Ο Τριγωνοψαρούλης είναι ένα ψάρι που δε μοιάζει με κανένα άλλο. Κι έτσι, όλα τα πλάσματα του βυθού τον κοροϊδεύουν. Όμως, όταν έρχεται η ώρα, δείχνει τις δυνατότητές του και προσφέρει τη σωτηρία… κι ένα δίδαγμα.
Βαγγέλης Ηλιόπουλος (1997)
Η υπόθεση του βιβλίου:
«Ήτανε κάποτε μια μάγισσα που τη λέγανε Φρικαντέλα Ζαρζουέλα Σαλμονέλα Στρυφνίνη. Η Φρικαντέλα ήταν κακιά. Πολύ κακιά. Πάρα πολύ κακιά. Τόσο κακιά ήταν που μισούσε αφάνταστα όλα τα καλά. Ακόμα και τις λέξεις που είχα
νε τις συλλαβές «καλα» κι αυτές τις μισούσε. Για να σας δώσω να καταλάβετε, η μάγισσα Φρικαντέλα δεν έτρωγε ποτέ καλαμαράκια. Έτρωγε μόνο κακαμαράκια…Και στο σπίτι της δεν είχε ούτε καλάθια ούτε μπουκαλάκια. Είχε μόνο κακάθια και μπουκακάκια…Και δεν πήγαινε ποτέ για εκδρομή στα Καλάβρυτα. Πήγαινε κάθε χρόνο στα Κακάβρυτα…[…]Αλλά πιο πολύ απ΄ όλα η μάγισσα Φρικαντέλα μισούσε τα κάλντα. Μάλιστα! Δεν ήθελε να ακούει καθόλου κάλαντα. Ήθελε να ακούει μόνο κάκαντα. Μια μέρα λοιπόν, παραμονή Πρωτοχρονιάς ήταν…»
Ευγένιος Τριβιζάς
Αφήστε μια απάντηση