Σε ένα περίπου μήνα, μία ακόμη σχολική χρονιά θα φτάσει στο τέλος της. Όλα τα παιδιά θα αποχαιρετηθούν και θα ξανασυναντηθούν το Σεπτέμβρη στο προαύλιο του Δημοτικού σχολείου, για να ακούσουν το πρώτο κουδούνι της νέας σχολικής τους χρονιάς. Όμως, κάποιοι θα λείπουν… Θα λείπουν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ΄ τάξης που θα αφήσουν πίσω τους το Δημοτικό και θα μεταβούν στο Γυμνάσιο… Θα αφήσουν πίσω τους την παιδική ηλικία και θα μπουν στην εφηβεία…

Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα! Χαρά, λύπη, ενθουσιασμός, νοσταλγία, αγωνία. Αγωνία και άγχος για το άγνωστο περιβάλλον του Γυμνασίου. Αγωνία και άγχος για τους καθηγητές, τους βαθμούς, τις απουσίες, τις εξετάσεις… Η άγνοια κάνει το Γυμνάσιο να φαίνεται πελώριο στα μάτια των παιδιών και δημιουργεί γύρω του ένα θολό τοπίο. Γι’ αυτό το λόγο, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα “Μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο“, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές και τις μαθήτριες της Στ΄ τάξης του Δημοτικού να επισκεφθούν το χώρο του Γυμνασίου, να ενημερωθούν για τις εκπαιδευτικές συνθήκες που επικρατούν εκεί, να παρακολουθήσουν κάποια μαθήματα στην Α΄ τάξη και να λύσουν πολλές από τις απορίες τους.

Η δυνατότητα αυτή δόθηκε και στη μοναδική μαθήτρια της Στ΄ τάξης του Δημοτικού μας σχολείου, η οποία ενημερώθηκε για τις εκπαιδευτικές συνθήκες που επικρατούν στο Γυμνάσιο και παρακολούθησε τρία μαθήματα της Α΄τάξης, με διαφορετικό κάθε φορά καθηγητή. Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα, η μαθήτρια είχε λύσει τις απορίες της, ενώ πλέον στα μάτια της το Γυμνάσιο φαινόταν ως μια μεγαλύτερη εκπαιδευτική βαθμίδα, οι καθηγητές ως δάσκαλοι για μεγαλύτερα παιδιά και τα Αρχαία ευκολότερα απ’ ό,τι πίστευε στην αρχή.

Η ίδια γράφει…