Τα “λαζαράκια” στα καλαθάκια τους / Lazarakia

 Το Σάββατο του Λαζάρου είναι μια από τις πιο σημαντικές ημέρες της Ορθοδοξίας, αφού σηματοδοτεί αφενός το θάνατο και αφετέρου τη ζωή. Είναι το τελευταίο και το μεγαλύτερο θαύμα του Χριστού, αφού ανέστησε τον νεκρό για τέσσερις ημέρες Λάζαρο, λέγοντας τη γνωστή σε όλους μας φράση «Λάζαρε, δεύρο έξω».

Στις ημέρες μας, εκατοντάδες χρόνια μετά το θαύμα του Λαζάρου, αν και πολλά έθιμα εορτασμού έχουν χαθεί μέσα στο χρόνο, υπάρχουν κάποιοι τόποι στην Ελλάδα που κρατούν γερά τις παραδόσεις τους τις οποίες περνάνε από γενιά σε γενιά.

Τα “λαζαράκια” έτοιμα για ψήσιμο / Lazarakia ready for the oven

 Τα «Λαζαρικά» σε όλη την Ελλάδα

Τα έθιμα σχετικά με την Ανάσταση του Λαζάρου λέγονται «λαζαρικά» και από τόπο σε τόπο έχουν πολλές παραλλαγές.

Tα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν τον “Λάζαρο”,κρατώντας καλάθια με λουλούδια και  συγκεντρώνοντας χρήματα και αυγά για την εκκλησία.

Παλαιότερα, αυτή την ημέρα, κανένας γεωργός δεν πήγαινε στο χωράφι του να εργαστεί, γιατί όπως πίστευαν, ό,τι έπιαναν θα μαραινόταν. Επιτρεπόταν μόνο η συγκέντρωση ξερών κλαδιών για το άναμμα των φούρνων τη Μεγάλη Εβδομάδα για το ψήσιμο των κουλουριών.

Την ημέρα αυτή επίσης, σε όλα τα σπίτια οι νοικοκυρές φτιάχνουν στριφτά κουλουράκια, «τα λαζαράκια», συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο στο σάβανο.

Έτσι κι εμείς, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης αποφασίσαμε φέτος να γιορτάσουμε φτιάχνοντας τα δικά μας «λαζαράκια». Το χαρήκαμε πολύ και  μοιραζόμαστε μαζί σας τη συνταγή τους και καλή σας επιτυχία !

 Παραδοσιακή Συνταγή για Συνταγή  για λαζαράκια

Υλικά :

1 κ. αλεύρι σκληρό (για τσουρέκια) ….
1/2 φλ. ζάχαρη
2 φλ. σταφίδες
1 φλ. ψιλοκομμένα καρύδια
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
2 κ.γ. κανέλα
γαρίφαλα ή μοσχοκάρφια

Εκτέλεση:

Παίρνουμε ένα ποτήρι χλιαρό νερό και διαλύουμε τη μαγιά. Ρίχνουμε το αλεύρι σε ένα μεγάλο μπολ ή σε μια πλαστική λεκάνη. Κάνουμε μια γουβίτσα στη μέση και ρίχνουμε τη ζάχαρη, το λάδι και τη διαλυμένη μαγιά.

Ζυμώνουμε προσθέτοντας χλιαρό νερό μέχρι η ζύμη να γίνει αρκετά σφιχτή. Προσθέτουμε τα καρύδια, τις σταφίδες, την κανέλα και ζυμώνουμε καλά. Η ζύμη δεν πρέπει να κολλάει στα χέρια μας.  Μόλις η ζύμη ετοιμαστεί τη μοιράζουμε σε μικρά μπαλάκια και σχηματίζουμε ανθρωπάκια. Για ματάκια και στόμα βάζουμε μοσχοκάρφια.  Ανάβουμε το φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία (40 – 50 ^oC) και τα αφήνουμε μέχρι η ζύμη να φουσκώσει. Στη συνέχεια ανεβάζουμε το φούρνο στους 200^oC και τα ψήνουμε έως ότου ροδίσουν.

Συνταγή για λαζαράκια με αλατοζύμη

       (Αυτά δεν τρώγονται είναι μόνο για διακοσμητική κατασκευή)

Υλικά

1 φλιτζάνι νερό

1 φλιτζάνι αλάτι

3 φλιτζάνια αλεύρι

Εκτέλεση

Ανακάτεψε το αλεύρι με το αλάτι και έπειτα ρίξε σιγά σιγά το νερό. Πλάσε τη ζύμη και με αυτή σχημάτισε τα λαζαράκια με τα χέρια τους σταυρωμένα. Βάλε ματάκια και στόμα από πιπέρι ή γαρίφαλο. Ψήσε στους 170 ^oC για 20 λεπτά περίπου.

 Καλή επιτυχία ! 

Κάλαντα Λαζάρου

                              «Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια

                            ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.

                            Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι                           

                            ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

                            Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;

                            Κάτω στους νεκρούς στους πεθαμένους.

                            Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,

                            που το στόμα μου πικρό φαρμάκι.

                            Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι

                            που το στόμα μου, σαν περιβόλι.

                            Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

                            ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.

                            Bάγια, Bάγια και Bαγιώ.

                            τρώνε ψάρι και κολιό.

                            Και την άλλη Κυριακή,

                            τρώνε το ψητό τ’ αρνί.

                            Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια,

                            ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.

                            Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

                            ήρθε η μάνα σου από την πόλη,

                            σου ‘φερε χαρτί και κομπολόι.

                            Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,

                            γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

                            Το κοφινάκι μου θέλει αυγά,

                            κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

                            Βάγια, Βάγια των Βαγιών,

                            τρώνε ψάρι και κολιό

                            και την άλλη Κυριακή

                            τρώνε το παχύ τ’ αρνί.»

Υπεύθυνες/οι για την ανάστηση της δημοσίευσεις οι μαθήτριες και οι μαθητές της Γ’ Τάξης