«Όταν κάποιος σου πει κάτι κακό, να το γράψεις στην άμμο. Ο αέρας θα φυσήξει και θα το πάρει μακριά, μαζί με τον θυμό σου. Έτσι θα το ξεχάσεις. Όταν κάποιος σου πει κάτι καλό, να το χαράξεις επάνω στον βράχο. Θα μείνει εκεί χαραγμένο για πάντα, να σου θυμίζει τον καλό λόγο που άκουσες και θα νιώθεις ευγνωμοσύνη για αυτόν που σου τον είπε.»

Αυτά και άλλα πολλά ακούσαμε από τους παραμυθάδες που μας επισκέφθηκαν στο Σχολείο μας και μας αφηγήθηκαν λαϊκά παραμύθια από κάθε γωνιά της γης. Κι εμείς τα πήραμε, τα αφηγηθήκαμε ξανά, τα γράψαμε με τον δικό μας τρόπο και τα ζωγραφίσαμε. Τι είναι τελικά τα λαϊκά παραμύθια; αναρωτηθήκαμε. Ένα κομμάτι της παράδοσης, ένας πανάρχαιος τρόπος ψυχαγωγίας, μία πανανθρώπινη ανάγκη για παρηγοριά; Ή μήπως όλα αυτά μαζί; Είναι σίγουρα ένα ταξίδι που στο τέλος του ζουν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.