Φέτος βρεθήκαμε να γιορτάζουμε την “Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου” εξ αποστάσεως, αφού τα σχολεία παραμένουν κλειστά λόγω της πανδημίας Covid-19.

Εδώ και έναν χρόνο στα σχολεία δε γίνονται πια εκδηλώσεις, γιορτές και παραστάσεις. Τα παιδιά δυσανασχετούν κι εμείς καλούμαστε να διαχειριστούμε τη νέα κατάσταση μέσα από μια σειρά περιορισμών που δυσχεραίνει πολύ το έργο μας.

Κανείς μας όμως δεν το βάζει κάτω! Τα παιδιά συνεχίζουν να ονειρεύονται, να κάνουν σχέδια και να αναζητούν τρόπους να εκφραστούν. Φτιάχνουν κούκλες και φιγούρες για να παίξουν κουκλοθέατρο, κάνουν κατασκευές, ζωγραφίζουν, τραγουδούν, γράφουν μικρά θεατρικά έργα, σχεδιάζουν τα πρώτα τους κόμικς, γράφουν και μιλούν για τα συναισθήματά τους.

Εμείς προσπαθούμε να είμαστε δίπλα τους, να τους συμπαραστεκόμαστε, να τα παρακινούμε, να τους δίνουμε ερεθίσματα, να ακούμε τις σκέψεις και τις ιδέες τους και να τις προσαρμόζουμε στα νέα δεδομένα.

Όλοι μας ανυπομονούμε να βρεθούμε ξανά από κοντά και να πειραματιστούμε σε νέες μορφές έκφρασης και δράσης! Εις το επανιδείν λοιπόν! Όταν αυτή η δοκιμασία θα έχει πια περάσει, η αυλαία του θεάτρου θα ανοίξει και πάλι, τα παιδιά θα ανέβουν στην σκηνή, κι εμείς θα είμαστε εκεί, να τα καμαρώσουμε και να τα χειροκροτήσουμε πιο δυνατά από ποτέ!