Με λένε Αριάδνη και υποφέρω από έντονους πονοκεφάλους, και που δεν πήγα και τι δεν έκανα αλλά γιατρειά καμία. Έτσι ξεκίνησα από την Ιθάκη ταξίδι μακρινό για το Ιερό του Ασκληπιού. Φτάνοντας στα Προπύλαια συναντώ πολύ κόσμο από όλα τα μέρη της γης για να γιατρευτούν. Από εκεί πηγαίνουμε δίπλα στο πηγάδι όπου πρέπει να νίψουμε τα χέρια και το πρόσωπό μας για να είμαστε αγνοί ώστε να μπούμε στον ιερό χώρο. 
Αφού διασχίσουμε την μεγάλη ανηφόρα συναντάμε τον ιερό χώρο. Περιμένουμε να έρθει να μας πάρει ο αρχιερέας και να μας δώσει οδηγίες. Εδώ συναντώ ανθρώπους με προβλήματα όρασης και ακοής, γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν παιδιά και σοβαρούς τραυματισμούς. Ο αρχιερέας μας συνόδευσε στο Καταγώγιο όπου θα έπρεπε να πάμε για να ξεκουραστούμε, και μας έδωσε οδηγίες για την επόμενη μέρα. Θα πρέπει να αγοράσουμε ένα ζώο και να θυσιάσουμε ένα κομμάτι από αυτό στον Θεό Ασκληπιό, και το υπόλοιπο να το πάμε στο Τελετουργικό Εστιατόριο για να το φάμε. Μετά πρέπει να γυμναστούμε κάνοντας 10 κύκλους του σταδίου. Αργότερα να πάμε στα Λουτρά και να κάνουμε μπάνιο και έπειτα στο Άβατο για να κοιμηθούμε. Μετά από πολλά βράδια παραμονής μου εκεί είδα ένα όνειρο. Είδα ότι ήρθε ο Θεός Ασκληπιός στον ύπνο μου μαζί με πολλά φίδια και μου είπε ότι θα γίνω καλά. Την επόμενη μέρα ήμουν ήδη καλά και μπορούσα να γυρίσω πίσω στην Ιθάκη. Θέλοντας όμως με κάποιον τρόπο να ευχαριστήσω τον Θεό Ασκληπιό έγραψα την ιστορία μου σε μια στήλη. Η ιστορία της δικής μου ίασης θα εμψύχωνε τους επόμενους ασθενείς που θα έφταναν στο Ιερό του Ασκληπιού για να βρούνε γιατρειά.
Μαριάννα Τσακαλιάρη