγεία της λαμπερής χάντρας από τα χόρτα. Το απόγευμα έπεσαν δροσοσταλιές από τα φύλλα και χάθηκε η μαγεία μόλις έφτασε το βράδυ εμφανίστηκαν οι σκιές από τα δέντρα και τα φύλλα σαν αληθινές φιγούρες. Πριν κοιμηθώ περνάνε όλες οι σκέψεις από το μυαλό μου και τις αποτυπώνω στο χαρτί.

Γιώργος Γ. Μαθητής Ε΄τάξης