Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως η Πανελλήνια Ημέρα Κατά της Σχολικής Βίας και του Σχολικού Εκφοβισμού.
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα μείζον κοινωνικό φαινόμενο της εποχής μας, με το οποίο μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι. Ωστόσο, πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι το εν λόγω φαινόμενο γιγαντώνεται με τη λάθος αντιμετώπιση, εφόσον πολλά περιστατικά αποσιωπώνται για να μη στιγματιστούν οι θύτες και τα θύματα. Ωστόσο, ο σχολικός εκφοβισμός φέρει βαρύτατες συνέπειες, τόσο στην σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, όσο και στην ευρύτερη ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και ένταξη.
Γονείς και εκπαιδευτικοί επιβάλλεται να συζητούμε με τα παιδιά και να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά ή περιστατικό βίας πέφτει στην αντίληψή μας. Ακόμη, ενθαρρύνουμε και προτρέπουμε τους μαθητές να γνωστοποιούν τα σχετικά φαινόμενα, ώστε να υπάρχει άμεση παρέμβαση.
Στην τάξη μας με σύνθημα: “Τα χέρια δεν χτυπάνε, αλλά μονάχα αγαπάνε” συζητήσαμε το συγκεκριμένο φαινόμενο, θίξαμε τις επιθυμητές συμπεριφορές σε επίθετο θύτη, θύματος και θεατών και μέσα από παιχνίδι, βιωματική μάθηση και κατασκευές καταδείξαμε το φαινόμενο της σχολικής βίας.
Η Δασκάλα της Τάξης
Παππά Παναγιώτα
